2020-01-11 Zeeland met een vleugje Zuid Holland en een toefje Utrecht (205 foto's) 52 vogelsoorten gespot waarvan 1 nieuwe soort: siberische tjiftjaf
Plaatjes schieten
Op 11 januari gaan we een rondje Zeeland doen. Dat is natuurlijk traditie in het begin van het jaar.
Maar we beginnen in Zuid Holland met een paar leuke soorten.
Allereerst een kokardezaagbek (zonder ringen) in de Rottemeren die we meteen bij aankomst kunnen fotograferen.
Na een half uur zitten we weer in de auto onderweg naar, wat wij vinden, de leukste soort van de dag: buidelmezen.
Als we bij de Nieuwe Droogmaking aankomen hoeven we niet te twijfelen of de mezen al in beeld zijn.
Een rij van ruim 40 man die allemaal dezelfde kant op kijken en fotograferen maakt dat wel duidelijk.
Dus ook hier is het bij aankomst fotograferen. Hoewel we eerst even een plekje moeten vinden met leuk uitzicht op de vogeltjes.
20 minuten en ruim 300 foto's later rijden we door naar ons laatste doel in Zuid Holland: een grote trap.
Normaal is een grote trap een klapper van jewelste maar deze vogel is in gevangenschap grootgebracht en vervolgens in Oost-Duitsland (met zender en pootring) losgelaten om daar de kwetsbare populatie te versterken.
Dat maakt hem (met grote waarschijnlijkheid) niet telbaar in de ogen van de wijze mannen van de commissie. Dat is ook de reden waarom wij er niet als een malle heengereden zijn toen hij op 28 december 2019 werd ontdekt.
Maar vandaag rijden we er min-of-meer langs naar Zeeland en het is toch een mooie vogel.
Ook bij deze vogel is het aankomen en foto's maken. We hoeven daarvoor niet eens de auto uit. Na 10 minuten hebben we wel genoeg leuke plaatjes en rijden we eindelijk naar Zeeland.
We zien daar helaas niet al onze wenssoorten, maar wat we zien komt regelmatig erg leuk in beeld. Zoals een paar ijseenden en een goudplevier op slechts 10 meter afstand.
Met zo een beetje het allerlaatste daglicht (4 minuten voor zonsondergang) eindigen we ons rondje Zeeland weer in Zuid Holland bij de flamingo's die gelukkig groot en gekleurd zijn waardoor ze toch aardig op de foto komen.
Op maandag rijd ik even Utrecht in om te proberen een siberische tjiftjaf aan onze levenslijst toe te voegen.
Als ik het weiland in loop zie ik de man die 3 dagen eerder het vogeltje hier ontdekte zijn camera op tillen, dus ik ga snel naast hem staan en heb de vogel meteen in beeld. Dat is lekker scoren.
In het uur dat ik er ben komt de sibtjaf (zoals hij wordt afgekort) regelmatig in beeld, maar is hij door takjes vaker niet dan wel fotografeerbaar.
En dan besluit de vogel om even helemaal vrij in het net weer doorgebroken zonnetje te poseren voor de aanwezige fotografen.
Na een paar minuten is de show voorbij en ga ik naar huis om uit de vele foto's die ik gemaakt heb een paar leuke/mooie voor de website uit te zoeken.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de autorit)
