Op woensdag 24 februari gaan we naar de Amsterdamse waterleidingduinen.
Jolanda vind dat we de krooneend weer op de jaarlijst moeten hebben dus gaan we naar ingang Panneland.
Vlak nadat we het gebied ingewandeld zijn horen we een grote bonte specht roffelen. We hoeven niet te zoeken waar hij zit omdat we iemand recht omhoog zien fotograferen vanaf het pad.
Terwijl wij foto's aan het maken zijn vragen een aantal mensen ons waar we naar aan het kijken zijn en dat vertellen we uiteraard.
Daarop wordt gevraagd of deze zo groot is omdat hij zo heet. We leggen uit dat de grootte wel meevalt, maar dat deze iets groter is dan de middelste bonte specht en zeker groter is dan de kleine bonte specht.
Tevens vertellen we dat de middelste bonte specht (nog) niet in dit gebied voorkomt en de kleine wel, maar dat de kans om die te zien te krijgen niet zo groot is. (omdat hij zo klein is).
Na een leuke wandeling waarbij we een flink aantal jaarsoorten scoren komen we aan bij de Zwaneplas waar we verwachten makkelijk de krooneenden te scoren.
Dat blijkt echter tegen te vallen. In eerste instantie zien we er geen een. En dan komt er vrij ver weg een uit het riet zwemmen en daarna nog twee.
Terwijl we staan te dubben of we gaan proberen om dichterbij het drietal te komen besluiten zij om maar naar ons toe te zwemmen voor een paar mooie fotomomenten.
Na het behalen van deze doelsoort besluiten we om rechtsaf achter de Zwaneplas langs terug te wandelen. Mbt het spotten van krooneenden niet de juiste keuze blijkt later op waarneming.nl.
Als we linksaf waren gegaan dan hadden we een grote groep van 70 krooneenden kunnen spotten ipv het kleine groepje van 3. Maar voor het scoren maakt het aantal gelukkig niet uit.
Nadat we om de Zwaneplas gelopen zijn komen we weer terug op de weg waarover we ook heen gelopen zijn en daar ziet Oscar 2 kleine vogeltjes achter elkaar heen buitelen en in een boom landen.
Hij zet zijn verrekijker erop en ziet: kleine bonte specht!! Nog voor hij zijn camera heeft kunnen richten vliegen ze alweer door naar een volgende boom.
Het vrouwtje vliegt vervolgens ook daar weer uit en verdwijnt uit zicht, maar gelukkig blijft het mannetje iets langer zitten en kunnen we van dit kleinduimpje onder de spechten leuke plaatjes schieten.
Aan het eind van de (ongeveer) 12 km wandeling blijken we er 12 nieuwe jaarsoorten bij gescoord te hebben. Niet slecht.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling) (Google Map van de wandeling; Google Map van de autorit)
