Witte kerst.
Op donderdag 26-12, 2e kerstdag, willen we rustig wakker worden en ook ergens gaan vogelen.
Het wordt Ijmuiden. Onder andere omdat er een kleine burgemeester zit en we hopen dat het onstuimige weer wat leuke vogels naar de kust heeft gebracht.
We hebben de kleine burgemeester wel op de levenslijst, maar dit jaar hebben we hem nog niet gespot.
Als we over de duinen komen, en het strand opkijken, zakt de moed om de burgemeester te vinden ons een beetje in de schoenen.
Het strand ziet ter hoogte van de zee letterlijk zwart van de witte vogels: zilvermeeuwen, kokmeeuwen, drieteenstrandlopers.
Toch een beetje een witte kerst dus.
De vogels komen allemaal af op de scheermessen waarmee het strand bezaaid is. Een gevolg van de stormen van de afgelopen dagen.
Maar hoe vind je een vogel die, op de zwarte vleugelpunten na, bijna op een jonge zilvermeeuw lijkt tussen al die 1000-en zilvermeeuwen?
We speuren aan het begin van de wandeling de groepen meeuwen af en praten even met een andere vogelaar die met een telescoop staat te turen.
Ook hij geeft aan dat het eigenlijk onbegonnen werk is.
Normaal is het gedrag van drieteenstrandlopers al heel vermakelijk, ze lopen steeds met de branding op en neer, maar met de hoeveelheid die we nu zien is het bijna slapstickachtig.
Op de pier zelf is het helaas erg rustig met vogels. Uiteraard zijn er paarse strandlopers en steenlopers en aan het eind zien we 2 drieteenmeeuwen.
We blijven daar een tijdje staan, maar er komt niet echt veel langs, dus besluiten we weer terug naar het strand te gaan om alsnog de burgemeester (burrie) te vinden.
Inmiddels is het zonnetje doorgebroken en is een groter deel van Nederland richting het strand getrokken om even uit te waaien.
Behalve de grote groepen vogels zijn er ook veel mensen met kleine kinderen en honden. Zowel de kleine kinderen als de honden vinden het een sport om door de meeuwen heen te rennen.
Als je dan net halverwege een groep bent met zoeken naar de burrie, kun je dus opnieuw beginnen. We delen onze 'frustratie' met een aantal andere vogelaars die, net als wij, naar de burrie op zoek zijn en het, net als wij, een hopeloze zaak vinden.
Het opvliegen levert in ieder geval wel een aantal leuke plaatjes op. Je moet van de kwaad een deugd maken toch.
Als we 's avonds op waarneming kijken, zien we dat de burrie wel gevonden is. Voor ons is het een troost dat hij niet in de grote groep meeuwen zat, maar in een kleine groep tegen de pier aan op een tijdstip dat wij net de auto instapten voor de terugrit.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van deze reis)
