2016-05-07 De Elzen (103 foto's) 37 vogelsoorten gespot
Welewel
Door een alert op wielewaal weten we dat deze vogels weer terug aan het komen zijn in Nederland en daarom gaan we op zaterdag 7 mei naar de Elzen, ons wielewaalgebied.
We hebben er goede hoop op dat het dit keer gaat lukken met een foto omdat we een paar weken eerder dan vorig jaar zijn en de bomen nog niet helemaal vol met blad zitten.
We doorkruizen rustig het gebied en horen een hoop vogels, waaronder een luid zingende nachtegaal, maar vooralsnog geen wielewaal.
Nu hebben we wel de geluidsrecorder bij ons en daarmee willen we van de nachtegaal een opname maken, maar de vogel vind schijnbaar dat er copyright op zijn zang zit, want meteen na het aanzettten van de recorder houdt hij zijn snavel.
Na een half uur geven we het op en wandelen we verder. Daarbij lopen we langs een struik waaruit de nog luider zingende cetti's zanger knalt.
Helaas heeft deze dezelfde instelling als de nachtegaal en lukt het ook hier niet om een opname te maken.
Als we aan het eind van het gebied zijn, en weer terug beginnen te wandelen horen we weer een nachtegaal. Deze blijft gelukkig doorzingen na het pakken van de recorder, maar vlak nadat we de opname hebben gestart horen we heel zacht 'diedeljo'.
Wielewaal achter ons. We stoppen meteen de opname, proppen de recorder in de rugtas, en gaan op zoek.
We vinden 2 wielewalen die hoog in de bomen van de ene top naar een andere vliegen en daarna hun inmiddels bekende verdwijntruuk doen. Ze zijn volkomen onzichtbaar en omdat ze hun snavel dichthouden ook volkomen onvindbaar.
Teleurgesteld lopen we na een tijd speuren weer terug naar de nachtegaal die nog steeds aan het zingen is en maken we nu wel een zangopname.
Daarna lopen we langzaam door het gebied terug naar het begin waar ook nog een wielewaalhotspot is en we hopen dat we daar meer geluk hebben.
Bij een van de paden zien we een stuk verderop een vogel halverwege een boom op een zijtak zitten. We richten uiteraard de camera daarop en zien dan dat het zowaar een wielewaal is.
Na 3 foto's vliegt de vogel weer weg, maar we hebben hem eindelijk op de foto. We noemen het daarom nu even een welewel.
De rest van de wandeling horen en zien we geen wielewaal meer, maar we zijn blij, ook al zijn het nog geen superfoto's.
Als je een soort eenmaal gezien hebt, dan (b)lijkt het daarna vaak makkelijker te gaan met foto's maken, dus wie weet.
Weer terug bij de auto vermaken we ons nog even met een pientere kraai die een plastic zak met eten erin bestudeerd en daarna heel gericht de zak opensloopt om de inhoud eruit te halen.
Bij het opvoeren van de waarnemingen zien we dat er relatief vlakbij onze wandelbestemming een groep van negen(!) vale gieren zijn gemeld en zijn gaan slapen.
Oscar heeft deze soort in 2014 gezien, maar Jolanda moest toen werken en daarom rijden we er op zondagochtend naar toe. We zijn net op tijd om de vogels in de slaapboom te zien zitten en vlak daarna op en weg te zien vliegen (*).
Dat was al net zo een strakke planning als bij de balkankwikstaart en dat moeten we maar niet vaker doen.
Op maandag krijgen we een alert dat er witwangsterns gespot zijn in de Groene Jonker. Lekker dichtbij huis, want normaal rijden we er voor naar Groningen.
Omdat we toch langs de Groene Jonker rijden na het werk gaan we even kijken en gelukkig vinden we er 2 en die plaatsen we hier erbij met nog wat leuke bijvangsten.
(*)
Jolanda was erg verbaasd dat de vogels al rond 9:30 het luchtruim kozen omdat er volgens haar nog niet genoeg thermiek zou zijn.
Dat blijkt ook te kloppen, want de gieren landen een paar kilometer verderop weer in een boom om vervolgens pas om 11:00 echt op te stijgen.
Dat paste beter in het tijdschema van Jolanda.
Later lezen we dat de gieren werden opgeschrikt door een ruiter te paard en daardoor 'te vroeg' het luchtruim kozen
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
