Op zaterdag 17 maart gaan we (weer) naar Heidestein. Dit keer voor de zwarte specht en evt de groene specht.
We parkeren daarvoor aan de noordkant omdat dat dichterbij het gebied met de spechten is.
Het is ook dichterbij het hondenuitlaatgedeelte en daarom is het even zoeken om een plekje te vinden.
Na wat precisieparkeren tussen een paaltje en een boomstronk kunnen we uitstappen.
We zien vrij snel een merel, maar daarna wordt het een beetje erg rustig met de vogels.
Dat heeft mogelijk te maken met de temperatuur. Het is maar nul graden, maar door de snijdende oostenwind voelt het aan als min twaalf.
Niet echt fijn dus.
Als we het heideveld oplopen stoten we een paar boomleeuwerikken op. Na een half uur zonder een vogel gezien te hebben is deze nieuwe jaarlijster wel welkom.
We lopen even naar het bosmeertje om te kijken of we de grote kruisbekken aan de daglijst kunnen toevoegen, maar helaas zijn ze niet 'thuis'.
Als we op het punt staan om door te lopen komt er een oma met 2 kleinkinderen langs die vraagt wat wij daar doen met die grote camera's.
Wij leggen uit dat we op vogeljacht zijn en dat hier regelmatig grote kruisbekken te zien zijn en op dat moment landen er 5 in de struik bij het meertje.
Kijk dat zijn ze en die rode is een mannetje zegt Jolanda waarop de oma naar haar kleinkinderen herhaald dat er rode kruisbekken in dat struikje zitten.
Na een tweede uitleg begrijpt ze het gelukkig wel goed.
Na dit kleine succesje duurt het vervolgens bijna een uur voor we weer een vogel in beeld krijgen en tot we weer bij de auto zijn moeten we het daar mee doen.
Doordat er rond de auto wat soorten aanwezig zijn verdubbelen we het aantal vogels zowat waardoor we uiteindelijk twaalf soorten zien, maar het voelt aan alsof we er nul gezien hebben.
Onder andere doordat we geen zwarte en geen groene specht hebben gescoord.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
