Op 13 januari is een stel vogelaars, na een mooi weekend vogelen op Texel, onderweg naar de veerpont. Omdat ze nog wat tijd over hebben besluiten ze bij Ijzeren Kaap even over het wad te gaan kijken.
Vrijwel meteen hebben ze een wat vreemd uitziende eider in beeld. Nadat ze de foto's opgevoerd hebben op waarneming.nl blijkt dat ze een heuze man brileider hebben gespot.
Een soort, die net als de eerder ontdekte pacifische parelduiker en de iets later ontdekte geelsnavelduiker, uit Noord Amerika - Palearctic, komt.
De eerder ontdekte pacifische parelduiker werd tot aan deze ontdekking benoemd tot de beste soort van 2025.
Een titel waar de ontdekker zeker 10 dagen van heeft mogen genieten want de brileider overklast de papa op alle fronten.
Allerlei superlatieven komen er op waarneming.nl langs nadat waarnemers de soort hebben gespot. Gejuich en omarmingen zijn te zien op filmpjes die men van elkaar maakt.
Zo een grote soort is de brileider. Echt een buitencategoriesoort. Hier wordt, na 2:17, uitgelegd hoe bijzonder het is.
Helaas voor ons houd een hardnekkige ziekte van Oscar ons vooralsnog aan huis gekluisterd, maar gelukkig is de vogel erg standvastig en wordt hij elke dag weer herontdekt waarbij hij een vast patroon volgt.
Op dinsdag 21 januari kunnen we eindelijk naar Texel. Onderweg er naar toe zijn we wel wat somber gestemd, omdat het weer redelijk mistig is en dat maakt het maken van foto's mogelijk wat lastig.
Als we om 12 uur Texel oprijden is het nog steeds niet echt fraai kwa weer maar er is meer zicht dan we bang voor waren.
Om 12:15 lopen we de dijk over naar de Ijzeren Kaap en sluiten aan bij de eerste groep vogelaars die de vogel helaas niet in beeld hebben en daarom lopen we verder over de dijk naar een volgende groep.
Daar horen we de bevrijdende woorden 'hij is in beeld', maar die worden helaas gevolgd door de opmerking dat hij in 'die gigantische groep eiders, een beetje aan de rechterkant, ronddobbert'.
Na wat zenuwachtig zoeken en speuren zien wij gelukkig ook de vreemd uitziende eider zo nu en dan tussen de eiders op de golven omhoogkomen en kunnen we beginnen met foto's maken.
Wij feliciteren elkaar rustig met een high-five met weer een nieuwe soort. Wij zullen nooit echte vogelaars worden.
Na een kwartier vliegt de vogel op en land een heel stuk richting de dijkovergang weer en daarom loopt iedereen natuurlijk ook die kant op.
Daar vind Jolanda hem vrij snel terug en gelukkig voor ons zwemt hij nu alleen en breekt er ook heel voorzichtig een zonnetje door de bewolking/mist.
Daardoor kunnen we nog wat mooiere foto's maken.
Na een klein half uur trekt het helaas weer helemaal dicht en daarom besluiten wij om de veerpont van 14:00 terug naar de vaste wal te nemen.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de autorit)
