2016-09-24 Loonse en Drunense Duinen (108 foto's) 25 vogelsoorten gespot
Ongeringd, maar toch geen wild exemplaar
Bijna op de kop af drie jaar na de ontdekking van de rosse waaierstaart, een nieuwe soort voor Nederland, wordt op de maasvlakte voor de 2e keer een rosse waaierstaart ontdekt.
Erg fijn voor de mensen die in 2013 niet in staat waren om hem te zien omdat ze te jong waren, op vakantie waren of (zoals een erg jonge vogelaar het omschreef) nog niet fanatiek genoeg waren.
Gedurende een paar dagen bezoeken weer honderden vogelaars deze megasoort en men is allemaal enthousiast.
Dat enthousiasme staat in schril contrast op de reacties die er zijn als op 22 september een ongeringde en op het oog vleugelgave marmereend wordt ontdekt.
Deze soort is pas een keer eerder als wilde soort in Nederland waargenomen, dus statistisch net zo een megasoort als de rosse waaierstaart.
Ook deze soort wordt door honderden vogelaars bezocht, maar daarbij worden reacties geplaatst als 'aan de goede kant van de discussie staan', 'top of flop' of 'tja als deze niet word aanvaard. dan lijkt me dat deze soort nooit meer aanvaard gaat worden'.
Omdat mooie eenden ook als siervogels worden gehouden is de bewijslast veel zwaarder dan bij bijvoorbeeld een rosse waaierstaart.
Het ontbreken van een kwekersring is in ieder geval een van de eerste criteria om door de CDNA geaccepteerd te worden. (op 26-10-2017 blijkt dat de CDNA de vogel niet aanvaard heeft)
Aangezien die ring, zoals hierboven gezegd, ontbreekt, beschouwen wij de eend als een te scoren soort en daarom gaan we op zaterdag naar de efteling.
Niet helemaal letterlijk, maar het scheelt kwa kilometers niet zo heel veel. Gelukkig hoeven wij niet de afrit efteling te nemen en kunnen daarom langs de pretparkfile rijden. Ivm het prachtige nazomerweer is het pretpark vandaag in trek.
Als we aansluiten bij een groepje vogelaars, waaronder Jeroen Bes die we op onze vogelvakantie in Lesbos hebben ontmoet, is het scoren van de marmereend een inkoppertje.
De vogel zwemt relatief dichtbij voor ons langs en stapt aan de overkant van het smalste deel van de plas even uit het water alsof hij ons de ongeringde poten wil laten zien.
Na ongeveer een kwartier lopen we weer terug naar de auto en gaan daarna naar de Loonse en Drunense duinen voor een wandeling.
We gaan daar naar toe omdat dat natuurgebied dichtbij ligt, maar achteraf is het niet de juiste keuze gebleken kwa soorten spotten.
Gelukkig is het zomers warm, en daardoor goed vertoeven, maar als we uitgewandeld zijn staat de vogelteller op een magere 10 soorten.
Thuis gaan we daarom nog even naar het vogelscherm van het zaans rietveld waardoor we het aantal soorten meer dan verdubbelen.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
Marmereend Loonse en Drunense duinen Zaans Rietveld
