Op dinsdagochtend wordt in de Bierlap, een deel van het duingebied Meijendel, een alpenheggenmus ontdekt.
Omdat dit deel van Meijendel niet publiekelijk toegankelijk is wordt de exacte locatie niet bekend gemaakt. Later wordt de waarneming zelfs vervaagd zodat er niets van terug te vinden is.
Dat is begrijpelijk om te voorkomen dat er toch in het wild gezocht gaat worden.
Ik ben dan ook erg verbaasd als ik op dinsdagavond in het blog van Luuk Punt lees dat hij er wel naar toe heeft kunnen gaan.
Mbv wat zoekfuncties van waarneming.nl kom ik er achter dat er die avond zelfs 48 mensen bij die superzeldzame vogel zijn geweest.
Dat lijkt op vriendjespolitiek en roept bij ons natuurlijk wat frustratie (en zelfs irritatie) op, want wij horen niet tot de vriendjes.
Nog wat later lees ik op de site van dutchbirding dat Dunea op woensdag mogelijk een excursie zal regelen als de vogel weer wordt gevonden.
Daar passen wij onze planning voor woensdag 6 april op aan.
Op slechts een paar km van Meijendel ligt Lentevreugd en dat wordt onze bestemming.
Het blijft in de lente toch altijd een beetje kwakkelen op Lentevreugd, want de harde wind maken het geen superwandeling.
We zien wel de nodige nieuwe jaarlijstsoorten zoals blauwborst, kneu en graspieper, maar de camera's worden door de wind regelmatig op een andere plek gericht dan wij in gedachten hebben.
Als we weer bij de auto zijn zien we Fred Klootwijk, een van de mensen die in het blog van Luuk genoemd wordt. Hij heeft gisteren de alpenheggenmus weer teruggevonden nadat deze langdurig uit beeld was.
We maken een praatje met hem, feliciteren hem uiteraard met die megaprestatie, en vragen hem waarom alleen de happy few er naar toe mocht.
Hij legt vervolgens uit dat er in de communicatie over de dinsdagavondexcursie een hoop mis gegaan is, want het was helemaal niet de bedoeling om het zo af te schermen.
En hij verteld dat de vogel inmiddels weer gevonden is en dat er die middag weer een excursie gepland wordt en dat die informatie nu veel beter zichtbaar op de site geplaatst is.
Omdat we nog een flink aantal uren hebben voordat we met de excursie de Bierlap in mogen, moeten we nog wat tijd doden.
Fred adviseert ons om naar het gebiedje Rijnfront te gaan omdat we daar 'op zeker' de op lentevreugd niet gevonden kleine plevier zullen zien.
Onder het nuttigen van onze lunch rijden we daar naar toe en inderdaad is de eerste vogel die we zien de kleine plevier.
In de windschaduw van een elektrahuisje speuren we een tijdje het gebied af totdat een flinke bui ons weer terug de auto in dwingt.
We hebben nog genoeg tijd over en daarom gaan we naar de vogelhut bij Starrevaart. Daar zitten we droog.
Heel leuk is dat we de roodhalsfuut, die verplaatst is van de Vlietlanden naar de Starrevaart, nu wel in beeld krijgen. Helaas wel wat ver weg en net tijdens een van de vele buien die overtrekken.
Uiteindelijk gaan we naar Meijendel voor de excursie naar de alpenheggenmus.
Helaas is het weer inmiddels erg verslechterd en lopen we met paraplu op naar de genoemde plek waarvandaan je het afgesloten gebied in wordt begeleid.
Door de harde wind zijn onze broeken in no time door en door nat. We hebben goede regenbroeken, maar die hebben we (heel handig) thuis in de kast liggen.
Gedurende ruim een uur staan we met een hele rij vogelaars in de regen naar lege struiken te turen.
De enkele vogels die de buien trotseren worden meteen door tientallen verrekijkers gevolgd, maar verder dan kool- en pimpelmezen en een enkele roodborst komt er niet in beeld.
Omdat ook onze jassen doorweekt raken van de regen die onder de paraplu wordt geblazen beginnen we af te koelen en daarom besluiten we om naar huis te gaan.
Tegen de tijd dat we bij de auto zijn hebben we zowat geen droge draad meer aan ons lijf.
Als we met de stoelverwarming op vol vermogen naar huis rijden zien we ver achter ons de regen langzaam ophouden en zelfs een voorzichtig zonnetje doorbreken.
Met droge kleren aan kijken we nog een keer op de site van dutchbirding en schrikken wel even omdat er kort daarvoor een melding op de site is gezet mbt de alpenheggenmus.
Dat blijkt een update te zijn waarin gemeld wordt dat de vogel nog steeds uit beeld is. De mensen die dan nog naar het gebied onderweg zijn weten dan wat ze te wachten staat. Uiteindelijk wordt de vogel helaas niet meer gevonden.
Aan de ene kant zijn we natuurlijk blij dat we hem niet alsnog gemist hebben en aan de andere kant hadden we het de volhouders ook weer wel gegund.
Nadat we alle natgeworden niet wasbare spullen te drogen hebben gezet, bedenken we ons dat vogelen in de regen niet ons pakkie an is.
Zeker zonder een regenpakkie an.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
