Om de kans te vergroten om leuke zeesoorten op de levenslijst te krijgen, gaan we, net als een week eerder, met een boottocht de Noordzee op.
Op zondag 28 oktober rijden we om 6:25 de straat uit richting Ijmuiden waar we aan boord gaan van de Marion.
We zijn wat vroeg en het is, ook omdat het inmiddels wintertijd is, nog donker als we aankomen.
Nadat Martijn (de organisator van Birdingholland.nl) is gearriveerd kan iedereen gecheckt worden op de namenlijst en mogen we aan boord.
Iets over 8 uur vertrekken we met een goed met vogelaars gevulde boot richting de Noordzee.
In de haven is de zee spiegelglad maar eenmaal buiten de bescherming van de pieren gaat de boot aardig op en neer door de deining.
Die deining wordt veroorzaakt door de harde wind die de laatste paar dagen heeft gewaaid. Die wind is inmiddels wel weg, maar het water is nog in beweging.
Ivm de deining is het bovendek niet open en daardoor is het een beetje passen en meten op de goede fotoplekken.
Mede ivm die wind van de afgelopen dagen is de verwachting/hoop dat er nu wel wat leuke soorten, zoals jagers en diverse soorten stormvogels, gevonden zullen worden.
Martijn staat bij ons achter op het dek het visafaval overboord te gooien (dat heet chummen). Omdat daar de meeuwen op af komen is dicht bij Martijn dus een goede plek.
Op een gegeven moment neemt Ies het chummen over en gaat Martijn even naar voren.
Na een kwartier komt hij heel enthousiast terug en laat op zijn fototoestel een foto van een stormvogeltje zien.
Hij verteld dat hij met iemand aan het praten was toen er opeens een klein bruin vogeltje opvloog van zee. Stormvogeltje brult hij, en geeft dat door naar Ies via de portofoon.
Dat het dicht bij Martijn een goede plek is blijkt dan wel, want alleen de mensen die linksvoor direct om hem heen staan krijgen het stormvogeltje te zien.
Het stormvogeltje is zo snel weer uit beeld dat zelfs de mensen die rechtsvoor, en dus maar een paar meter verderop, staan hem niet te zien krijgen.
Voor de mensen achterop, wij dus, zou het dus ook kansloos geweest zijn. Zelfs als de melding bij Ies aangekomen zou zijn. Maar zijn portofoon bleef uberhaupt stil.
Wij gaan al jaren in de herfst met een boottocht de zee op met als voornaamste doel om een stormvogeltje te zien. En nu waren we zo dichtbij (slechts een bootlengte er van af) en toch zo ver weg.
We draaien met de boot nog een paar rondjes bij de plek waar het stormvogeltje zat, maar we vinden hem niet terug.
Stom vogeltje. Het had best wel wat langer in beeld mogen blijven.
Niet veel later vliegt er een houtsnip langs, wie verwacht die nou op zee, en omdat het 6,5 jaar geleden is dat we die gezien hebben, wordt daardoor de pijn van de gemiste kans een heel klein beetje verzacht.
Gedurende de rest van de boottocht zien we helaas niets spannends meer, er komen zelfs geen jagers langs.
Daarom vermaken we ons maar met de wel aanwezige meeuwen, zoals pontische en drieteenmeeuwen, en jan-van-genten.
Omdat die jan-van-genten verschillende leeftijden hebben, en dus diverse pluimages, blijven we daar toch de nodige foto's van maken. Het blijven natuurlijk prachtige vogels.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de rondvaart; Google Map van de autorit)
