Op vrijdag 19 juli lukt het ons eindelijk, na 2 mislukte pogingen door het weer en een groene bijeneter, om naar de Sint Pietersberg te rijden.
Nadat we geparkeerd hebben lopen we, al zoekend naar bijen, vlinders en andere beestjes, over het parkeerterrein naar de ingang van de encigroeve.
Vlak naast ons parkeert een auto en daar stappen 2 mensen uit die duidelijk ook de natuur gaan bestuderen. Ze hebben camera, verrekijker en een schepnet in de hand.
Aan ons wordt gevraagd of we al iets leuks gezien hebben. Helaas hebben we dat nog niet dus dat vertellen we ook.
Daarna is een van de 2 heren erg nieuwsgierig waar we zoal naar op zoek zijn en of wij ook opvoeren bij waarneming.nl.
Jolanda verteld dat we meestal voor de vlinders hier komen, maar nu meer op zoek gaan naar bijen en plantjes en dat we alles met foto opvoeren op waarneming.nl.
Als we vertellen dat we Oscar en Jolanda Balm zijn verteld hij dat hij die namen erg goed kent en het leuk vind om nu de mensen erbij te zien.
Hij verteld dat hij Niels Elmers is en een plantvalidator is bij waarneming.nl. Hij heeft dus vaak met Jolanda haar waarnemingen te maken.
Jolanda voert haar plantenwaarnemingen buiten onze website op omdat het anders voor Oscar wel erg veel werk zou worden om dat ook nog te verwerken.
Zij maakt met haar telefoon een foto van de plant en laat die dan door obsidentify herkennen en voert hem daarbij gelijk op.
Op die waarnemingen krijgt ze soms commentaar van Niels dat ze beter de hele plant, in plaats van alleen de (mooie) bloem, kan opvoeren omdat hij dan beter kan valideren.
Ook nu geeft hij haar als tip mee om 'de hele plant' te fotograferen.
Vandaag maken we een wandeling door de encigroeve. Dat is een 'nieuw' natuurgebied dat is aangelgd nadat ENCI is gestopt met afgraven.
Als we vanaf het parkeerterrein de encigroeve ingewandeld zijn komen we Niels en zijn collega weer tegen en we vertellen dat we zojuist een boswitje hebben gefotografeerd.
Omdat die voor beide heren nieuw is zijn ze gelijk enthousiast, dus we wijzen de zeldzame vlinder even aan.
Rustig alles afspeurend en fotograferend lopen we daarna richting de 215 treden tellende trap die ons weer uit de encigroeve zal leiden.
We zien daarbij alle 3 de soorten oeverlibellen die in Nederland voorkomen. Daar hebben we in ons libellenjaar wel meer (kilo)meters voor moeten maken.
En we zien een heleboel bijen: de ene na de andere honingbij. Gelukkig zit er ook 1 nieuwe soort tussen, maar dat weten we thuis pas.
Nadat we de trap op zijn gegaan lopen we naar het parkeerterrein 'het oog van Sint Pieter' omdat daar ook de nodige leuke bijen zijn gespot.
Ook daar vinden we voornamelijk honingbijen en dezelfde nieuwe soort (zoals thuis blijkt). Daarna lopen we bovenlangs de groeve weer terug naar de auto.
Als we thuis alles hebben uitgezocht en hebben opgevoerd bij waarneming.nl kijken we via onze levenslijst van een bepaalde soortengroep of we nieuwe soorten hebben gezien.
Zo komen we er dus achter dat we op 2 plekken dezelfde nieuwe bijensoort hebben gezien en dat we 3 nieuwe soorten geleedpotigen hebben gezien.
Een van die geleedpotigen ontlokt bij ons een 'huh watte' omdat Jolanda die (via haar telefoon) als plant had opgevoerd, maar het blijkt een galmijt te zijn.
Zelfs met die kennis blijven wij er een plant inzien, maar oordeel zelf.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
