Wij waren van plan om op '3e kerstdag' een half dagje te gaan vogelen in polders Poelgeest zodat Jolanda in de middag de weekboodschappen kon doen.
Omdat het weer niet lekker meewerkte hebben we daar van af gezien.
Voor 30 december, de laatste dag vogelen in 2015, besluiten we om daarom alsnog naar polders Poelgeest te gaan.
Eigenlijk is zelfs een half dagje nog veel gezegd voor de 2 uur die nodig is om een rondje te lopen in polders Poelgeest.
Daarom gaan we aansluitend nog een poging doen voor de zwartbuikwaterspreeuw in de Amsterdamse waterleidingduinen.
Onderweg daar naartoe stoppen bij de Toolenburgerplas in Hoofddorp waar al een tijdje een parelduiker gespot wordt.
Vrijwel meteen na het afspeuren van die plas hebben we de vogel vrij ver weg in beeld. Te ver voor een fatsoenlijke foto, dus besluiten we om wat dichterbij te gaan.
Ondanks dat we daarbij constant de plas in de gaten houden lukt het de parelduiker schijnbaar toch om ons ongemerkt (onder water) te passeren, want hij zit niet op de verwachte plek.
Zelfs nadat we de hele plas rondgewandeld zijn vinden we hem niet meer terug. Mogelijk is hij ergens in het riet gaan zitten.
Als we een half uur daarna het gebied van de Amsterdamse waterleidingduinen in wandelen, komen we een vogelaar tegen die naast ons stond bij de parelduiker (voor wij dichterbij gingen wandelen).
Hij verteld dat hij de vogel al duikend juist naar onze originele plek had zien komen en dat hij op een gegeven moment volledig uit beeld verdween.
Hij verteld ook dat hij net terug komt wandelen van een half uurtje waterspreeuw bewonderen en dat de waterspreeuw (weer) in het niet toegankelijk gebied zit.
Wij hopen dat de waterspreeuw ook nog naar een plek buiten het verboden gebied komt en wandelen nog een stukje door.
Daar zien we een groepje vogelaars uit het verboden gebied komen, waaronder een bekende. Die verteld dat er op dat moment een boswachter staat te bekeuren (90 euro boete).
Hij verteld ook dat hij iets eerder die middag een stuk verderop een mooie man krooneend gespot heeft.
Wij besluiten daarop om eerst naar de krooneend te gaan en daarna terug naar de uitgang, waar de waterspreeuw zijn slaapplek heeft, en daar op de spreeuw te wachten.
Voor de krooneend blijken we net zoveel te moeten wandelen als voor de 2 eerdere wandelingen vandaag bij elkaar opgeteld, maar we vinden hem gelukkig wel.
Omdat we stevig doorgewandeld hebben, zijn we ruim op tijd weer terug bij de uitgang en gaan we zitten wachten. Oscar in de struiken met goed zicht op de slaapplek en Jolanda op de brug met zicht op het kanaal.
Tijdens dat wachten roept Jolanda op een gegeven moment naar Oscar dat er goudhaantjes bij hem in de struiken zitten. (Oscar hoort ze namelijk niet).
Oscar speurt wat rond en ziet inderdaad een paar goudhaantjes, maar hij kan er in eerste instantie geen foto van maken omdat ze zo dichtbij zitten dat de camera er niet op kan focussen. Hoe bizar is dat.
Gelukkig gaat er een iets verder weg zitten en kan Oscar toch foto's maken.
Daarna roept Jolanda dat de waterspreeuw is aan komen vliegen en ziet Oscar hem op de stenen van de watersluis zitten.
Er is inmiddels nog erg weinig licht, dus de meeste foto's zijn bewogen, maar gelukkig lukken er toch een paar.
We sluiten daarmee 2015 op een mooie manier af.
Dit jaar hebben we 254 soorten gezien waarvan er 25 nieuw zijn voor de levenslijst die daarmee op 352 is gekomen.
