Vakantie juli 2007 in Tunesië

Vakantie juli 2007 in Tunesië (deel 1)

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)

Zaterdagochtend op onze vertrekdag worden we gebeld door onze reismaatschappij:
Het vliegtuig heeft 5 uur vertraging, dus we hoeven pas om 23:00 uur op schiphol te zijn.
Na het eten spelen we een potje biljart, terwijl we wachten op de taxi.

Om 23:20 gaan we inchecken. Het is natuurlijk druk,
maar omdat we comfort-class tickets hebben zijn we toch snel aan de beurt.

Als we bij de gate zijn, blijkt er nog steeds geen vliegtuig te zijn.
Dan wordt omgeroepen dat er nog 1,5 uur vertraging bij komt.

Dus leggen we onze handbagage vast op de band van de bagagecontrole en
de meiden spelen een kaartspelletje.

In plaats van zonsondergang beleven we nu zonsopkomst tijdens de vlucht.

Onze eerste blik op Tunesië in de ochtendschemer.
Een hoofdzakelijk bruin landschap bespikkeld met olijfbomen.

De trap wordt tegen het vliegtuig aan gereden en de bus staat klaar.

Bij het hotel aangekomen gaan we eerst ontbijten, en dan een paar uurtjes slapen.
Grappig he, zoals het bed versierd is met echte bloemen.

's middags gaan we aan het strand liggen. Om af te koelen zwemmen we in zee.

Tussen de parasollen staan deze vazen. Ze zijn bedoeld als vuilnisbak.

We moeten natuurlijk aan de zon en de temperatuur wennen, dus blijven we onder de parasol.

Je mag geen Tunesische dinars in- of uitvoeren. Die moeten we nu dus gaan regelen.
We wisselen eerst wat euro's in het hotel, zodat we de taxi kunnen betalen.
Daarna gaan we met de taxi naar Hammamed om dinars te pinnen.

Dit zijn de verschillende biljetten die wij in handen hebben gekregen: 10 en 20 Dinars.
Op dit moment is 1 Dinar ongeveer 0,60 Euro waard.

In Hammamed gaan we natuurlijk ook gelijk de Medina (dat is de oude, ommuurde stad) verkennen.
Dit is de ingang, met rechts de hoge muren van de kasba.

In de medina barst het van de souvenirswinkeltjes.
En bij allemaal is het 'special friend come visit my shop'

We hebben de detailfoto's van alle souks (markten) en medina's die wij bezocht hebben hier bij elkaar gezet.

Veel deuren in Tunesië zijn heel bijzonder.
We hebben er ruim 80 gefotografeerd en deze op een eigen pagina gezet.
De linkerdeur en klopper is bestemd voor de dames, de rechter deur en klopper is voor de heren.

Je komt heel veel hoefijzer-bogen tegen, die veelal zwart-wit geblokt zijn.
Het is een typisch kenmerk van de arabische bouwstijl.

Tunesië is bekend om zijn goede kwaliteit geknoopte tapijten.
Hier zit een vrouw een blauw-wit exemplaar te knopen.

Een kasba (paleis) met medina (voor het gewone volk) is een Arabisch fort.
Dit is de toegang naar de 15e eeuwse kasba in Hammamet, vanuit de medina.

De binnenplaats van de kasba vanaf het hoogste uitkijkpunt.

Aan de ene kant heb je een overzicht over de oude medina,

aan de andere kant kun je het moderne Hammamet zien liggen,

en dan heb je natuurlijk nog de zee met de vissersbootjes.

Vanaf het hoogste terras heb je een prachtig overzicht over de zee en de medina.
Op de hoek zie je de vuurtoren staan.

Of hier woont een heel groot gezin, of het is een winkelier.

Aan de zeekant staat dit zeemeerminnen beeld

Op de binnenplaats staan de oude kanonnen.

Als we de medina uit lopen, gaan we naar de zee kijken. Je ziet dat de medina heel dicht bij zee staat.

Op de boulevard staan deze mooi betegelde banken.

De meeste vissersbootjes liggen op het strand,

en slechts een enkel vissersbootje ligt in het water.

We gaan met de taxi terug naar het hotel om te lunchen.
Hij zet ons af bij het toegangshek voor het hotel.

We hebben honger gekregen, dus lopen we direct naar het restaurant.
Er is 3 keer per dag een lopend buffet.
Dit is het saladebuffet met er naast het brood en het toetjesbuffet,

aan de andere kant is het warme buffet met erachter 4 open keukens.
Daar maken ze het eten vers klaar.
Ondanks dat het er allemaal goed uit ziet, valt de keus in het eten erg tegen.

De eettafels staan gelukkig buiten, onder een rieten dak. Binnen is het veel te warm.

Dit is onze kamer, met alweer een versierd bed,
(pas in de tweede week stopten ze met het rondstrooien van bloemen)

met uitzicht op de zee en de zwembaden van het hotel.

Vanaf de hotelkamer en met een 18* zoom lens, kun je de Medina van Hammamet zien liggen.

Dit is het uitzicht vanaf de hotelkamer van Rianne en Petra.

Het hotel heeft 2 grote zwembaden. Dit is het diepe bad.
Omdat de glijbaan bij het andere bad is, is het hier vaak rustig.

Per parasol staan 2 ligbedden om op te luieren of lezen. Daar gaan we uitgebreid gebruik van maken.

's avonds na het eten wandelen we weer naar de zee. Dit is het verlichtte Hammamet vanaf het strand.

De lichten van het restaurant weerspiegelen mooi in het diepe zwembad.

Dinsdagochtend wandel ik wat door de tuinen van het hotel.
Tussen het hotel en de zee loopt het centrale pad. De middelste kamer op de bovenste verdieping is onze kamer.
Zoals je ziet ligt deze kamer recht boven het terras, waardoor we 's nachts soms last hadden van geroezemoes en muziek.

Dit kleine vogeltje vliegt af en aan tussen het gras en de heg.

Hier ligt de hotelkamer van de meiden, 4e van links, bovenste verdieping.

Naast het diepe zwembad is ook een binnenzwembad met fitnessruimte.

Deze galerij ligt tussen het restaurant en het binnenzwembad.
Ik vind deze bogen en kleuren gewoon een mooi plaatje.

En dan is het weer hoog tijd om te relaxen en te zwemmen.

Vlak na de lunch wandelen we even langs het strand en daar zien we deze aangespoelde kwal.

Later die middag gaan we parasailen.
Ik krijg eerst een zwemvest om...

...dan de gordel waarmee ik straks aan de parachute hang...

...vervolgens wordt ik vastgemaakt aan de parachute...
(tussendoor krijg ik instrukties wat ik moet doen bij de landing:
hij blaast dan op een scheidsrechterfluitje, en dan moet ik rechts aan de touwen trekken.)

... dan trekken de 2 helpers lucht in de parachute, en de speedboot trekt het touw strak.
Ik moet een paar stappen meelopen op het strand...

... en ga ik de lucht in.

Althans, dat is wel de bedoeling.
Er is iets niet helemaal goed gegaan, waardoor ik in zee ben "gestort".
Het blijkt dat ik alleen links vast zat aan de parachute. De rechterkant waren ze vergeten.
Daardoor trok ik de parachute scheef en ging het dus mis.
Ik vond het al zo zwaar, maar ja, ik hield mezelf dus vast, in plaats van de gordel.

Een van de assistenten zwemt als een speer naar mij toe, om mij van de parachute los te haken voordat deze zinkt en mij mee kopje onder neemt.

Ik dobber rustig in mijn zwemvest, tot de speedboot me op komt halen.
Nadat de natte parachute uit zee in de boot is gehesen, trekt deze me rustig richting strand.

Het touw wordt weer netjes opgerold.

Na duizend excuses probeer ik het nog een keer, en dan gaat het goed.
Boven heb je een prachtig overzicht van de omgeving, met de bergen op de achtergrond.
Het is erg warm boven, dus ik vindt het niet erg dat mijn kleren nat zijn van de 1e mislukte poging.

Als je zo boven zweeft, raak je je orientatie kwijt.
Ik was aan het zoeken waar ons hotel lag, toen ik eigenlijk alweer terug was bij het parasailing-tentje.
De instructeur was al een tijdje aan het fluiten voor ik hem hoorde. Daardoor begon ik aan de late kant
aan de touwen te trekken om de bocht naar het strand te maken.
Uiteraard kwam het toch nog goed, en land ik netjes op de juiste plek.
Na mij gaat Petra ook omhoog. Bij haar gaat alles wel goed.

's avonds zit een dame traditionele pannenkoeken te maken.
Het deeg lijkt meer brooddeeg, zo stevig is het.

Ook is er couscous met verschillende soorten bijgerechten.

Vanaf 18:30 is de cocktailbar open, waar ik regelmatig sangria ging halen.

Woensdag 25-7 gaan we om 07:45 op excursie naar Sidi Bou Saïd, Carthago en Tunis.
We rijden door het begin van het atlasgebergte, het groen deel van Tunesië.

Dit is een markante bergtop onderweg naar Tunis.

En we rijden een stukje langs een spoorlijn.
Je ziet dat de treinen hier iets voller zijn dan bij ons.
Op de achtergrond een paar grote fabriekscomplexen.

We gaan eerst naar het kunstenaarsdorp Sid Bou Saïd.
Dit is vooral bekend door zijn mooie blauwe deuren en ramen, en vanwege het uitzicht op de Golf van Tunis.
In de hoofdstraat zijn de blauwe deuren en ramen goed te zien.

Een koper/zilver bewerker aan het werk.

In een zijstraatje van de hoofdstraat is heel wat rustiger. Het heeft mooie witte huizen met blauwe deuren.

Deze oude man probeert souvenirs van gevlochten palmbladen te verkopen.

Vroeger mochten de dames de straat niet op, en bekeken ze alles vanuit deze afgesloten balkons.
Het hout- en smeedwerk ziet er prachtig uit.

In een van de straatjes komen we een man tegen met een valk. Tegen betaling kun je met de vogel op de foto.

Het gebeurt allemaal vrij snel, en achteraf bedacht ik, dat dit nou precies die dingen zijn, waar je als toerist
niet aan mee moet werken: Die vogel hoort vrij in de natuur, niet in een veel te heet straatje op mijn schouder.

Vanaf het uitzichtpunt kun je in de diepte Tunis zien liggen...

...en de jachthaven met luxe uitziende boten.

Om 10:30 gaan we naar Carthago. Dit is de zijkant van de Lodewijkskathedraal in Carthago.

Bij de opgraving van de Thermen van Antonius kom je eerst langs een aantal Punische graven.
De Feniciërs stichtten de punische cultuur, die vernoemd is naar de 3 punische oorlogen.

Op deze maquette is te zien hoe de Thermen van Antonius er uit moeten hebben gezien...

... daar is nu niet veel meer van over.
Deze 2e-eeuwse thermen waren het grootste Romeinse badcomplex in Afrika.
Een Romeins badcomplex bestaat altijd uit diverse ruimtes:
De kleedruimte van het badgebouw heette het apodyterium, en lag uiteraard bij de ingang.
Hierachter lag het frigidarium, het koudwaterbad, gevolgd door het lauwwaterbad.
Dit tepidarium was vooral een ruimte om te rusten en je te laten masseren.
Dan kwam het sudatorium, de zweetruimte, en het heetwaterbad ofwel caldarium.
Buiten waren bovendien nog een openluchtbad (natatio) en een sportruimte (palaestra) te vinden
Om de warme ruimtes te verwarmen is er onder het complex een stookruimte.
Holle ruimte in vloer en tussen muren kon vanuit de stookplaats worden verwarmd met hete lucht

Er staan nog maar 2 grote zuilen overeind.
De Romeinen noemden het veroverde noorden van Africa (Tunesië, Libanon en later Egypte): Provincie Africa.
Deze naam is blijven hangen, waardoor nu het hele werelddeel zo heet.

De muren waren imposant: breed en hoog. Ontworpen om de hitte buiten te houden.

Hier zie je hoe het rioolstelsel onder de straten moet hebben gelopen.

Detail van de kapiteel van de grootste zuil.

Als je in het restant van de vertrekken staat,
wordt duidelijk dat het hier dankzij die dikke muren altijd aangenaam van temperatuur moet zijn geweest.

In 439 werden de Thermen verwoest door de Vandalen.

Vroeger werden de gewelven gedragen door 8 zuilen van grijze zandsteen.

Een impressie hoe het Frigidarium (koudwaterbadzaal) eruit moet hebben gezien.

Nadat we de thermen hebben bekeken, rijden we de heuvel van Carthago op naar het Carthago museum.
Op deze tekening zie je hoe Carthago met zijn haven er uit heeft gezien.

Bovenop de heuvel heeft in de Romeinse tijd het Forum gestaan.

Er zijn ook resten van Punische villa's gevonden.

Op deze foto zie je de strategische waarde van de heuvel.
Je kijkt uit over heel het omringende land met links en rechts de zee.
En dat betekent dat je de hele omgeving kan controleren.

In het kanaal tussen beide zeeën liggen 2 grote cruiseschepen.

In het museum, dat nu op de heuvel gebouwd is, zijn kunst- en gebruiksvoorwerpen te vinden uit de
Punische, Romeinse, Christelijke en Arabische periode.

Deze mooie mozaïeken komen uit de periode van het Romeinse Africa Proconsularis.

Dit is een maquette en plattegrond van het Forum en bijbehorende tempels.

In de zaal beneden staan deze Fenicische sarcofagen met een menselijke figuur op het deksel.

En dit is een Fenicische sarcofaag zonder deksel.

Een groots mozaïk. Hierop staan veel van de Afrikaanse dieren.

Na de bezichtiging van het museum gaan we lunchen.
Om 13:00 uur zijn we in een Africa-grill. Het is aangekleed als een soort zoeloe hut.

Omdat de pagina veel thumbnails naar foto's bevat hebben we hem gesplitst, zodat de laadtijd niet al te extreem zou worden.
klik hier voor deel 2

Wil je nog meer vakantieverslagen zien? Ga dan hier naar onze andere pagina's

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien. (Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
Zaterdagochtend op onze vertrekdag worden we gebeld door onze reismaatschappij: Het vliegtuig heeft 5 uur vertraging, dus we hoeven pas om 23:00 uur op schiphol te zijn. Na het eten spelen we een potje biljart, terwijl we wachten op de taxi.
Om 23:20 gaan we inchecken. Het is natuurlijk druk, maar omdat we comfort-class tickets hebben zijn we toch snel aan de beurt.
Als we bij de gate zijn, blijkt er nog steeds geen vliegtuig te zijn. Dan wordt omgeroepen dat er nog 1,5 uur vertraging bij komt.
Dus leggen we onze handbagage vast op de band van de bagagecontrole en de meiden spelen een kaartspelletje.
In plaats van zonsondergang beleven we nu zonsopkomst tijdens de vlucht.
Onze eerste blik op Tunesië in de ochtendschemer. Een hoofdzakelijk bruin landschap bespikkeld met olijfbomen.
De trap wordt tegen het vliegtuig aan gereden en de bus staat klaar.
Bij het hotel aangekomen gaan we eerst ontbijten, en dan een paar uurtjes slapen. Grappig he, zoals het bed versierd is met echte bloemen.
's middags gaan we aan het strand liggen. Om af te koelen zwemmen we in zee.
Tussen de parasollen staan deze vazen. Ze zijn bedoeld als vuilnisbak.
We moeten natuurlijk aan de zon en de temperatuur wennen, dus blijven we onder de parasol.
Je mag geen Tunesische dinars in- of uitvoeren. Die moeten we nu dus gaan regelen. We wisselen eerst wat euro's in het hotel, zodat we de taxi kunnen betalen. Daarna gaan we met de taxi naar Hammamed om dinars te pinnen.
Dit zijn de verschillende biljetten die wij in handen hebben gekregen: 10 en 20 Dinars. Op dit moment is 1 Dinar ongeveer 0,60 Euro waard.
In Hammamed gaan we natuurlijk ook gelijk de Medina (dat is de oude, ommuurde stad) verkennen. Dit is de ingang, met rechts de hoge muren van de kasba.
In de medina barst het van de souvenirswinkeltjes. En bij allemaal is het 'special friend come visit my shop' We hebben de detailfoto's van alle souks (markten) en medina's die wij bezocht hebben hier bij elkaar gezet.
Veel deuren in Tunesië zijn heel bijzonder. We hebben er ruim 80 gefotografeerd en deze op een eigen pagina gezet. De linkerdeur en klopper is bestemd voor de dames, de rechter deur en klopper is voor de heren.
Je komt heel veel hoefijzer-bogen tegen, die veelal zwart-wit geblokt zijn. Het is een typisch kenmerk van de arabische bouwstijl.
Tunesië is bekend om zijn goede kwaliteit geknoopte tapijten. Hier zit een vrouw een blauw-wit exemplaar te knopen.
Een kasba (paleis) met medina (voor het gewone volk) is een Arabisch fort. Dit is de toegang naar de 15e eeuwse kasba in Hammamet, vanuit de medina.
De binnenplaats van de kasba vanaf het hoogste uitkijkpunt.
Aan de ene kant heb je een overzicht over de oude medina,
aan de andere kant kun je het moderne Hammamet zien liggen,
en dan heb je natuurlijk nog de zee met de vissersbootjes.
Vanaf het hoogste terras heb je een prachtig overzicht over de zee en de medina. Op de hoek zie je de vuurtoren staan.
Of hier woont een heel groot gezin, of het is een winkelier.
Aan de zeekant staat dit zeemeerminnen beeld
Op de binnenplaats staan de oude kanonnen.
Als we de medina uit lopen, gaan we naar de zee kijken. Je ziet dat de medina heel dicht bij zee staat.
Op de boulevard staan deze mooi betegelde banken.
De meeste vissersbootjes liggen op het strand,
en slechts een enkel vissersbootje ligt in het water.
We gaan met de taxi terug naar het hotel om te lunchen. Hij zet ons af bij het toegangshek voor het hotel.
We hebben honger gekregen, dus lopen we direct naar het restaurant. Er is 3 keer per dag een lopend buffet. Dit is het saladebuffet met er naast het brood en het toetjesbuffet,
aan de andere kant is het warme buffet met erachter 4 open keukens. Daar maken ze het eten vers klaar. Ondanks dat het er allemaal goed uit ziet, valt de keus in het eten erg tegen.
De eettafels staan gelukkig buiten, onder een rieten dak. Binnen is het veel te warm.
Dit is onze kamer, met alweer een versierd bed, (pas in de tweede week stopten ze met het rondstrooien van bloemen)
met uitzicht op de zee en de zwembaden van het hotel.
*Vanaf de hotelkamer en met een 18 zoom lens, kun je de Medina van Hammamet zien liggen.**
Dit is het uitzicht vanaf de hotelkamer van Rianne en Petra.
Het hotel heeft 2 grote zwembaden. Dit is het diepe bad. Omdat de glijbaan bij het andere bad is, is het hier vaak rustig.
Per parasol staan 2 ligbedden om op te luieren of lezen. Daar gaan we uitgebreid gebruik van maken.
's avonds na het eten wandelen we weer naar de zee. Dit is het verlichtte Hammamet vanaf het strand.
De lichten van het restaurant weerspiegelen mooi in het diepe zwembad.
Dinsdagochtend wandel ik wat door de tuinen van het hotel. Tussen het hotel en de zee loopt het centrale pad. De middelste kamer op de bovenste verdieping is onze kamer. Zoals je ziet ligt deze kamer recht boven het terras, waardoor we 's nachts soms last hadden van geroezemoes en muziek.
Dit kleine vogeltje vliegt af en aan tussen het gras en de heg.
Hier ligt de hotelkamer van de meiden, 4e van links, bovenste verdieping.
Naast het diepe zwembad is ook een binnenzwembad met fitnessruimte.
Deze galerij ligt tussen het restaurant en het binnenzwembad. Ik vind deze bogen en kleuren gewoon een mooi plaatje.
En dan is het weer hoog tijd om te relaxen en te zwemmen.
Vlak na de lunch wandelen we even langs het strand en daar zien we deze aangespoelde kwal.
Later die middag gaan we parasailen. Ik krijg eerst een zwemvest om...
...dan de gordel waarmee ik straks aan de parachute hang...
...vervolgens wordt ik vastgemaakt aan de parachute... (tussendoor krijg ik instrukties wat ik moet doen bij de landing: hij blaast dan op een scheidsrechterfluitje, en dan moet ik rechts aan de touwen trekken.)
... dan trekken de 2 helpers lucht in de parachute, en de speedboot trekt het touw strak. Ik moet een paar stappen meelopen op het strand...
... en ga ik de lucht in.
Althans, dat is wel de bedoeling. Er is iets niet helemaal goed gegaan, waardoor ik in zee ben "gestort". Het blijkt dat ik alleen links vast zat aan de parachute. De rechterkant waren ze vergeten. Daardoor trok ik de parachute scheef en ging het dus mis. Ik vond het al zo zwaar, maar ja, ik hield mezelf dus vast, in plaats van de gordel.
Een van de assistenten zwemt als een speer naar mij toe, om mij van de parachute los te haken voordat deze zinkt en mij mee kopje onder neemt.
Ik dobber rustig in mijn zwemvest, tot de speedboot me op komt halen. Nadat de natte parachute uit zee in de boot is gehesen, trekt deze me rustig richting strand.
Het touw wordt weer netjes opgerold.
Na duizend excuses probeer ik het nog een keer, en dan gaat het goed. Boven heb je een prachtig overzicht van de omgeving, met de bergen op de achtergrond. Het is erg warm boven, dus ik vindt het niet erg dat mijn kleren nat zijn van de 1e mislukte poging.
Als je zo boven zweeft, raak je je orientatie kwijt. Ik was aan het zoeken waar ons hotel lag, toen ik eigenlijk alweer terug was bij het parasailing-tentje. De instructeur was al een tijdje aan het fluiten voor ik hem hoorde. Daardoor begon ik aan de late kant aan de touwen te trekken om de bocht naar het strand te maken. Uiteraard kwam het toch nog goed, en land ik netjes op de juiste plek. Na mij gaat Petra ook omhoog. Bij haar gaat alles wel goed.
's avonds zit een dame traditionele pannenkoeken te maken. Het deeg lijkt meer brooddeeg, zo stevig is het.
Ook is er couscous met verschillende soorten bijgerechten.
Vanaf 18:30 is de cocktailbar open, waar ik regelmatig sangria ging halen.
Woensdag 25-7 gaan we om 07:45 op excursie naar Sidi Bou Saïd, Carthago en Tunis. We rijden door het begin van het atlasgebergte, het groen deel van Tunesië.
Dit is een markante bergtop onderweg naar Tunis.
En we rijden een stukje langs een spoorlijn. Je ziet dat de treinen hier iets voller zijn dan bij ons. Op de achtergrond een paar grote fabriekscomplexen.
We gaan eerst naar het kunstenaarsdorp Sid Bou Saïd. Dit is vooral bekend door zijn mooie blauwe deuren en ramen, en vanwege het uitzicht op de Golf van Tunis. In de hoofdstraat zijn de blauwe deuren en ramen goed te zien.
Een koper/zilver bewerker aan het werk.
In een zijstraatje van de hoofdstraat is heel wat rustiger. Het heeft mooie witte huizen met blauwe deuren.
Deze oude man probeert souvenirs van gevlochten palmbladen te verkopen.
Vroeger mochten de dames de straat niet op, en bekeken ze alles vanuit deze afgesloten balkons. Het hout- en smeedwerk ziet er prachtig uit.
In een van de straatjes komen we een man tegen met een valk. Tegen betaling kun je met de vogel op de foto.
Het gebeurt allemaal vrij snel, en achteraf bedacht ik, dat dit nou precies die dingen zijn, waar je als toerist niet aan mee moet werken: Die vogel hoort vrij in de natuur, niet in een veel te heet straatje op mijn schouder.
Vanaf het uitzichtpunt kun je in de diepte Tunis zien liggen...
...en de jachthaven met luxe uitziende boten.
Om 10:30 gaan we naar Carthago. Dit is de zijkant van de Lodewijkskathedraal in Carthago.
Bij de opgraving van de Thermen van Antonius kom je eerst langs een aantal Punische graven. De Feniciërs stichtten de punische cultuur, die vernoemd is naar de 3 punische oorlogen.
Op deze maquette is te zien hoe de Thermen van Antonius er uit moeten hebben gezien...
... daar is nu niet veel meer van over. Deze 2e-eeuwse thermen waren het grootste Romeinse badcomplex in Afrika. Een Romeins badcomplex bestaat altijd uit diverse ruimtes: De kleedruimte van het badgebouw heette het apodyterium, en lag uiteraard bij de ingang. Hierachter lag het frigidarium, het koudwaterbad, gevolgd door het lauwwaterbad. Dit tepidarium was vooral een ruimte om te rusten en je te laten masseren. Dan kwam het sudatorium, de zweetruimte, en het heetwaterbad ofwel caldarium. Buiten waren bovendien nog een openluchtbad (natatio) en een sportruimte (palaestra) te vinden Om de warme ruimtes te verwarmen is er onder het complex een stookruimte. Holle ruimte in vloer en tussen muren kon vanuit de stookplaats worden verwarmd met hete lucht
Er staan nog maar 2 grote zuilen overeind. De Romeinen noemden het veroverde noorden van Africa (Tunesië, Libanon en later Egypte): Provincie Africa. Deze naam is blijven hangen, waardoor nu het hele werelddeel zo heet.
De muren waren imposant: breed en hoog. Ontworpen om de hitte buiten te houden.
Hier zie je hoe het rioolstelsel onder de straten moet hebben gelopen.
Detail van de kapiteel van de grootste zuil.
Als je in het restant van de vertrekken staat, wordt duidelijk dat het hier dankzij die dikke muren altijd aangenaam van temperatuur moet zijn geweest.
In 439 werden de Thermen verwoest door de Vandalen.
Vroeger werden de gewelven gedragen door 8 zuilen van grijze zandsteen.
Een impressie hoe het Frigidarium (koudwaterbadzaal) eruit moet hebben gezien.
Nadat we de thermen hebben bekeken, rijden we de heuvel van Carthago op naar het Carthago museum. Op deze tekening zie je hoe Carthago met zijn haven er uit heeft gezien.
Bovenop de heuvel heeft in de Romeinse tijd het Forum gestaan.
Er zijn ook resten van Punische villa's gevonden.
Op deze foto zie je de strategische waarde van de heuvel. Je kijkt uit over heel het omringende land met links en rechts de zee. En dat betekent dat je de hele omgeving kan controleren.
In het kanaal tussen beide zeeën liggen 2 grote cruiseschepen.
In het museum, dat nu op de heuvel gebouwd is, zijn kunst- en gebruiksvoorwerpen te vinden uit de Punische, Romeinse, Christelijke en Arabische periode.
Deze mooie mozaïeken komen uit de periode van het Romeinse Africa Proconsularis.
Dit is een maquette en plattegrond van het Forum en bijbehorende tempels.
In de zaal beneden staan deze Fenicische sarcofagen met een menselijke figuur op het deksel.
En dit is een Fenicische sarcofaag zonder deksel.
Een groots mozaïk. Hierop staan veel van de Afrikaanse dieren.
Na de bezichtiging van het museum gaan we lunchen. Om 13:00 uur zijn we in een Africa-grill. Het is aangekleed als een soort zoeloe hut.