Vakantie juli 2008 in Peru

Vakantie Peru, 30-7-2008

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)

Dit is een googlemap van deze dagtrip.
Je kunt op deze googlemap inzoomen om zo meer in detail de trip te zien.

Vandaag gaan we met het vliegtuig naar de jungle.

We zijn al om 08:30 op het vliegveld, en moeten tot 10:10 wachten tot we weggaan.
Kan ik mooi het reisverslag bijwerken.

Na een uurtje vliegen zien we de slingerende rivier door het oerwoud al vanuit de lucht.

Vanaf het vliegveld van Puerto Maldonado worden we met een busje opgehaald. We rijden door de stad naar het ontvangstgebouw van de lodge.

In het kantoortje worden we geregistreerd, en kunnen de koffers die we niet nodig hebben worden opgeslagen. We nemen alleen onze weekeindtas mee naar de lodge.

We moeten wachten op nog een groep toeristen, die met een volgend vliegtuig binnenkomen. Ondertussen neemt onze gids ons op een korte wandeling door de omgeving mee. We gaan eerst bij de Tambopata rivier kijken.

Vlak naast ons uitkijkpunt is een opslagplaats van hardhout. Helaas wordt dit hout niet ecologisch verantwoord uit het oerwoud gehaald.

Dan gaan we naar een pleintje met een grote klok in het midden.

In de bomen zien we deze wevervogel ...

... en zijn nest.

Als de groep kompleet is, gaan we naar de aanlegsteiger.

Per boot gaan we de Tambopata rivier af. Deze rivier is een van de vele rivieren die stroomafwaarts in de Amazonerivier stroomt.

Dat is de aanlegsteiger van onze lodge. Er is altijd wel een boomsoort in bloei, en nu, in de winter, bloeit die rode boom.

Als we bij de lodge aankomen, krijgen we eerst een late lunch in het centrale gebouwtje. Er is geen kaart of zo waarvan je kan kiezen, iedereen krijgt gewoon hetzelfde eten op zijn bord. Dat is overigens van redelijke kwaliteit.

Het blijkt dat iedereen een eigen hutje krijgt. Die staan op redelijke afstand van elkaar, zodat je niets van elkaar kan horen. Wij hebben huisje 24.

Op de veranda zijn 2 hangmatten.
In de raamkozijnen is geen glas, maar muggengaas. Daardoor heeft de lucht vrij spel, en wordt het in de huisjes niet te heet, terwijl de muskieten buiten blijven.

De badkamer is klein, maar functioneel. De wastafel is gemaakt van 1 groot stuk hout, en ik vindt hem prachtig.
Stroom wordt hier geleverd door een aggregaat. Die gaat 's nachts tussen 23:00 en 07:00 uit, dus dan heb je geen licht, en geen warm water. Ook opladen van batterijen lukt dan niet.

Vlak achter het huisje staat dit boompje met een termietennest er in.

Op het park vliegen een paar 'tamme' vogels rond, zoals deze blauwe ara.
Ze zijn niet echt tam, maar gewend aan toeristen

Om 15:30 gaan we een jungle-wandeling maken. Omdat we straks in de avondschemering terugkomen, doen we een broek met lange pijpen aan, en hebben we een shirt met lange mouwen bij ons. Ook hebben we ons flink ingesmeerd met anti-mug.

Dit is een palmboom, die helemaal opgesloten is door een wurg-liaan. De liaan is al groter dan de palm, en die palm zal het in zijn levende kooi niet meer zo lang uithouden.

Op omgevallen bomen groeien natuurlijk paddestoelen.

Dit is een apenkam. Apen gebruiken deze vrucht om hun vacht te kammen, vandaar de naam.

De gids doet voor hoe men vroeger van palmboombladeren een schaal maakte. Hierin kan eten klaargemaakt worden.

Aan deze omgevallen boom is te zien hoe ondiep de wortels van de bomen zijn. Alle voedingstoffen zitten in de bovenste paar centimeter grond, dus diepe wortels hebben geen zin. Wind heeft normaliter ook geen vat op de bomen, omdat er in het dichte oerwoud geen wind kan waaien. Tenzij de mens een opening kapt natuurlijk.

Dit is een kattenklauwliaan, zo genoemd vanwege de scherpe stekel bij elk blad.

Een 'trap' van elfenbankjes.

Hier staat de gids e.e.a. uit te leggen over de kapokboom, waar hij naast staat. Een jonge kapokboom heeft allemaal scherpe stekels op zijn stam ter bescherming. Als een boom ouder, dikker, en robuuster wordt heeft hij die bescherming niet meer zo nodig, en dan verdwijnen die stekels.

Dit is een wandelende boom. De boom maakt wortels in de richting van het licht. Als de nieuwe wortel stevig in de grond zit, sterft een wortel aan de andere kant van de boom af. Op deze manier zoekt hij het lichtste plekje in de buurt op, en "wandelt" hij naar het licht toe.

De lege doppen die de gids hier in zijn handen heeft, zijn van een paranoot, of "Brazil nuts". De paranootboom zorgt er voor dat het regenwoud ongerept blijft, omdat de handel in paranoten een miljoenenbusiness is, en de boom alleen in ongerept regenwoud vrucht draagt. Dat wordt veroorzaakt doordat de bloem van de paranootboom bevrucht wordt door een heel mooi blauw/groen glanzend bijtje. De dar van dit bijtje kan alleen met een koningin paren, als hij de lucht van een zeldzame orchidee bij zich draagt. Zonder bos geen orchidee, zonder orchidee geen bijen, en zonder bijen geen paranoten.

De paranoten zitten in een grote, sterke noot, die alleen opengemaakt kan worden door een agoeti. Met zijn bijtelvormige knaagtanden maakt hij een gat in de grote noot, en eet de noten erin op. Ook verstopt hij noten voor slechtere tijden, en hiermee is dan de verspreiding van de paranootboom geregeld.

Hier laat de gids zien hoe een bepaalde blad een paarse kleurstof heeft. Hij wrijft 3 blaadjes tussen zijn handen fijn, en na enkele minuten heeft hij paarse handen.

Het paadje is hier en daar lastig en stijl. Gelukkig is het nu droog, anders zou dit stuk wel heel erg glibberig zijn geweest.

Deze vruchten stinken gigantisch. Ze zijn van de stinkliaan.

We zien ook nog allerlei dieren, zoals deze mooie specht.
Boven de bomen zien we ara's en andere papegaaien vliegen. Oscar ontdekt ook een kleine hagedis, die een fel-rode keelzak heeft in de vorm van een driehoekje, die hij af en toe open vouwt.

Dit is de binnenkant van een wurgliaan, nadat zijn gastheer dood en vergaan is. Het is een lange, holle buis.

Naast het pad zit een oranje vlinder.

Deze zaailingen doen 's nachts hun bladen tegen elkaar, zodat ze minder kwetsbaar zijn. Als overdag de zon op "hun" plekje schijnt, vouwen ze hun blaadjes open, en volgen de zon op zijn baan.

Dit is een slangenbloem. Hij bevat anti-gif voor slangenbeten.

Om 17:00 uur zijn we terug bij de lodge.

Vanaf de aanlegsteiger gaan we genieten van de zonsondergang boven de rivier.

Om 19:00 uur gaan we met de boot op kaajmannen'jacht'.

Op de oever liggen grote en kleine witte kaaimannen.

Op de punt van de boot zit iemand met een felle schijnwerper, die hij langs de oever laat gaan. Als er een kaaiman zit, wordt het licht in zijn oog weerkaatst, en zie je een rood "lampje".

Een kleintje wordt uit het water gepakt, zodat wij hem van dichtbij kunnen bestuderen. Ik mag hem even vasthouden. Hij wordt weer op dezelfde plek teruggezet.
Dan gaan we terug naar de lodge voor het avondeten, en naar bed.

Terug naar de overzicht-tabel
terug naar 29-7-2008 verder naar 31-7-2008

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien. (Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
Dit is een googlemap van deze dagtrip. Je kunt op deze googlemap inzoomen om zo meer in detail de trip te zien. Vandaag gaan we met het vliegtuig naar de jungle.
We zijn al om 08:30 op het vliegveld, en moeten tot 10:10 wachten tot we weggaan. Kan ik mooi het reisverslag bijwerken.
Na een uurtje vliegen zien we de slingerende rivier door het oerwoud al vanuit de lucht.
Vanaf het vliegveld van Puerto Maldonado worden we met een busje opgehaald. We rijden door de stad naar het ontvangstgebouw van de lodge.
In het kantoortje worden we geregistreerd, en kunnen de koffers die we niet nodig hebben worden opgeslagen. We nemen alleen onze weekeindtas mee naar de lodge.
We moeten wachten op nog een groep toeristen, die met een volgend vliegtuig binnenkomen. Ondertussen neemt onze gids ons op een korte wandeling door de omgeving mee. We gaan eerst bij de Tambopata rivier kijken.
Vlak naast ons uitkijkpunt is een opslagplaats van hardhout. Helaas wordt dit hout niet ecologisch verantwoord uit het oerwoud gehaald.
Dan gaan we naar een pleintje met een grote klok in het midden.
In de bomen zien we deze wevervogel ...
... en zijn nest.
Als de groep kompleet is, gaan we naar de aanlegsteiger.
Per boot gaan we de Tambopata rivier af. Deze rivier is een van de vele rivieren die stroomafwaarts in de Amazonerivier stroomt.
Dat is de aanlegsteiger van onze lodge. Er is altijd wel een boomsoort in bloei, en nu, in de winter, bloeit die rode boom.
Als we bij de lodge aankomen, krijgen we eerst een late lunch in het centrale gebouwtje. Er is geen kaart of zo waarvan je kan kiezen, iedereen krijgt gewoon hetzelfde eten op zijn bord. Dat is overigens van redelijke kwaliteit.
Het blijkt dat iedereen een eigen hutje krijgt. Die staan op redelijke afstand van elkaar, zodat je niets van elkaar kan horen. Wij hebben huisje 24.
Op de veranda zijn 2 hangmatten. In de raamkozijnen is geen glas, maar muggengaas. Daardoor heeft de lucht vrij spel, en wordt het in de huisjes niet te heet, terwijl de muskieten buiten blijven.
De badkamer is klein, maar functioneel. De wastafel is gemaakt van 1 groot stuk hout, en ik vindt hem prachtig. Stroom wordt hier geleverd door een aggregaat. Die gaat 's nachts tussen 23:00 en 07:00 uit, dus dan heb je geen licht, en geen warm water. Ook opladen van batterijen lukt dan niet.
Vlak achter het huisje staat dit boompje met een termietennest er in.
Op het park vliegen een paar 'tamme' vogels rond, zoals deze blauwe ara. Ze zijn niet echt tam, maar gewend aan toeristen
Om 15:30 gaan we een jungle-wandeling maken. Omdat we straks in de avondschemering terugkomen, doen we een broek met lange pijpen aan, en hebben we een shirt met lange mouwen bij ons. Ook hebben we ons flink ingesmeerd met anti-mug.
Dit is een palmboom, die helemaal opgesloten is door een wurg-liaan. De liaan is al groter dan de palm, en die palm zal het in zijn levende kooi niet meer zo lang uithouden.
Op omgevallen bomen groeien natuurlijk paddestoelen.
Dit is een apenkam. Apen gebruiken deze vrucht om hun vacht te kammen, vandaar de naam.
De gids doet voor hoe men vroeger van palmboombladeren een schaal maakte. Hierin kan eten klaargemaakt worden.
Aan deze omgevallen boom is te zien hoe ondiep de wortels van de bomen zijn. Alle voedingstoffen zitten in de bovenste paar centimeter grond, dus diepe wortels hebben geen zin. Wind heeft normaliter ook geen vat op de bomen, omdat er in het dichte oerwoud geen wind kan waaien. Tenzij de mens een opening kapt natuurlijk.
Dit is een kattenklauwliaan, zo genoemd vanwege de scherpe stekel bij elk blad.
Een 'trap' van elfenbankjes.
Hier staat de gids e.e.a. uit te leggen over de kapokboom, waar hij naast staat. Een jonge kapokboom heeft allemaal scherpe stekels op zijn stam ter bescherming. Als een boom ouder, dikker, en robuuster wordt heeft hij die bescherming niet meer zo nodig, en dan verdwijnen die stekels.
Dit is een wandelende boom. De boom maakt wortels in de richting van het licht. Als de nieuwe wortel stevig in de grond zit, sterft een wortel aan de andere kant van de boom af. Op deze manier zoekt hij het lichtste plekje in de buurt op, en "wandelt" hij naar het licht toe.
De lege doppen die de gids hier in zijn handen heeft, zijn van een paranoot, of "Brazil nuts". De paranootboom zorgt er voor dat het regenwoud ongerept blijft, omdat de handel in paranoten een miljoenenbusiness is, en de boom alleen in ongerept regenwoud vrucht draagt. Dat wordt veroorzaakt doordat de bloem van de paranootboom bevrucht wordt door een heel mooi blauw/groen glanzend bijtje. De dar van dit bijtje kan alleen met een koningin paren, als hij de lucht van een zeldzame orchidee bij zich draagt. Zonder bos geen orchidee, zonder orchidee geen bijen, en zonder bijen geen paranoten.
De paranoten zitten in een grote, sterke noot, die alleen opengemaakt kan worden door een agoeti. Met zijn bijtelvormige knaagtanden maakt hij een gat in de grote noot, en eet de noten erin op. Ook verstopt hij noten voor slechtere tijden, en hiermee is dan de verspreiding van de paranootboom geregeld.
Hier laat de gids zien hoe een bepaalde blad een paarse kleurstof heeft. Hij wrijft 3 blaadjes tussen zijn handen fijn, en na enkele minuten heeft hij paarse handen.
Het paadje is hier en daar lastig en stijl. Gelukkig is het nu droog, anders zou dit stuk wel heel erg glibberig zijn geweest.
Deze vruchten stinken gigantisch. Ze zijn van de stinkliaan.
We zien ook nog allerlei dieren, zoals deze mooie specht. Boven de bomen zien we ara's en andere papegaaien vliegen. Oscar ontdekt ook een kleine hagedis, die een fel-rode keelzak heeft in de vorm van een driehoekje, die hij af en toe open vouwt.
Dit is de binnenkant van een wurgliaan, nadat zijn gastheer dood en vergaan is. Het is een lange, holle buis.
Naast het pad zit een oranje vlinder.
Deze zaailingen doen 's nachts hun bladen tegen elkaar, zodat ze minder kwetsbaar zijn. Als overdag de zon op "hun" plekje schijnt, vouwen ze hun blaadjes open, en volgen de zon op zijn baan.
Dit is een slangenbloem. Hij bevat anti-gif voor slangenbeten.
Om 17:00 uur zijn we terug bij de lodge.
Vanaf de aanlegsteiger gaan we genieten van de zonsondergang boven de rivier.
Om 19:00 uur gaan we met de boot op kaajmannen'jacht'.
Op de oever liggen grote en kleine witte kaaimannen.
Op de punt van de boot zit iemand met een felle schijnwerper, die hij langs de oever laat gaan. Als er een kaaiman zit, wordt het licht in zijn oog weerkaatst, en zie je een rood "lampje".
Een kleintje wordt uit het water gepakt, zodat wij hem van dichtbij kunnen bestuderen. Ik mag hem even vasthouden. Hij wordt weer op dezelfde plek teruggezet. Dan gaan we terug naar de lodge voor het avondeten, en naar bed.