Afgelopen zondag kregen we van Noor nog de vraag of we al bij de braamparelmoervlinder waren geweest. Mega zeldzaam en nieuw voor onze levenslijst.
Daar heb ik weken geleden per ongeluk een alert op gekregen. Vrijwel meteen daarna was de waarneming vervaagd en leek die vlinder niet meer aanwezig te zijn.
Aangezien de vlinder zo een beetje op het zuidelijkste punt van Nederland zit, wilden we er niet zo maar 'even' naar toe rijden.
Volgens Noor zit de vlinder er nog en zij deelt haar waarneming van 25 juni met ons zodat we weten waar we moeten zoeken en ze geeft nog wat extra tips.
Dankzij deze informatie kom ik er achter dat ik via een speciale zoekmethode kan zien dat de vlinder maandag nog gezien lijkt te zijn.
Had ik die zoekmethode maar eerder bedacht.
Op woensdag 11 juli rijd ik naar zuid Limburg waar ik ruim 2 uur later de auto parkeer.
Na een stukje wandelen kom ik bij de Heimansgroeve waar zich vlakbij een gigantische braamstruik bevind.
Het is natuurlijk niet verbazend dat een vlinder met de naam braamparelmoervlinder daar op gevonden kan worden.
Als hij aanwezig is en zich laat zien.
Of het eerste waar is zal ik nooit weten, want in de 6 uur dat ik daar heen en weer loop zie ik hem in ieder geval niet.
Het is sowieso grillig met vlinderactiviteit omdat het afwisselend bewolkt is, waarbij er nauwelijks een vlinder te zien is, en zonnig, waarbij de diverse struiken opeens tot leven komen.
Ik zie wel onregelmatig een oranje vlinder vliegen waardoor ik meteen helemaal hyper wordt, maar zonder uitzondering blijkt dat dan een gehakkelde aurelia te zijn.
Tot overmaat van ramp wordt ik ook van dichtbij nog een paar keer uitgelachen door een onvindbare groene specht, dus als ik uiteindelijk met een te klein lijstje soorten weer terug naar huis ga ben ik iets minder vrolijk als na het scoren van een kleine tanglibel.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
