9-2-2020: vogelen in het Chaparri reservaat. (207 foto's)

Stipt op tijd zijn we om 6:00 uur bij het ontbijt. Er is weer roerei, heerlijk. We maken wat extra broodjes, die we als hapje tussendoor meenemen, want het wordt weer een lange dag.
Om 6:30 lopen we via een trapje naar beneden, naar een kleine vijver, waar we gaan zitten wachten op de kolibries. Die komen hier iedere ochtend wat drinken.
De kolibries vliegen af en aan, en we maken natuurlijk veel te veel foto's. Na een tijdje zegt de gids dat het genoeg is, en gaan we rondom de lodge vogelen.
Het reservaat is mooi ingericht, met waterpunten voor de dieren, en uitkijkpunten met dakjes die voor schaduw zorgen voor de mensen.
We lopen een soort uitgestrekte lus door het groene deel van het Chaparri reservaat. We zoeken hier natuurlijk de endemische soorten die alleen in deze vallei voorkomen.

Onderweg komen we langs een gebouwtje met slangen terrariums. Als we naar binnen willen, blokkeert een loslopende alpaca de doorgang naar binnen. Carlos en Mario sturen gezamenlijk het beest weg, en dan nemen we (vluchtig) een kijkje.
Verderop komen we bij een groot omheind gebied waar een spectacled bear in zit. Het dier wordt hier opgevangen totdat hij weer vrijgelaten kan worden. Carlos verteld dat er hier meer rondlopen, maar dat ze erg schuw zijn. Hoewel dit exemplaar daar geen last van heeft.
Carlos weet feilloos de verschillende soorten te vinden en te lokken. Helaas zijn er 2 soorten die niet echt uit de struiken naar voren willen komen: de elegant crescentchest en de white-headed brush finch.
Van de laatste weet Jolanda nog net een herkenbare foto te maken, maar de eerste lukt helemaal niet.

Tegen 9:30 zijn we weer terug bij de eetzaal, en gaan we bij de feeder zitten wachten op de tombes mus. We pakken er een stoel bij, en we krijgen een kopje koffie.
Dit is nog eens relaxt vogelen. En gelukkig hoeven we ook niet heel lang te wachten voordat de mus zich prachtig laat zien.
Voor de laatste doelsoort moeten we iets voorbij onze kamers lopen, naar een stuk van het bos waar de tumbes tyrant vaak zit. En ook deze soort laat zich heel mooi zien.
We zijn dus klaar, en het is pas 10:30. Iedereen heeft daarom vrije tijd tot aan de lunch.

Oscar en Jolanda vragen aan Carlos of het mogelijk is om de eerder gemiste elegant crescentchest nog eens te proberen. Gelukkig wil Carlos het nog een keer proberen, en dus we lopen terug naar de plek waar we hem eerder zagen.
Het duurt even, en we moeten heel stil zijn, maar nu lukt het gelukkig wel. De vogel gaat een paar keer vrij zitten, en we zetten hem leuk op de foto.
Tevreden gaan we richting onze kamer. Omdat we vanmiddag vertrekken pakt Jolanda de koffers in. Een klusje waar Oscar niet zo bij kan (lees wil) helpen en daarom gaat hij bij de feeder zitten in de hoop op nog meer mooie foto's.
Om 12:00 uur is de lunch klaar en kunnen we gaan eten.

Daarna is het tijd om op weg te gaan naar het volgende hotel.
We rijden dwars door het plaatsje Ferrenafe, en zijn dan getuige van de zondags-activiteiten van de lokale bevolking: iedereen gaat afkoelen in en langs het kanaal, waar het snelstromende water van de Grau doorheen stroomt.
Kinderen springen van een brug, en laten zich een eind met het water meevoeren. Verderop klimmen ze op de kant, en lopen ze weer terug. Een waar spektakel is het.
We rijden naar het noorden over een redelijk goed geasfalteerde weg. Opeens komen er grote groepen koereigers aanvliegen. Golf na golf vliegen ze uit de struiken, vlak boven de weg, naar ons toe. Het lijken wel kamikaze piloten.
Mario vindt het maar niks, en remt geregeld om een botsing te voorkomen.
Bij een T-splitsing, ontdekken we de oorzaak: vlak langs de weg is een grote koereigerkolonie aan het broeden. En die vogels vliegen natuurlijk af en aan met nestmateriaal.
Nadat we weer zijn doorgereden, roept Jos: STOP! een rover in de lucht. We stoppen, stappen uit en maken direct foto's.
Carlos zegt dat het een mississippi kite is, en dat is wel een hele bijzonder waarneming. Thuis, na het bewerken van de foto, blijkt dat we waarschijnlijk de verkeerde vogel hebben gefotografeerd.
Wij hebben een een slechtvalk op de foto staan en die is niet nieuw voor ons.
Als de vogel uit beeld is verdwenen, rijden we door naar een broedlocatie van de tumbes swallow. Boven een heuvel zien we ze vliegen, dus we lopen die heuvel op.
Er zijn 4 individuen aanwezig, wat wel een erg kleine populatie is. Tja, ook hier gaat het niet goed met de vogels. Ze lijken hun nest in een grote boom aan de voet van de heuvel te hebben.
Als er een grote groep zwarte gieren langs vliegt, zijn ze weg. Jos ontdekt ook hier een rover (tussen de gieren). Deze krijgen we gelukkig wel netjes op de foto.
Daarna lopen we terug naar de bus, voor het laatste stuk naar ons volgend hotel.
We checken in, en spreken af om om 19:00 uur te gaan eten in een restaurant vlak bij het hotel. Er is net genoeg tijd voor een redelijk warme douche.
Jolanda besteld een biefstuk, die geserveerd wordt in een soort prive barbecue. Onder het vlees liggen een paar gloeiende houtkooltjes, die het warm houden.
Na het eten lopen we terug naar het hotel waar we gaan lijsten.

Vandaag zijn er door de groep 60 vogelsoorten gezien waarvan wij er 40 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 18 nieuw voor onze levenslijst.

Klik op een foto voor een groter beeld.    (Google Map van deze dag)

(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)