Op woensdag 14 februari gaan we naar boswachterij Westerschouwen.
Jolanda wil graag grote kruisbekken op de jaarlijst hebben en daarvoor kiezen we voor dit, voor ons nieuw, gebied.
Hier wordt al een flinke tijd een grote groep grote kruisbekken gemeld en we denken dat de kans hier groter is dan in Heidestein waar Oscar al eerder (zonder succes) is geweest.
Bijkomend voordeel van dit gebied is dat we op weg ernaar toe over de Brouwersdam rijden en daarbij gelijk een poging kunnen doen om de zwarte zeekoet op de jaarlijst te krijgen.
Twee pogingen zelfs omdat we op de terugweg weer over de brouwersdam rijden.
Op de heenweg zien we bij de dam wel veel vogels redelijk dicht langs de kust zwemmen, maar daar zit de zwarte zeekoet helaas niet bij.
In de boswachterij komen we nog een paar mensen tegen die op zoek zijn naar de grote kruisbekken.
Ondanks die extra ogen en oren lukt het niet om de grote kruisbekken te vinden.
In eerste instantie lijkt het erop dat we voor niets hier zijn gekomen omdat we nauwelijk vogels zien.
Maar gelukkig komt dat nog redelijk goed als we na het nuttigen van onze boterhammen besluiten om maar een wandeling te gaan maken.
We beklimmen eerst een uitkijktoren waarbij we een havik redelijk dicht over zien vliegen en als we weer back-to-earth zijn hoort Jolanda goudhaantjes die ongeveer op ooghoogte in beeld komen.
Als we daarna ook nog een sijs en een zwarte mees in beeld krijgen vinden we dit bos toch wel een succes.
Op de terugweg zien we bij de dam weer geen zwarte zeekoet, maar wel een roodhalsfuut. Omdat we die soort minder vaak zien dan een zwarte zeekoet vinden we dat zelfs leuker.
En voor de jaarlijst maakt de zeldzaamheid van een soort niet uit. Een gewone roodhalsfuut telt, net als een zeer zeldzame zwarte zeekoet, gewoon als 1 soort.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
