Als wij op donderdag, 30-4, naar huis gaan is het mooi weer en daarom bedenken we dat we misschien kans hebben om de bosuil in Woerden te spotten.
Een bosuil zit graag in het zonnetje te soezen. Helaas is het ook deze keer weer mis en we zien daar de mogelijke oorzaak van.
De nestplaats van de bosuil wordt nu door kauwen gebruikt.
Gelukkig vinden we wel de steenuil die een paar kilometer verder zijn broedplek heeft.
Op vrijdag rijden we, na een alert, vanuit het werk langs het landje van Geijsel voor de steltkluten.
Op zaterdag viert schoonzoon Maik 's middags zijn verjaardag en daarom gaan we 's morgens naar Leusden.
Dat is min-of-meer op de route naar de verjaardag. We hebben voor Leusden gekozen omdat we gezocht hebben naar een plek om bosuilen te spotten en volgens waarneming.nl zitten er daar zelfs twee.
Als we de auto neerzetten krijgen we van een buurtbewoner het advies om hem een stukje verder te plaatsen ivm mogelijk vrachtverkeer voor boshout.
Omdat we verrekijker en camera omhangen, vraagt de hulpvaardige man of wij mogelijk voor de bosuilen komen. Nou en of we daarvoor komen.
Hij is vervolgens zo vriendelijk om ons helemaal tot aan de boom met de 'rode' bosuil te begeleiden en geeft ons ook een tip waar de 'grijze' bosuil zit en waar regelmatig ijsvogels te zien zijn.
Maatwerkadvies dus.
Aangezien het bos niet zo groot is en we toch de tijd tot aan de verjaardag moeten doden doen we heel erg rustig en stoppen regelmatig. Daarbij letten we niet helemaal op de juiste bomen blijkt.
Op een gegeven moment worden we weer heel vriendelijk door een hondenuitaatster gevraagd of we de bosuil al hebben gezien.
Als we vertellen dat we de rode al gezien hebben en nog op zoek zijn naar de grijze, verteld zij dat we daar al voorbij zijn en deze dame begeleid ons ook tot aan de boom en geeft ook tips waar je het beste kunt staan voor een goed zicht.
Bosuilen in the pocket zoals dat heet.
Aan het eind van het bos zijn we getuige van hoe een zanglijster een slakkenhuis opensloopt. Erg gaaf.
We hebben nog tijd over als we na een leuke rondwandeling weer bij de auto zijn, dus wandelen we nog een keer naar beide uilen en zien recht onder de rode uil een muis rondscharrelen. Stoer beest. Dat overleeft hij 's avonds vast niet.
Netjes op tijd komen we bij dochter en schoonzoon aan en vieren daar zijn verjaardag.
Op de terugrit zijn we vlak bij Alphen getuige van een prachtige zonsondergang. Leuke afsluiting van deze succesvolle dag.
Voor zondag was het plan om lekker rustig aan te doen, maar een alert op een zeer zeldzame blonde ruiter in Waddinxveen, brengt daar verandering in.
Als we aankomen zien we Guus Peterse staan, die ons verteld dat hij de vogel een tijd heel mooi in beeld gehad heeft, maar dat hij net een weiland opgeschoven is.
Omdat het inmiddels begint te miezeren gaat Oscar terug naar de auto om de paraplus te pakken en intussen vindt Jolanda de vogel weer terug op zijn originele plek. En dat is gezien het kleine formaat van de vogel heel knap.
Ondanks de regelmatig vallende miezer zien we de vogel nu heel mooi en wij kunnen de na ons arriverende vogelaars vertellen waar de vogel zit.
Als we genoeg gezien hebben, besluiten we om daarna een poging te doen bij de ransuil.
Daar aangekomen lijkt het heel even op te klaren, maar dat is schijn. De miezer gaat zelfs over in lichte regen, maar dat weerhoudt Jolanda er niet van om toch de ransuil in een donkere spar te vinden.
Haviksogen heeft ze.
Met de ransuil erbij hebben we de afgelopen dagen 3 uilen op rij gespot.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling)
