Als op zaterdag 11 juni de wekker afloopt horen we dat het regent, en dat er dus weinig gescoord zal worden, en daarom draaien we ons nog maar een keer om.
Wanneer we een uurtje later ons bed uitstappen zien we op buienradar dat het nog wel even blijft regenen en daardoor valt ons plan voor zaterdag letterlijk in het water.
Omdat Jolanda in de middag een afspraak heeft voor lenzencontrole is er na de bui niet genoeg tijd om te gaan vogelen.
Ook op zondag zorgt de regen er voor dat we nergens naar toe gaan. Halverwege de dag komt er een zeer actief buienfront langs. Voor ons plan is ervoor en erna niet genoeg tijd.
Daarom concentreren we ons beide dagen op de tuin en gaan we weer de strijd met het onkruid aan.
Uiteraard vergeten we niet helemaal de beestjes. Op zaterdag besteden we bijvoorbeeld een flinke tijd aan het op de foto zetten van een koolmotje. Niet omdat die zeldzaam is, maar omdat we die nog niet hebben.
Op waarneming.nl hebben we gezien dat op onze werk-woon route een grote karekiet gemeld is en daarom rijden we op maandagavond met het raam open heel langzaam langs de rietkraag waar hij zit.
En we horen hem meteen. We zetten de auto even netjes aan de kant en planten de geluidsrecorder tussen het riet.
Een foto van de vogel lukt niet, daarvoor blijft hij te laag in het riet zitten, maar de zang lukt luid-en-duidelijk en horen is scoren.
De halsbandparkiet die thuis in de goudiep zit laat zich ook duidelijk horen, maar daarvan kunnen we wel een foto maken.
Ook de grote bonte specht die, na 4 jaar afwezigheid, onze tuin weer bezoekt laat zich mooi op de foto zetten.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(klik hier voor een andere wandeling)
