10-2-2020: We gaan de bergen in. (166 foto's) Zonder ontbijt gaan we om 5:00 al op weg. We moeten bij zonsopkomst bij Piura zijn, de eerste vogellocatie van de dag. We gaan daar op zoek naar antpitta's, en die roepen alleen vroeg in de ochtend.
Als we op de plek aankomen, blijkt het helaas erg mistig te zijn. De wolken hangen nog om de berg waar wij de antpitta willen gaan zoeken.
We beginnen dus maar met ons ontbijt, en hopen dat de zon doorbreekt waardoor de mist oplost.
We krijgen een broodje met gebraden kipfilet en Carlos deelt de bananen uit die hij onderweg heeft gekocht.
We hebben ons eten nauwelijks op, of Carlos hoort een antpitta. We lopen vanaf de weg door de bosjes iets naar beneden en blijven daar stil staan wachten. Er roepen hier 2 verschillende soorten, maar ze laten zich helaas niet zien.
Omdat een van de antpitta's vrij consequent blijft roepen, maken we er een geluidsopname van. Op die manier komt hij op d levenslijst, maar toch hebben we ze liever op de foto.
We geven de antpitta's op, en gaan een stukje langs de weg lopen op zoek naar andere soorten. Ook dat is door de mist lastig. Alleen als ze vlak bij de weg zitten, kunnen we de vogels zien.
Gelukkig zien we toch nog een aantal andere doelsoorten van deze bergpas, en redelijk tevreden rijden we even later door naar het volgende dal.
De wolken die laag tussen de bergpieken hangen, leveren onderweg wel mooie sfeerplaatjes op. Elke bocht heeft een nieuw uitzicht voor ons in petto.
Bij de volgende vogellocatie regent het als we uitstappen. Gelukkig is het slechts een druilerig regentje, dus we gaan gewoon wandelen, maar de weg is wel heel erg modderig.
Al na 10 minuten zien we de doelsoort: de litle inca-finch.
Nadat we de weg op en neer hebben gelopen, gaan we weer de bus in. Iedereen doet zijn best om de modder van zijn schoenen te krijgen, maar toch wordt de bus nu heel modderig.
Rond 13:00 uur zijn we bij het hotel in Jean, en checken we in. En nemen de modder van het modderpad mee door het hele hotel. Tja, dit zal niet de laatste keer zijn dat dat gebeurt, en men lijkt het gewend te zijn.
We leggen alles in de hotelkamer en gaan dan lunchen. Daarna krijgen we een uur pauze om even bij te komen, maar om 15:00 uur gaan we weer op pad.
Nu gaan we op zoek naar de specials van weer een volgend dal. De maranon crescentchest die we hier zien is bijvoorbeeld pas sinds kort een aparte soort. Hij lijkt ook wel heel erg op de elegant crescentchest waar we de dag hiervoor nog zo veel extra moeite voor hebben moeten doen.
Alleen als je de foto's naast elkaar zet, zie je dat de buik van de maranon crescentchest veel donkerder is. Het is leuk om op deze manier de isolerende werking van bergen te zien op de soorten die in de dalen leven.
Rond 16:00 uur worden de muggen wakker, en wij hebben er niet aan gedacht om een overhemd met lange mouwen aan te doen. Dat blijkt niet slim, dus daar gaan we beter op letten.
Carlos speelt af en toe de roep van de dwerguil af, en dat levert weer leuke soorten op. Ze komen allemaal even kijken waar het gevaarlijke geluid vandaan komt.
We wandelen tot 17:45 tussen velden en stukken bos, en gaan dan terug naar het hotel.
Daar hebben we even tijd om te douchen. Ware het niet dat er geen warm water is, dus die douche moet maar even wachten tot het volgende hotel en beperken we ons tot wat afsponsen. We gaan in het hotel eten en lijsten.
Vandaag zijn er door de groep 66 vogelsoorten gezien waarvan wij er 48 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 21 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)
