Omdat we inmiddels ervaren hebben dat fotograferen vanuit een echte fotohut leuk is, hebben we in januari bij Han Bouwmeester fotohut 6 geboekt voor 18 mei.
Dit is in de lijn van zijn fotohutten een beetje vreemde eend. Voornamelijk omdat er eenden bij zitten. De hut ligt namelijk aan een plas en niet in een bos.
De rit gaat nu niet helemaal door het donker omdat het al erg vroeg licht is. We zien vrij snel na ons vertrek vanaf huis de zon min-of-meer op komen.
Ook bij deze hut kunnen we onze auto vlakbij parkeren omdat er in het ontvangen pakket een ontheffingsbordje zit wat we in de auto achter kunnen laten.
Ivm de kwetsbaarheid van het gebied bij een vogelhut staat er op deze pagina geen wandelroute.
Omdat het een 'waterhut' is hoeven we buiten niets te prepareren. Binnen moeten we wel een beetje passen en meten om de 3 statieven te plaatsen.
Daarop komen voor elk van ons een fotocamera en de 3e is voor een filmcamera.
Als die eenmaal staan sluiten we het luik en kunnen de screens en de gordijnen open.
Deze hut is voorzien van spiegelglas waardoor het in de hut zelf relatief licht is en door de spiegel kunnen wij de vogels goed zien, maar zien zij niet wat er in de hut gebeurd.
Voor de rustige momenten hebben we weer de mifi-router en onze tablets bij ons. En die rustige momenten zijn er best wel.
Gelukkig vermaakte een dwaze gaai en een op zijn spiegelbeeld jagende oeverloper ons regelmatig.
Volgens het logboek in de hut komt bijna bij elk bezoek de in de buurt broedende ijsvogel langs. Bij ons gelukkig ook, maar het duurde wel 6 uur voordat hij (het is een mannetje) zich voor het eerst liet zien en daarmee werd ons geduld aardig op de proef gesteld.
Hoewel er relatief weinig variatie zit in de soorten die dicht bij de hut komen houden we het, net als bij ons vorige bezoek aan een Han Bouwmeester vogelhut, toch 9 uur uit.
Om 16:30 zijn we het zat en ruimen we alles op, en sluiten de hut weer af.
Afgelopen zondag zijn we na ons weekend Lauwersmeer nog langs een nieuwe soort geweest: de steltstrandloper.
Omdat deze op maar een half uur rijden zit, gaan we nog een keer langs in de hoop op mooiere (lees dichterbij) foto's. Gezien de waarnemingen van vandaag moet dat wel lukken.
Als we ter plaatse aankomen horen we dat de vogel ca 15 minuten daarvoor weer naar achteren is gevlogen. Daar vinden we hem snel en zien dat hij al foeragerend langzaam weer naar ons toe wandelt.
Omdat het nu veel lichter is dan op zondag lukt het ons om steeds betere foto's te maken, maar voor de ultieme foto hopen we dat hij nog dichterbij komt.
Op een gegeven moment stopt hij echter en steekt zijn kop in de veren en gaat slapen. Na een half uur vinden we het mooi geweest en rijden we door naar een ralreiger die op onze route naar huis gemeld is.
Die laat zich wel vanaf heel dichtbij bekijken en dat levert behalve een nieuwe jaarsoort ook een verbetering van de soortenfoto op.
Later zien we op waarneming.nl dat een half uur na ons vertrek de steltstrandloper toch nog dichterbij is gekomen. Schijnbaar was het beestje bang van ons.
Als we weer terug naar huis rijden zien we op dezelfde plek als vanmorgen de zon nu min-of-meer ondergaan. Grappig.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling)
