Vakantie juli 2008 in Peru

Vakantie Peru, 28-7-2008

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)

Dit is een googlemap van deze dagtrip.
Je kunt op deze googlemap inzoomen om zo meer in detail de trip te zien.

Vandaag gaan we eerst nog een keer naar Macchu Picchu, en daarna terug naar Cusco.

Omdat we de zonsopkomst in Macchu Picchu willen zien, staan we om 04:45 op, zodat we om 05:45 in de rij bij het busstation kunnen gaan staan.

Helaas is het zwaar bewolkt, zodat er geen zonsopkomst te zien is.
Toch vindt ik Macchu Picchu in de mist ook een onvergetelijk geheimzinnig gezicht hebben.

Deze zwaluwen komen alleen hier, rond Macchu Picchu voor.

We gaan om 07:15, als er geen kans meer is op een zonsopkomst, de stad weer in.

Dit is een onderdeel van de beveiligingsdeur aan de binnenkant van de poort. Hieraan werdt een dikke dwarsbalk gebonden, die de deur stevig op zijn plaats moest houden. Aan de bovenkant van de deur zit een stenen pin, waar tegen een verticale stam werd gebonden, zodat een stevige kruis-constructie ontstond.

We lopen in een keer door de stad naar de toegangspoort van Weina Picchu.

Daar blijkt al een lange rij te staan wachten.
Per dag mogen maximaal 400 toeristen Weina Picchu op. De eerste 200 die 's morgens bij de poort komen, mogen gelijk door naar boven. De volgende 200 mensen die in de rij staan krijgen een kaartje en mogen vanaf 10:30 naar boven. Wij krijgen de laatste 2 kaartjes: nummer 399 en 400!. Het is nu 7:30, dus we hebben 3 uur om relaxed door de stad te dwalen.

We maken foto's van bloemen die her en der staan te bloeien.

Ik heb geen idee wat voor soorten het zijn.

langzaam maar zeker trekt de mist op, ...

...en wordt Macchu Picchu weer zichtbaar.

Als je hier rondloopt, snap je niet hoe de Inca's de stad op deze steile bergpiek gebouwd hebben.

De trappen lopen rond de natuurlijke rotsen.

Omdat het nog zo vroeg is, zijn er veel minder toeristen, en nu kunnen we een mens-vrije foto maken van de tempel van de condor.

In het benedengebied zijn diverse gebouwen die dienst deden als opslagplaats, zoals deze. De lucht die door de ramen naar binnen stroomde, moesten de produkten vers houden.

Hier kijken we op de zonnetempel, (links) en het rieten dak van de watertempel. Tussen de twee trappen liggen de 16 fonteinen.

We komen nog een keer de kleine zwaluwen tegen. Het is nog niet warm genoeg voor de insecten om te vliegen, dus zitten de zwaluwen te wachten.

Naast het pad langs het centrale plein groeit een struik met prachtige paarse bloemen.

En dan is Macchu Picchu in zijn geheel zichtbaar.

De pyramide steekt mooi af tegen de wolken.

Dit is de binnenkant van de watertempel. de "bank" is feitelijk een offertafel.

Dit is de koninklijke graftombe.
De Koninklijke graftombe ligt precies onder de toren van de Zonnetempel. De Inca’s bewerkten de rots die als basis voor de tempel dient, en maakten een mausoleum die diende als graftombe voor een belangrijk persoon (vandaar de naam). Aan de rechter buitenkant, is een rots met drie treden te zien. Deze rots is harmonieus verenigd met de grote rots die de Zonnetempel steunt. Dit is karakteristiek voor de religieuze Inca-architectuur. De binnenste muren van de grot van de Koninklijke Tombe zijn bedekt met stenen die perfect in elkaar passen en in deze muren bevinden zich vier speciaal gevormde nissen, in de vorm van deuren.

Op deze foto van de zonnetempel, is goed te zien hoe de Inca's de vorm van de rots hebben doorgezet in het metselwerk er bovenop.

De lama's zijn al vroeg naar beneden gekomen.

Ze overnachten altijd buiten de stad, bij het portiershuisje.

Om 9:30 gaan we weer in de rij naar Weina Picchu staan.

Om 10:45 zijn we eindelijk aan de beurt. Je moet in een boek je naam en leeftijd schrijven, en met een handtekening verklaren dat je fit bent, en vrijwillig de klim naar boven gaat doen.

Voorbij de toegangspoort loopt het inca trail eerst een stuk naar beneden, Macchu Picchu af. Bij dit stuk steek je over naar de andere bergpiek, Weina Picchu, en vanaf hier is het dus klimmem geblazen.

De treden zijn wisselend in grote, maar gelukkig zijn langs de lastige stukken touwen gepannen waar je je aan vast kan houden.

Het uitzicht op Macchu Picchu is geweldig. Je kan nu de hele stad zien liggen.

De bergwand waarlangs we omhoog lopen is heel erg stijl. De inca's hebben her en der platformen gemaakt, zoals degene waar ik nu op sta.

Om 11:50 hebben we het hoogste punt bereikt! Omhoog in 1:05 is vrij goed.
Mogelijk heeft het feit dat we al 2 weken boven 2000m hoogte leven hierbij geholpen.

Hier zie je de weg liggen, waarlangs de toeristen met de bus naar Macchu Picchu gebracht worden. Dankzij deze weg is Macchu Picchu bereikbaar voor de toeristen, en is de stad wereldwijd beroemd geworden. Er zijn andere, grotere steden van de Inca's ontdekt, maar die zijn door hun onbereikbaarheid gewoon niet bekend bij de gemiddelde toerist.

Een detailfoto van de pyramide met daarachter de steengroeve.
Ertussenin ligt het heilige plein, met links "het huis van de priester" en rechts de "hoofdtempel" (met die verzakte muur)

Dit is een detail van de woonsector en de terrassen daaronder.

Na een tijdje van het uitzicht genoten te hebben, gaan we weer terug naar beneden.
Oscar vind een rode cap, die hij meeneemt om bij de ingang af te geven. We 'vinden' ook nog een waterfles.

Onderweg komen we deze mooie orchidee tegen.

Om 12:50 zijn we weer beneden. (naar beneden in 45 minuten is gemiddeld).
Oscar wijst aan waar we geweest zijn.

Dit is de heilige steen. Hij heeft ongeveer dezelfde vorm als de bergpieken er achter. Als je de steen aanraakt, zou je er kracht en energie van krijgen. De steen is 3 m hoog, en 7 m breed.

Vandaag moeten we vroeg naar beneden om de trein te halen.
Onderweg terug naar de uitgang, komen we nog langs twee "zonnespiegels".

De lama's staan vlak bij de uitgang, bij de gebouwen die naast de agrarische terrassen staan.
Tijdens het wachten op de bus naar beneden begint het te plenzen. We zijn dus net op tijd klaar.

Tussen het busstation en het treinstation liggen toeristenkraampjes, die gelukkig overdekt zijn met plastic. Hier gaan we nog even op zoek naar souvenirs.

Vandaag is onafhankelijkheidsdag in Peru. Het is dus een belangrijke nationale feestdag. Daarom geeft bij het treinstation deze dansgroep een demonstratie.

Ze worden begeleid door een traditionele muziekgroep.
Onze bagage is door het hotel naar het station gebracht, en staat op het perron naast onze trein. Dat is allemaal erg efficient geregeld, zodat het ons geen tijd kost om de bagage bij het hotel op te gaan halen.

Terug naar de overzicht-tabel
terug naar 27-7-2008 verder naar 29-7-2008

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien. (Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
Dit is een googlemap van deze dagtrip. Je kunt op deze googlemap inzoomen om zo meer in detail de trip te zien. Vandaag gaan we eerst nog een keer naar Macchu Picchu, en daarna terug naar Cusco.
Omdat we de zonsopkomst in Macchu Picchu willen zien, staan we om 04:45 op, zodat we om 05:45 in de rij bij het busstation kunnen gaan staan.
Helaas is het zwaar bewolkt, zodat er geen zonsopkomst te zien is. Toch vindt ik Macchu Picchu in de mist ook een onvergetelijk geheimzinnig gezicht hebben.
Deze zwaluwen komen alleen hier, rond Macchu Picchu voor.
We gaan om 07:15, als er geen kans meer is op een zonsopkomst, de stad weer in.
Dit is een onderdeel van de beveiligingsdeur aan de binnenkant van de poort. Hieraan werdt een dikke dwarsbalk gebonden, die de deur stevig op zijn plaats moest houden. Aan de bovenkant van de deur zit een stenen pin, waar tegen een verticale stam werd gebonden, zodat een stevige kruis-constructie ontstond.
We lopen in een keer door de stad naar de toegangspoort van Weina Picchu.
Daar blijkt al een lange rij te staan wachten. Per dag mogen maximaal 400 toeristen Weina Picchu op. De eerste 200 die 's morgens bij de poort komen, mogen gelijk door naar boven. De volgende 200 mensen die in de rij staan krijgen een kaartje en mogen vanaf 10:30 naar boven. Wij krijgen de laatste 2 kaartjes: nummer 399 en 400!. Het is nu 7:30, dus we hebben 3 uur om relaxed door de stad te dwalen.
We maken foto's van bloemen die her en der staan te bloeien.
Ik heb geen idee wat voor soorten het zijn.
langzaam maar zeker trekt de mist op, ...
...en wordt Macchu Picchu weer zichtbaar.
Als je hier rondloopt, snap je niet hoe de Inca's de stad op deze steile bergpiek gebouwd hebben.
De trappen lopen rond de natuurlijke rotsen.
Omdat het nog zo vroeg is, zijn er veel minder toeristen, en nu kunnen we een mens-vrije foto maken van de tempel van de condor.
In het benedengebied zijn diverse gebouwen die dienst deden als opslagplaats, zoals deze. De lucht die door de ramen naar binnen stroomde, moesten de produkten vers houden.
Hier kijken we op de zonnetempel, (links) en het rieten dak van de watertempel. Tussen de twee trappen liggen de 16 fonteinen.
We komen nog een keer de kleine zwaluwen tegen. Het is nog niet warm genoeg voor de insecten om te vliegen, dus zitten de zwaluwen te wachten.
Naast het pad langs het centrale plein groeit een struik met prachtige paarse bloemen.
En dan is Macchu Picchu in zijn geheel zichtbaar.
De pyramide steekt mooi af tegen de wolken.
Dit is de binnenkant van de watertempel. de "bank" is feitelijk een offertafel.
Dit is de koninklijke graftombe. De Koninklijke graftombe ligt precies onder de toren van de Zonnetempel. De Inca’s bewerkten de rots die als basis voor de tempel dient, en maakten een mausoleum die diende als graftombe voor een belangrijk persoon (vandaar de naam). Aan de rechter buitenkant, is een rots met drie treden te zien. Deze rots is harmonieus verenigd met de grote rots die de Zonnetempel steunt. Dit is karakteristiek voor de religieuze Inca-architectuur. De binnenste muren van de grot van de Koninklijke Tombe zijn bedekt met stenen die perfect in elkaar passen en in deze muren bevinden zich vier speciaal gevormde nissen, in de vorm van deuren.
Op deze foto van de zonnetempel, is goed te zien hoe de Inca's de vorm van de rots hebben doorgezet in het metselwerk er bovenop.
De lama's zijn al vroeg naar beneden gekomen.
Ze overnachten altijd buiten de stad, bij het portiershuisje.
Om 9:30 gaan we weer in de rij naar Weina Picchu staan.
Om 10:45 zijn we eindelijk aan de beurt. Je moet in een boek je naam en leeftijd schrijven, en met een handtekening verklaren dat je fit bent, en vrijwillig de klim naar boven gaat doen.
Voorbij de toegangspoort loopt het inca trail eerst een stuk naar beneden, Macchu Picchu af. Bij dit stuk steek je over naar de andere bergpiek, Weina Picchu, en vanaf hier is het dus klimmem geblazen.
De treden zijn wisselend in grote, maar gelukkig zijn langs de lastige stukken touwen gepannen waar je je aan vast kan houden.
Het uitzicht op Macchu Picchu is geweldig. Je kan nu de hele stad zien liggen.
De bergwand waarlangs we omhoog lopen is heel erg stijl. De inca's hebben her en der platformen gemaakt, zoals degene waar ik nu op sta.
Om 11:50 hebben we het hoogste punt bereikt! Omhoog in 1:05 is vrij goed. Mogelijk heeft het feit dat we al 2 weken boven 2000m hoogte leven hierbij geholpen.
Hier zie je de weg liggen, waarlangs de toeristen met de bus naar Macchu Picchu gebracht worden. Dankzij deze weg is Macchu Picchu bereikbaar voor de toeristen, en is de stad wereldwijd beroemd geworden. Er zijn andere, grotere steden van de Inca's ontdekt, maar die zijn door hun onbereikbaarheid gewoon niet bekend bij de gemiddelde toerist.
Een detailfoto van de pyramide met daarachter de steengroeve. Ertussenin ligt het heilige plein, met links "het huis van de priester" en rechts de "hoofdtempel" (met die verzakte muur)
Dit is een detail van de woonsector en de terrassen daaronder.
Na een tijdje van het uitzicht genoten te hebben, gaan we weer terug naar beneden. Oscar vind een rode cap, die hij meeneemt om bij de ingang af te geven. We 'vinden' ook nog een waterfles.
Onderweg komen we deze mooie orchidee tegen.
Om 12:50 zijn we weer beneden. (naar beneden in 45 minuten is gemiddeld). Oscar wijst aan waar we geweest zijn.
Dit is de heilige steen. Hij heeft ongeveer dezelfde vorm als de bergpieken er achter. Als je de steen aanraakt, zou je er kracht en energie van krijgen. De steen is 3 m hoog, en 7 m breed.
Vandaag moeten we vroeg naar beneden om de trein te halen. Onderweg terug naar de uitgang, komen we nog langs twee "zonnespiegels".
De lama's staan vlak bij de uitgang, bij de gebouwen die naast de agrarische terrassen staan. Tijdens het wachten op de bus naar beneden begint het te plenzen. We zijn dus net op tijd klaar.
Tussen het busstation en het treinstation liggen toeristenkraampjes, die gelukkig overdekt zijn met plastic. Hier gaan we nog even op zoek naar souvenirs.
Vandaag is onafhankelijkheidsdag in Peru. Het is dus een belangrijke nationale feestdag. Daarom geeft bij het treinstation deze dansgroep een demonstratie.
Ze worden begeleid door een traditionele muziekgroep. Onze bagage is door het hotel naar het station gebracht, en staat op het perron naast onze trein. Dat is allemaal erg efficient geregeld, zodat het ons geen tijd kost om de bagage bij het hotel op te gaan halen.