Op 16, 17 en 18 oktober hebben we via birdingbreaks een vogelweekend Schiermonnikoog gedaan
Zaterdag gaan we al om 07:30, voor het ontbijt, een ochtendwandeling in de duinen vlak buiten het dorp maken. Het is hetzelfde, grauwe, miezerige weer als gisteren.
De zon komt wel op, maar veel licht is er niet. We zien een beflijster, en even verderop een klapekster. De klapeksters zijn ook op trek, en er worden er diverse gemeld op het eiland.
Oscar kan deze vrij dicht benaderen, en we hebben daarom mooie foto's.
Om 09:30 zijn we terug bij het hotel voor het ontbijt. We maken ook onze lunchpakketten en krijgen een thermoskan thee of koffie naar keuze mee.
Na het ontbijt gaan we met de hele groep met de fiets op pad. Maar eerst naar de fietsverhuurder om Jolanda haar banden op te laten pompen.
We gaan om te beginnen nog een keer op zoek naar de klapekster zodat iedereen die kan zien. De vogel van de ochtendwandeling is er niet meer, maar gelukkig zien we een stukje verderop een 2e exemplaar.
Vervolgens gaan we naar de kijkhut bij de Westerplas. Het is er druk met eenden, reigers en meeuwen. Er zit zelfs een kleine zilverreiger, een soort die meestal alleen bij zout water zit.
Een langsvliegende blauwe kiekendief brengt enige onrust teweeg.
We fietsen verder langs de dijk naar een uitkijkpunt over het wad. Zowel op de weilanden achter de dijk, als op het wad barst het van de vogels.
Ze zitten helaas best ver weg. We zien een grote groep van maar liefst 30 kleine zilverreigers op het groene strand staan. Een leuke waarneming.
Daarna richting het midden van het eiland om te kijken wat er in het bossige duingebied te vinden is. Hiervoor moeten we door het dorp, en daar stoppen we dan even voor koffie of chocomel met slagroom en gebak.
Het is heerlijk, en we worden weer warm. Als we aankomen bij het uitkijkpunt, een hoog gelegen bunker, midden op het eiland, zijn daar nogal veel luidruchtige kinderen, en dus weinig vogels.
Door naar het strand aan de noord/west kant van het eiland dus. Hier vliegt een velduil op uit de lage begroeing van het groene strand. We wandelen dwars door het sompige gebied om te zien wat er verder nog opvliegt.
Best spannend. Het barst van de graspiepers die de lucht in gaan. Er komt ook een groepje strandleeuweriken langs.
Klaas hoort opeens ijsgorzen. Met de verrekijker volgen we ze, en zien dat ze zich aansluiten bij een groep sneeuwgorzen. Die groep landt ver van ons op het strand. Daar gaan we dus naar toe.
Helaas vliegen ze al weer op en dan echt ver weg, voordat wij op foto-afstand zijn. Dat is jammer.
We wandelen rustig terug en Klaas wijst ons een klein bloemetje aan: strandduizendguldenkruid. De wortels hebben een geneeskrachtige werking, en vroeger werd er veel geld voor betaald.
Een tapuit en een holenduif laten zich van dichtbij, in de mooie kleurige begroeing, fotograferen.
Als we bij de fietsen komen, is het inmiddels al 15:00 uur, en dan moeten we nog lunchen. Bij een bankje vlakbij gaan we dat dan maar meteen doen.
Na de lunch gaan we aan de westkant van het eiland bij het strand kijken. Hier zitten roodborsttapuiten, en ook hier zien we velduilen. 3 stuks dit keer. Top!
We wandelen richting strand en bijna meteen zien we een ruigpootbuizerd overvliegen. Dit is een soort die bijna een must is voor dit weekeinde, en we kunnen weer een vinkje zetten.
We gaan ook weer dwars door de begroeing lopen. En ja hoor: weer een velduil. We hebben er vandaag al 5 gezien, en we concluderen dat er een groot aantal aanwezig moet zijn om hier te rusten voordat ze verder trekken.
Dan vliegt er een kiekendief op. Omdat de vleugels nogal smal lijken, zegt Klaas dat het een grauwe- of steppenkiekendief moet zijn. Vooral die laatste zou gaaf zijn!
Oscar zet daarom thuis heel wat foto's op waarneming.nl, en vraagt aan het forum wat zij er van denken. Na de nodige discussie's is eerst de eindconclusie dat het toch 'gewoon' een blauwe kiekendief is.
Later wordt dit weer veranderd naar toch de zeldzame steppekiekendief. Wij blij en we hebben veel geleerd over de kenmerken van de diverse kiekendieven.
Klaas krijgt dan via whatsapp een melding dat er 2 sneeuwgorzen bij de jachthaven zitten. Opstappen en daar naar toe natuurlijk.
Gelukkig zitten ze er nog. Ze zijn op jacht naar mugjes langs het terras van het jachthaven restaurant. We kunnen heel dicht bij komen, terwijl ze rustig piepend en fouragerend bezig zijn.
Oscar maakt een filmpje, zodat je dit zelf kan zien.
Het is inmiddels 18:00 uur, en het wordt al weer donker. We gaan naar het hotel, even bijkomen en omkleden. Om 20:00 uur gaan we eten in het restaurant De Tjattel.
Dit restaurant ligt dichterbij dan die van gisteren, dus we kunnen er lopend naar toe.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de dagrit)
