Vakantie Augustus 2004 in Canada

Canada-reis dag 18 (deel 2), Tofino

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
De laatste traktatie van de trip is een bezoek bij een nest van bold eagles.
De beide vogels zijn thuis.
Een van de twee zit in de top van de boom, de andere zit verstopt aan de andere kant van de bomen.
Maar door onze aanwezigheid vliegt hij (of zij) weg.
Maar komt dan toch weer terug.
We varen om het eilandje van de adelaars, en terug naar Tofino.
We zien dit watervliegtuigje landen.
Terug op de hoofdstraat in Tofino zien we een eeuwenoude cedar.
Hij is ontsproten in 1202, zoals op dit bord wordt uitgelegd.
Het uitzicht achter de boom.
Daarna bezoeken we deze native galerie. Het blijkt de galerie van de bekendste indiaanse kunstenaar te zijn.
Tofino heeft een leuke website: www.tofino-bc.com/
Na Tofino gaan we naar Long Beach, een groot, breed strand dat hier heel erg geroemd wordt. Zandstranden zijn in deze rotsachtige omstreken immers zeldzaam. Ook is Long Beach beroemd om zijn hoge golven. Vandaag zijn die er helaas niet.
Het water is wel heel erg koud: het is dan ook water van de Grote Oceaan.
Ik houdt daarom mijn schoenen gewoon aan.
Oscar staat naast een stuk aangespoelde kelp.
Langs het strand, tegen het bos aan, liggen allemaal aangespoelde boomstammen.
Je kunt er beschutting tegen de wind vinden.
In closeup zie je de grillige patronen van het hout. Al deze stammen zijn hier aangespoeld bij een grote ramp in 1964. Er was toen een tsunami, veroorzaakt door een grote aardbeving bij Alaska, die het meeste hout van de loggings bij b.v. Port Alberni meegesleept heeft naar zee.
We rijden terug naar Port Alberni over dit soort bochtige wegen.
Wegen die onvoorstelbaar steil zijn. We hebben de 4x4 duidelijk niet voor niks.
We stoppen bij een stroompje naast de weg.
Allemaal wilde watervalletjes.
Deze weg gaat echt door niets dan mooie natuur.
Een uur later stoppen we bij een uitzichtspunt over Sprout Lake.
Het bord met de (europese) geschiedenis van het meer.
Het meer is zo groot dat er schuimkoppen door de wind op gemaakt worden.
Het pad naar het water toe is niet eenvoudig begaanbaar.
Hierna rijden we in een keer door naar Port Alberni. Daar eten we bij een Griek. Lekker, maar het is grieks op z'n Canadees, toch net even anders.

Terug naar de overzicht-tabel
terug naar dag 18, Tofino: killerwhales verder naar dag 19, McLean Mill

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien. (Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
De laatste traktatie van de trip is een bezoek bij een nest van bold eagles.
De beide vogels zijn thuis.
Een van de twee zit in de top van de boom, de andere zit verstopt aan de andere kant van de bomen.
Maar door onze aanwezigheid vliegt hij (of zij) weg.
Maar komt dan toch weer terug.
We varen om het eilandje van de adelaars, en terug naar Tofino.
We zien dit watervliegtuigje landen.
Terug op de hoofdstraat in Tofino zien we een eeuwenoude cedar.
Hij is ontsproten in 1202, zoals op dit bord wordt uitgelegd.
Het uitzicht achter de boom.
Daarna bezoeken we deze native galerie. Het blijkt de galerie van de bekendste indiaanse kunstenaar te zijn. Tofino heeft een leuke website: www.tofino-bc.com/
Na Tofino gaan we naar Long Beach, een groot, breed strand dat hier heel erg geroemd wordt. Zandstranden zijn in deze rotsachtige omstreken immers zeldzaam. Ook is Long Beach beroemd om zijn hoge golven. Vandaag zijn die er helaas niet.
Het water is wel heel erg koud: het is dan ook water van de Grote Oceaan. Ik houdt daarom mijn schoenen gewoon aan.
Oscar staat naast een stuk aangespoelde kelp.
Langs het strand, tegen het bos aan, liggen allemaal aangespoelde boomstammen.
Je kunt er beschutting tegen de wind vinden.
In closeup zie je de grillige patronen van het hout. Al deze stammen zijn hier aangespoeld bij een grote ramp in 1964. Er was toen een tsunami, veroorzaakt door een grote aardbeving bij Alaska, die het meeste hout van de loggings bij b.v. Port Alberni meegesleept heeft naar zee.
We rijden terug naar Port Alberni over dit soort bochtige wegen.
Wegen die onvoorstelbaar steil zijn. We hebben de 4x4 duidelijk niet voor niks.
We stoppen bij een stroompje naast de weg.
Allemaal wilde watervalletjes.
Deze weg gaat echt door niets dan mooie natuur.
Een uur later stoppen we bij een uitzichtspunt over Sprout Lake.
Het bord met de (europese) geschiedenis van het meer.
Het meer is zo groot dat er schuimkoppen door de wind op gemaakt worden.
Het pad naar het water toe is niet eenvoudig begaanbaar. Hierna rijden we in een keer door naar Port Alberni. Daar eten we bij een Griek. Lekker, maar het is grieks op z'n Canadees, toch net even anders.