Vakantie Peru, 25-7-2008





Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien. (Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
Dit is een googlemap van deze dagtrip. Je kunt op deze googlemap inzoomen om zo meer in detail de trip te zien. We gaan naar de heilige Urubamba vallei met onderweg een bezoek bij Inca's, de markt van Pisac en het grote Ollantaytambo fort.
Om 8:30 uur worden we met een mini-bus opgehaald. Buiten het hotel lopen al diverse straatverkopers rond.
Als we Cuzco uitrijden, kunnen we vanuit de bus over de grote stad van de Inca's uitkijken.
Op de daken van de meeste huizen staan dit soort beeldjes. De stieren moeten het huis beschermen, en voorspoed brengen. Stierenvechten is hier een geliefde sport. Het is niet een gevecht zoals in Spanje, tussen stier en matador, maar 2 stieren tegen elkaar.
We gaan op bezoek bij mensen die volgens eigen zeggen directe afstammelingen van de Inca-stam zijn.
Dit is de echte Inca-klederdracht.
In de centrale ruimte wordt een demonstratie gegeven hoe ze wol verven. Ze gebruiken diverse planten en cochenille (geplette cactusluizen) om de verschillende kleuren te maken.
De wol wordt een paar uur gekookt om de kleur er goed in te laten trekken. Daarna wordt er aluin aan toegevoegd zodat het er niet uitgewassen kan worden.
Nadat de geverfde wol gedroogd is, wordt er draad van gesponnen.
En dan kunnen er mooie stoffen van geweven worden.
Ze weven verschillende patronen in de stof.
De mannen dragen hier ook mutsen, ...
... de vrouwen hebben een soort "dakje" op hun hoofd gebonden.
Deze mensen hebben natuurlijk ook de nodige dieren, zoals lama's ...
... en alpaca's.
Als we weer in de bus stappen worden we uitgewuifd met zang en muziek .
We stoppen bij het uitzichtpunt over de heilige Urubamba vallei. De vallei was heilig omdat hij zo geweldig vruchtbaar was. Het was de graanschuur van het Inca-rijk. Door de vallei stroomt de Urubamba rivier. Deze rivier is 724 km lang.
Op de berghellingen zie je overal Inca terrassen. De heilige vallei loopt van Pisac naar Ollantaytambo, parallel met de Urubamba rivier (de rivier wordt ook wel Vilcanote rivier of Wilmaya genoemd). De gemiddelde temperatuur in de heilige vallei is 21 graden. Daardoor is deze vallei de beste plek in heel Peru om mais te telen.
We gaan de toeristenmarkt van Pisac bezoeken.
Vroeger was het een authentieke markt, maar doordat er elke dag toeristenbussen uit Cusco worden aangevoerd, is hij dat al jaren niet meer. Toch kun je hier leuke souvenirs vinden.
We vinden ook weer nieuwe hoedjes, of eigenlijk, nieuwe mutsjes.
De dames hebben een soort kleedje over hun hoofd hangen, dat veel lijkt op de Inca-kapjes.
Deze kinderen zijn hier om geld te verdienen aan de foto's. Ze hebben jonge hondjes bij zich die eigenlijk nogal zielig zijn, omdat ze hier de hele dag zonder eten meegezeuld worden. Om hier niet op in te spelen hebben we deze foto stiekem vanuit de bus gemaakt
We gaan in de tuin van een luxe hotel lunchen.
Bij de ingang staat dit beeld van de condor met de slang bovenop een varken. Het is een uitbeelding van de strijd tussen de Inca's (Kondor) en de Spanjaarden (slang). Ik denk dat het varken het gewone volk is.
Na de lunch gaan we kijken hoe het mais-bier (Chicha) gebrouwen wordt. Als er ergens Chicha te koop is, wordt er een bij de deur een grote stok met rode vlag (plastic zakje) uitgestoken.
Voor Chicha worden gedroogde maiskorrels gebruikt. Ze worden vochtig gemaakt en afgedekt met plastic in de zon gelegd, zodat ze gaan spruiten.
Daarna worden ze een paar uur gekookt tot een pulp. Het fornuis wordt met hout gestookt.
Deze vrouw heeft een schaaltje met pulp in haar handen. Deze pulp wordt in een zeef (de rieten mand rechts op de foto) gelegd zodat al het vocht eruit loopt. De vloeistof wordt in grote vazen met een vochtige doek weggezet (2 vazen links op de foto). Hierin komt een natuurlijk gistingsproces op gang, en dan heb je Chicha.
Chicha is vrij bitter. Daarom voegen ze ook wel aardbeien toe, zodat je een zoete, roze drank krijgt.
Hier staan alle stadia van Chicha op een rij. Chicha is meestal geel, maar kan ook rood zijn als hij van rode mais gemaakt wordt.
Dan hebben we het doel van onze trip van vandaag bereikt: Het Inca-fort Ollantaytambo. Ollantaytambo ligt 75 km buiten Cuzco, op 2.800 m hoogte. We worden opgewacht door een beeld van de Sapa Inca.
Ollantaytambo is een grote constructie die de smalle kant van de Urubamba vallei afsluit. Het bestaat uit inca-terrassen, tempels, paleizen en wachthuizen. Ollantaytambo is zodanig geconstrueerd, dat het met slechts een handje vol mensen goed te verdedigen is. De naam Ollantay komt van het Aimara woord ulla-nta-wi , wat “place to see down" betekent, vrij te vertalen naar wachttoren.
De geschiedenis van Ollantaytambo is onlosmakelijk verbonden met Inca Cripple. Hij is een van de beroemdste helden in de tegenstand tegen de Spanjaarden. Nadat hij Cusco maanden had verdedigd vanaf het Cusco-fort, heeft hij zich hier terug getrokken. Cripple heeft zichzelf veel westerse zaken aangeleerd, waaronder paardrijden. Hij was ook altijd uitstekend geďnformeerd over de plannen van de Spanjaarden. Na een bloedige strijd en het uitbuiten van de donkere nacht, blies Pizarro de terugtocht. Het was een grote overwinning voor de Inca’s. Toen de Spanjaarden terugkwamen met versterking, is Inca Cripple hiervandaan gevlucht naar Vilcabamba. Deze stad is tot op heden niet teruggevonden. Er zou heel veel Inca-goud naar toe gebracht zijn om de kunstwerken van de Spanjaarden te redden, dus er zijn vele zoektochten naar geweest.
Op de berghelling aan de overkant zijn ook Inca-gebouwen te zien.
Men denkt dat dit gebied voor de Inca's zo belangrijk was, omdat je in de kontoeren van de berg het profiel van een Inca kan herkennen. (De linker top en zijkant, zou een gezicht met een veer op zijn hoofd zijn).
Op de berghelling is nog een gezicht, "De oude man". De Inca's hebben er een kroon op gebouwd.
Dit zijn waarschijnlijk allemaal opslagschuren voor voedsel geweest. Dat voedsel werd als belasting geďnd. De opslagplaatsen voor voedsel werden hoog op de bergwand tegenover het fort gebouwd, omdat de wind en kou het voedsel beschermde tegen verrotting. Om dit effect nog te vergroten werden er slimme ventilatiesystemen gebouwd.
We zijn halverwege de constructie. We moeten nog een stuk verder om bij de tempel van de zon te komen. Inca Pachacútec heeft het fort in de 15e eeuw gebouwd. Hij eiste van de stammen rondom Cusco een belasting. Toen de stammen deze bijdrage niet wilden betalen, zond Pachacútec een machtig leger om de stad te vernietigen. Pachacútec nam toen het gebied in bezit, en bouwde het fort.
Er lopen brede trappen naar boven. Je ziet op deze foto goed dat er slim gebruik gemaakt is van de vorm van de berg (linksonder) en dat de trappen en de muren op heel verschillende wijzen zijn gebouwd.
De blokken steen in de muren hebben de vreemdste vormen gekregen. Maar uiteindelijk passen die stenen puzzelstukjes naadloos op elkaar.
De grotere stukken hebben "pukkels". Men denkt dat dat hulpstukken zijn om de stenen te kunnen verplaatsen en ze in de muur op hun plek te tillen. We gaan door deze "deur" naar de tempel van de zon.
Beneden zijn de watertempel en nog wat andere gebouwen te zien.
De deuropening heeft de typische trapezium vorm die de Inca's voor al hun ramen en deuropeningen gebruikten.
De terrassen lopen bijna helemaal tot de top van de berg door. Bovenop die muren werd wacht gelopen. In de tijd van de Inca's wilden sommige stammen uit de jungle nog wel eens hierheen op oorlogspad komen.
Deze roze granieten stenen vormen de muur van de zonnetempel. Wetenschappers begrijpen niet hoe de Inca's deze stenen naar boven de steile hellingen op hebben gekregen. Je kunt heel vaag in de steen gravures zien van puma's.
Onderaan die berg is de steengroeve waar de stenen van het fort vandaan komen. De weg tussen de steengroeve en het fort, waarover alle stenen vervoerd zijn, is nog steeds in gebruik.
Voorbij de muren van het Inca-complex zie je de toeristenmarkt, en de moderne stad liggen. Er is een heel oude legende die zich hier afspeelt: Tunupa’s legende. Deze legende gaat over een boodschapper van de goden die in de stad van Ollantaytambo arriveerde, lang voor het ontstaan van het Inca imperium. Hij was gekleed als een bedelaar en zag er uit als een oude man. Toen hij arriveerde werd hij door Curaca, de dorps-oudste hartelijk welkom geheten. Uit dank gaf Tunupa hem de wandelstok waarmee hij reisde. De legende zegt dat de wandelstok in goud veranderde, toen Curaca’s eerste zoon Man Capec werdgeboren. Man apec nam de wandelstok mee, en plante hem bij Cusco in de berg. (de Huanacauri).
We gaan een stukje over het Inca trail lopen, aan de andere kant van het fort. Ollantaytambo ligt strategisch op een knooppunt van het Inca trail: - Machupicchu in het noordwesten, - de bergrug van Vilcabamba in het westen, - de bergrug van Vilcanota, Abra de Malaga en het regenwoud in het noorden, - de heilige vallei in het oosten, - en Chinchero en Cuzco in het zuidoosten.
Het Inca trail loopt langs de berghelling en komt natuurlijk uit in Cuzco, 72 km verderop. Wij nemen de trappen die je daar ziet naar beneden. Zoals je ziet beginnen ze nogal kronkelig, ...
... maar het onderste gedeelte is kaarsrecht, hoewel de treden overal nogal hoog zijn.
Dit is de watertempel, ...
... ook wel "Princess' Bath" genoemd. Ollantaytambo speelt ook een hoofdrol in een romantisch Inca-drama. Generaal Ollanta en Cusi Coyllor, de dochter van Inca Pachacútec hielden van elkaar. Pachacútec keurde deze romance af, en stuurde zijn dochter naar een Inca-tempel om daar dienst te doen als maagdelijke priesteres. Generaal Ollanta vluchtte naar de stad Tambo. Na de dood van Pachacútec wordt Generaal Ollanta gevangen genomen door de opvolger van Pachacútec, Túpac Yupanqui. Túpac Yupanqui ontdekt dat zijn zus gevangen zit in een tempel, en bevrijdt haar daar uit. Túpac Yupanqu herstelt de generaal weer in zijn functie, en staat toe dat beide geliefden alsnog met elkaar trouwen.
Het gebouw is gerestaureerd. Je ziet goed welk deel origineel is, en welk deel modern is.
In deze nissen hebben religieuze objecten gestaan, die aanbeden konden worden. Op het plein werden gevangenen aan steenstapels vastgebonden.
Vindt je deze hoedjes niet schattig? het zijn een soort dopjes.
Vannacht slapen we in een hotel halverwege de vallei. In het restaurant maakt deze blinde man muziek op een grote harp.
Bij de bar vinden we een biljart, dus we spelen een potje pool.

Terug naar de overzicht-tabel

---

terug naar 24-7-2008     verder naar 26-7-2008