Op woensdag 19 augustus gaan we naar Willeskop. Dat is een gebied waar Oscar in februari een keer alleen is geweest toen Jolanda met griep op bed lag.
We hebben gezien dat er casarca's gemeld zijn en hopelijk kunnen we ze hier wel vinden.
Lang verhaal kort: geen casarca's helaas.
We zien, gelukkig voor Jolanda, wel heel veel watersnippen. Dat is een soort waar ze altijd blij van wordt.
Als we bijna op de helft zijn vliegt er een reiger op uit de slootkant die we meteen herkennen als purperreiger, maar voor we een camera hebben kunnen richten is de vogel verdwenen achter een maisveld.
We lopen voorzichtig door tot voorbij het maisveld, en zien dan een blauwe reiger staan. Huh, hebben we het dan verkeerd gezien.
Dan zien we recht voor ons, op een bruggetje in het pad, de purperreiger staan. We hadden het toch goed. Ondanks dat hij meteen op- en wegvliegt lukt het ons nu wel om wat foto's te maken.
Terwijl we het erover hebben dat dit de wandeling wel extra leuk maakt, werpen we ook een blik op het weiland naast het pad en zien een gigantische roofvogel aan komen vliegen.
Tsja, een zeearend overklast een purperreiger toch mbt extra leuk.
Na een soort ererondje vlak voor ons neus gemaakt te hebben, vliegt de zeearend weer verder richting de grote plas.
Omdat het daar vol zit met ganzen en kievitten lopen we snel naar de andere kant van het pad in de verwachting om deze allemaal de lucht in te zien gaan.
Er gebeurt echter helemaal niets. Totaal geen paniek. Mogelijk is de zeearend net uit beeld gebleven.
Dat is een beetje jammer voor ons, het had leuke foto's op kunnen leveren, maar wel prettig voor de vogels in de plas.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
