Op 1 april (geen grap) ging Oscar naar de Goudse Hout, een kleine heemtuin hier niet zo ver vandaan, omdat daar een oostelijke vos (een zeer zeldzame dagvlinder) gemeld was.
Helaas kwam hij die dag net te laat om, wat later bleek, de laatste waarneming op die plek mee te maken.
Omdat hij toen nog niet wist dat het beestje verdwenen was ging hij op 2 april nog een poging doen.
Bij die 2e poging ontmoette hij Jaap van Dam, de ontdekker van de vlinder en tevens vrijwilliger op de heemtuin.
Van hem hoorde hij dat er later in het jaar veel meer te zien is op de heemtuin. Zoals orchissen.
Omdat Jolanda gek is op orchissen besluiten we dan om later in het jaar een rondje heemtuin te gaan doen.
Op 3 juli is het later in het jaar.
In eerste instantie zijn het vooral andere planten, bijen en vlinders die onze aandacht krijgen en als we halverwege zijn beginnen we te denken dat we mogelijk te laat zijn en dat de orchissen al uitgebloeid zijn.
Maar dan zien we er toch een paar en hoe beter we kijken hoe meer we er zien.
De 2 soorten rietorchissen zijn inderdaad al zo goed als uitgebloeid, maar tot onze verrassing zien we ook een voor ons nieuwe soort die nog volop in bloei staat: moeraswespenorchis.
Met drie soorten orchissen in de camera is Jolanda erg blij dat we naar dit gebied gegaan zijn.
De naam orchis, wat teelbal betekent, is ontleend aan de vorm van de dubbele wortelknol die doet denken aan een teelbal.
Via een hardnekkig bijgeloof dacht men dat vrouwen die de hardere en sappigere knol van de twee aten een zoon zouden krijgen.
Knabenkraut, de Duitse naam voor orchis, is hier op gebaseerd.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
