16-2-2020: Van Abra Patricia naar Waqanki. (337 foto's)

Vandaag is een reisdag, en daarom is het ontbijt al om 5:00 uur. Uiteraard moeten de koffers dan al ingepakt zijn.
Na een uurtje rijden, stoppen we bij Aguas Verdes. Hier heeft een enthousiaste vogelaar een tuin aangelegd met een voederplaats voor grondvogels en feeders voor kolibries.
Langs het pad naar de voederplaats staan mooie orchideeen. Dit zijn geen miniaturen, maar eerder reuzen: 1,5 tot 2 m hoog zijn ze. We lopen er echter snel voorbij, want we moeten zo vroeg mogelijk in de schuilhut zijn.
Via een loopbrug komen we in een ruime schuilhut, met kijkgaten en speciale cameragaten, waardoorheen we de voederplek kunnen bekijken. Het voer, gemalen mais, wordt op de plek gestrooid via een slim regenpijp-systeem.
Hierdoor hoeft er vrijwel nooit iemand naar de plek toe te lopen zodat het risico op afschrikken van de schuwe grondvogels verminderd wordt.

Helaas verschijnt er alleen een orange-billed sparrow en niet de gewenste tinamou. Na een uur geven we het op, en gaan we naar de kolibrie feeders. Deze feeders hebben allemaal een dakje tegen de regen, en een nummer zodat we elkaar makkelijk kunnen doorgeven waar een bepaalde soort zit.
Op deze feeders zitten weer hele nieuwe soorten. Er zitten hier heel veel golden-tailed sapphire's, een mooie soort met een gouden glimmende staart.
Net als Carlos verder wil lopen om te zien of er nog andere soorten in de tuin zitten, gaat het regenen. We blijven daarom bij de feeders, in de beschutting van de uitkijktoren.
En dan komt er een rufous-crested coquette langs, voor ons een van de doelsoorten van deze reis. Dit keer is die regenbui een keertje niet vervelend. Een rufous-crested coquette is een kleine kolibri met een oranje pluim op zijn voorhoofd. Omdat het een onvolwassen mannetje is, is de oranje pluim nog klein, maar hij is zo ook al mooi genoeg.

Wij zijn alvast heel blij en als het bijna droog is lopen we verder de tuin in, waar een mixed flock met tanagers langs komt. Wat een hoop verschillende tanagers zijn er toch. De meeste zijn ook heel kleurrijk.
Dan komt de eigenaar van de tuin ons halen. Als we weer terug bij de feeders zijn wijst hij omhoog het bos in. Daar zien we een oranje vlek hoog in de bomen zitten. Het is een andean cock-of-the-rock. Wow, dat is de belangrijkste doelsoort voor deze reis!
Geweldig om 2 van onze doelsoorten op 1 dag te zien. De cock-of-the-rock zit eerst erg moeilijk verstopt achter een heleboel takjes. Gelukkig lokken een paar bessen hem ietsje dichterbij en komt hij ook wat vrijer in beeld te zitten.

Intussen is er ook nog een mannetje wire-crested thorntail bij de feeders geweest. Jolanda was zo gefocust op de cock-of-the-rock dat ze die gemist heeft, maar Oscar blijft bij de les, en zet hem prachtig op de foto.
Als laatste verrassing komt er dan ook nog een golden-collared toucanet bovenop een dode boom zitten. Ondanks dat het een hele schuwe vogel is, blijft hij zo'n 10 minuten zitten pronken met een grote vrucht in zijn snavel, terwijl hij een vrouwtje probeert te lokken met zijn roep.
Het is een prachtig gekleurd beest, en zijn hofmakerij is leuk om te zien. Hij heeft helaas geen succes, en verdwijnt uit beeld.

Voor Carlos het sein dat wij ook maar eens moeten verdwijnen. We lopen de tuin uit, en gaan een stukje langs de weg naar Aguas Verdes lopen. Nou ja, het lijkt meer op glijden door de modder.
Een van de soorten die we langs de weg zien is de huallaga tanager, een tanager die alleen in het huallagadal, waar wij nu zijn, voorkomt. Hij lijkt op de silver-beaked tanager die in de rest van Peru voorkomt, maar heeft veel meer rood op zijn buik.
Het is dus een belangrijke doelsoort van deze specifieke locatie.
Het laatste stukje naar het dorp gaan we met de auto. Het is inmiddels 12:30, dus lunchtijd. De meesten nemen als lunch een omelet. En natuurlijk gaat het dan weer regenen.
Het plan van de dag wordt daarom aangepast. We gaan nu eerst 1,5 uur rijden richting onze volgende lodge. Daar is het ca 1000 m, dus een heel stuk lager dan de owlet lodge, en hopelijk ook een heel stuk droger.

Om 15:00 uur komen we aan bij wat rijstvelden nabij Rioja, waar natuurlijk diverse soorten reigers, koeten en steltlopers zijn te vinden. We zien hier ook een spotted rail en 2 soorten caracara, leuke soorten om aan de toch al lange daglijst toe te voegen.
Voor ons is de black-bellied whistling duck een leuke inhaalsoort van Brazilie. Daar kwam deze eend in het schemerdonker overvliegen terwijl we in een rijdende open jeep zaten, en het dus kansloos was om een foto te kunnen maken.
Nu zitten ze hoog in een boom, wel wat ver, maar toch goed herkenbaar. Carlos wil als afsluiting van deze dag nog naar een klein meertje, waar wel eens wat speciale eenden op doortrek zitten te rusten.
We vinden daar wel een mooie thornbird, maar geen eenden. Inmiddels begint het donker te worden, dus is het tijd om verder naar de Waqanki lodge te gaan.
Deze lodge wordt door de ouders van Carlos gerund, en zijn vriendin zit daar op hem te wachten. Ook de familie van Mario woont hier. Hij blijkt de zwager van Carlos te zijn.
In de lodge kun je goed zien dat het 'zijn' lodge is: overal hangen grote foto's van de vogels uit deze streek aan de muren, gemaakt door Carlos. Ja, behalve gidsen kan hij ook mooie plaatjes schieten.
Ondanks de belofte van Carlos dat het hier droog zou zijn, regent het hier ook. Nou ja, hopelijk is het morgen dan wel droog.
We spreken af om om 17:30 in de eetzaal te zijn, want we moeten voor 2 dagen lijsten. Gisteren waren we zo laat thuis dat dat niet meer kon.
Daarna gaan we eten, de foto's van de kaartjes halen en douchen. We zijn moe, dus gaan we vroeg slapen.

Vandaag is, ondanks de regen, de soortenrijkste dag met 88 vogelsoorten die door de groep gezien zijn. Daarvan hebben wij er 78 op de foto gezet. Hiervan zijn er 34 nieuw voor onze levenslijst.
(18 van die 88 soorten zijn kolibries en daarvan hebben wij er 16 op de foto gezet. Hierdoor hebben we tot nu toe 41 soorten kolibries op de foto.)

Klik op een foto voor een groter beeld.    (Google Map van deze dag)

(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)