Omdat de weersverwachting voor zaterdag 30-4 voor onze wandelbestemming een bewolkte dag aangeeft, besluiten we om op zondag 1-5 te gaan wandelen.
De weersverwachting is dat het dan een stralende lentedag wordt.
Ook op zaterdag blijkt het best zonnig weer te zijn en dat is prettig omdat we onderhoud aan de tuin doen. Er moet nodig onkruid, dat de laatste paar dagen explosief gegroeid is, verwijderd worden.
Op zondag stappen we met wat spierpijn uit ons bed. Auw.
Als we bij de Reeuwijkse plassen nog maar nauwelijks van de parkeerplaats af zijn, horen we vlakbij de explosieve zang van een cetti's zanger.
Dat is, behalve in de Biesbosch, een zeldzame vogel en wij horen hem hier vlakbij de parkeerplaats. Bizar.
Tijdens de wandeling horen we in totaal op 8 plekken een cetti's zanger. Op 2 plaatsen lijkt de vogel zelfs zowat op onze schouder te zitten, zo hard schettert hij zijn zang daar in onze oren.
Op een paar plekken blijven we een tijdje proberen om een glimp van de vogel op te vangen, maar we krijgen hem geen enkele keer echt in beeld. En omdat we de geluidsrecorder niet bij ons hebben, komt het voor ons niet tot een waarneming.
Maar we kunnen wel stellen dat hij ook bij de Reeuwijkse plassen gelukkig niet zeldzaam meer is. Dat is wel een gave ontwikkeling.
De tijd van het jaar, en natuurlijk het mooie weer, is de oorzaak dat de natuur geexplodeerd lijkt te zijn.
Overal laten de mannetjeszangvogels zich van hun beste kant horen: zwartkop, fitis, tjiftjaf, rietzanger en een winterkoning die hoog in een boom letterlijk het hoogste lied zingt.
Natuurlijk zijn er met dit mooie weer veel meer recreanten op pad rondom de Reeuwijkse plassen: wandelaars, joggers, vogelaars, toerfietsers en racefietsers.
Helaas zitten er bij die laatste groep wat minder sociale exemplaren zoals Oscar aan den lijve ondervindt.
De leider van de zoveelste groep racefietsers roept keurig 'tegen' naar zijn volgers, wat betekend dat er tegenliggers (wij dus) zijn en ze achter, in plaats van naast, elkaar moeten gaan rijden.
Wij blijven, zoals we steeds doen, stil staan om het passeren niet lastiger te maken.
Een van de achteraanrijdende figuren is het schijnbaar niet eens met het feit dat hij in lijn moet gaan rijden en roept 'ja joh blijf maar lekker staan', alsof wij voor hem in de berm moeten duiken, en rijd opzettelijk tegen Oscar zijn schouder aan.
Gezien de schouderoperatie die Oscar enige jaren terug heeft gehad komt dat natuurlijk niet lekker aan, en Oscar explodeert dan ook en daagt de man wat onvriendelijk uit om terug te komen.
Uiteraard doet/durft de man dat niet. Gelukkig trekt het vervelende gevoel na een half uur weer weg en kunnen we de rest van de wandeling toch nog genieten van het mooie weer en de natuur.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
