Op woensdag 12 mei krijgt Oscar via whatsapp een videovraag van de oppaskleinkinderen. Of opa en oma op donderdag mee willen naar de Pan van Persijn om daar in het bos te wandelen en te picknicken.
Nou dat willen we wel. Omdat de Pan van Persijn naast Lentevreugd ligt geeft dat ons meteen een idee voor de bestemming van zaterdag 15 mei.
Het picknicken doen we op een grasveld bezaaid met akkerhoornbloem met daar tussen een voor ons (lees Jolanda) nieuw soort plantje. Oscar is niet zo van de plantjes.
Omdat we op donderdag de camera niet bij ons hebben stelt Jolanda voor om zaterdag na de wandeling nog een keer naar dit veld te gaan en dat kan omdat de Pan van Persijn naast Lentevreugd ligt.
Op donderdagmiddag krijgt Jolanda heel erge hoofdpijn, waarschijnlijk het gevolg van de covidvaccinatie die ze op woensdagmiddag heeft gekregen, en daardoor is het nog niet zeker of we op zaterdag wel gaan vogelen.
Vrijdagavond is, na een rustdag, de hoofdpijn gelukkig zodanig weggetrokken dat we voor zaterdag toch de wekker op de vogelstand zetten.
Als we op zaterdag 15 mei het parkeerterreintje van Lentevreugd oprijden zien we dat deze een aardige make-over heeft gekregen.
Er staat een soort van hek omheen en er ligt een betonpad dat het gebied in verdwijnt.
Ook een deel van Lentevreugd heeft als gevolg van dit betonpad een make-over gekregen.
Er zijn allemaal struikjes naast het betonpad geplant waar regelmatig kneuen uit vliegen. Helaas hebben we ze steeds te laat door om er leuke foto's van te maken, maar er zitten zoveel kneuen in het gebied dat we later nog genoeg kansen krijgen.
Het betonpad eindigt op het dijkje waar wij altijd op zoek gaan naar de blauwborst (die we vaak vinden) en de sprinkhaanzanger (die we vaak niet vinden).
Vandaag hoeven we echter niet te zoeken want in het kader van de make-over zijn de struiken waarin de beesten zitten (of zaten) verwijderd en is er een plasje aangelegd.
Van een aanwezige vogelaar krijgen we te horen dat er nog een kijkscherm geplaatst gaat worden om zonder verstoring over het plasje heen te kunnen kijken.
Dat is volgend jaar natuurlijk hartstikke leuk, maar nu nog even niet. De enige vogel die we nu zien is een kleine plevier. Dat is meestal een van de eerste soorten die zich op 'braakliggende' terreintjes nestelt.
Zoals gezegd gaan we na de wandeling, die best een aardig lijstje aan leuke soorten oplevert, nog een keer naar het veldje in de Pan van Persijn.
Helaas kunnen we het plantje niet meer terug vinden. Mogelijk komt dat omdat een naderende bui het inmiddels aardig donker heeft gemaakt en is het plantje gesloten (of wij zoeken niet goed genoeg).
Maar gelukkig ziet Jolanda onderweg van-en-naar het veldje toch nog wel een paar leuke soorten die ze op de foto kan zetten.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
