2019-02-17 Zaans Rietveld met een vleugje Utrecht (119 foto's) 38 vogelsoorten gespot
Ton-up
Op zaterdag 16 februari gaan we niet vogelen omdat we dan in Zwolle bij de handwerkbeurs aandacht besteden aan Jolanda haar andere hobby.
Terwijl we daar rondslenteren gaat het alert op mijn telefoon af: koereiger in het Zaans Rietveld.
Op zondag 17 februari lopen we om een uur of 10 het Zaans Rietveld in, want een zeldzame soort in je 'achtertuin' moet natuurlijk wel gescoord worden.
Om bij de meldplek van het kleine reigertje te komen lopen we het gebied voor ons doen tegendraads in, maar daardoor vinden we hem wel vrij snel.
Hij foerageert heel toepasselijk bij een paar Schotse Hooglanders.
Ondanks dat hij een beetje in tegenlicht zit maken we natuurlijk wel foto's en wandelen daarna door om een struiken- en bomenpartij heen waarbij we verwachten dat we de koereiger met meelicht gaan zien.
We zijn lichtelijk verbaasd als we hem dan niet meer vinden.
Als we een stuk verder gewandeld zijn zien we de koereiger weer terug, maar nu tussen schapen.
Dat is met zijn Nederlandse naam wat vreemd, maar in het Engels heet hij cattle egret, en dan past hij weer wel bij een schaap.
Vlak na het maken van wat foto's vliegt de koereiger op en verdwijnt hij terug richting de hooglanders.
Wij vervolgen onze wandeling en als we een uur later weer terug op deze plek zijn loopt Oscar even alleen naar de hooglanderplek waar hij de koereiger inderdaad weer terug vind.
Daarna maken we het rondje af en gaan we weer terug naar huis om te lunchen.
Met de koereiger hebben we (tot nu toe) 100 soorten op het Zaans Rietveld gespot.
Op maandag ben ik bezig met foto's van ons weekje Canarische eilanden en daarbij merk ik op dat er op de Haarrijnseplas een parelduiker zit die soms mooi dichtbij komt.
In eerste instantie zie ik daar op dinsdagochtend helemaal niets van. Na een kwartiertje komt er nog een vogelaar aanlopen die me verteld dat hij hem net 'op zeker' in die hoek (achter me) heeft gezien.
Het duurt zeker 10 minuten voordat ik hem opeens in beeld heb. Mogelijk was hij al die tijd onder water.
In verband met het licht lopen we een stukje om de vogel heen. De parelduiker houd ons wel in de gaten, maar trekt zich gelukkig verder weinig van ons aan en drijft heel langzaam steeds dichterbij.
Op een gegeven moment duikt hij weer onder en komt dan zo dicht bij ons boven dat hij bijna niet in beeld past.
Met een van de foto's die ik vanmorgen van de parelduiker kan maken verbeter ik heel fijn de soortenfoto
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de fietsrit)
