We zijn op zaterdag 22 april net de auto ingestapt en willen in de navigatie de bestemming van vandaag ingeven als Oscar zijn telefoon een vogelalert afgeeft.
Een provencaalse grasmus in Berkheide. Voor deze, voor ons nieuwe, soort willen we graag de planning omgooien, dus Berkheide wordt als bestemming ingegeven.
We zijn nog maar net het gebied ingelopen als de vrolijke zang van 2 nachtegalen ons tegemoet schalt en na een blik met de verrekijker zien we er zelfs een open en bloot zitten.
Wow, een nachtegaal fotograferen heeft wel eens meer moeite gekost. En we zien ook een gewone grasmus zitten. Dat is in ieder geval al 2 nieuwe voor de jaarlijst.
Onderweg naar de plek van de provencaalse grasmus horen we nog diverse nachtegalen zingen en daarvan krijgen we er nog een, zij het een beetje verstopt, in beeld.
Als we aansluiten bij de groep mensen, die hier uiteraard ook voor de provencaalse grasmus zijn, krijgen we te horen dat de vogel ongeveer een kwartier geleden even heel kort in beeld geweest is.
Zo kort dat zelfs topfotograaf Rene van Rossum geen foto heeft kunnen maken.
Uiteraard vinden we het jammer dat we net te laat zijn geweest, maar we troosten ons met de gedachte dat een foto er toch niet in zou hebben gezeten en zonder foto tellen we hem niet.
Gedurende ruim een uur, waarbij we getrakteerd worden op zeker 3 regenbuien, wachten we af of er nog enige beweging is waar te nemen. Helaas blijft het erg stil in de struikjes.
We besluiten daarom om een stuk door te lopen en daarna nog een keer terug te komen.
Op het verste punt van onze wandeling horen we weer een nachtegaal zingen en die blijkt redelijk dichtbij helemaal vrij op een tak van een boom te zitten.
Man wat absurd om zoveel nachtegalen te kunnen fotograferen en te horen. Want in totaal hebben we er zeker wel 20 gehoord.
Bij terugkomst bij de provencaal horen we dat er nog steeds niets is veranderd. Geen vogel in beeld.
Ondanks dat er inmiddels een lekker zonnetje is gaan schijnen, en de vogel dus niet meer voor regen hoeft te schuilen.
We besteden er nog een kwartiertje aan waarbij Jolanda rustig gaat zitten en tijd voor een kopje thee neemt. Daarna gaan we weer verder (lees terug).
De change of plans heeft ons helaas geen provencaalse grasmus opgeleverd, maar wel een gewone en ongelooflijk veel nachtegalen. Voor ons is de dag daarmee toch een succes.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
