Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina) |
Dit is een googlemap van deze dagtrip.
Je kunt op deze googlemap inzoomen om zo meer in detail de trip te zien.
Vandaag gaan we naar de Cruz del condor. De vallei van de condor
|  |
Omdat ik nog steeds last heb van de hoogte, krijg ik 5 minuten een zuurstoffles. Daardoor kan mijn bloed zich weer met zuurstof verzadigen, en moeten de symptomen afnemen.
Na die zuurstof-boost gaat het inderdaad een stuk beter.
|  |
We rijden een tijd langs een brede, vruchtbare vallei en op dit punt verandert deze in een smalle, onbegaanbare canyon.
|  |
Vanaf nu gaan we proberen zo veel mogelijk foto's van verschillende hoedjes te verzamelen.
Laat de sol's maar rollen.
|  |
Onderweg naar de Cruz del condor, zien we onze eerste inca-terrassen.
|  |
Oscar vind het uitzicht geweldig.
|  |
Onderweg komen we allerlei dieren tegen die langs de weg lopen, zoals deze koeien.
|  |
Om 08:00 uur zijn we bij de Cruz del Condor waar de Colcarivier op 1200 meter diepte stroomt.
Aan de overzijde van de vallei ligt Mont Mismi, met zijn top 3200 meter boven de Colcarivier.
Vandaar dat de Arequipeniërs geloven dat de Colca Cañon de diepste ter wereld is.
In deze vallei loop je kans de bekende en met uitroeiing bedreigde condor tegen te komen. Deze enorme gierachtige vogel maakt zijn vlucht naar prooien meestal 's morgens of in de namiddag.
|  |
Na een half uurtje zien we al onze eerste condor.
's Morgens gaan ze op de opstijgende warme wind omhoog de canyon uit. Ze zweven in glijvlucht heen en weer terwijl ze steeds hoger komen.
Van grote hoogte speuren ze dan naar dode dieren.
|  |
Deze bruine condor is een jong exemplaar. Pas als hij 8 jaar oud is, krijgt hij zijn volwassen verenkleed.
|  |
Deze roofvogel is denk ik een buizerd. De vleugels zijn een stuk korter dan die van de condor.
|  |
Van een afstand zien we ook een kolibri bij een grote bloem.
|  |
De Andescondor is een van de grootste vliegende vogels ter wereld met een spanwijdte tot drie meter. Het is een roofvogel die behoort tot de Amerikaanse gieren.
|  |
Dit is een mannetje. Dat is te zien aan de grote kam op zijn kop.
Een Andescondor kan wel 70 jaar oud worden.
|  |
Doordat de mens dieren doodt door er op te jagen en door prooidieren te vergiftigen, wordt de Andescondor nu ernstig bedreigd.
|  |
Vlak bij ons zit deze grijze vink. Hij hoopt waarschijnlijk dat we wat brood ofzo voor hem hebben.
|  |
Uiteraard zitten hier ook de nodige souvenirverkopers.
|  |
Dit is een vrouwtje. Haar kam is veel kleiner als die van het mannetje.
De condors hebben 1 ei per 2 jaar. Het kuiken blijven ze 1,5 jaar voeren.
|  |
Het ultieme bewijs dat we in de Canon del Colca geweest zijn.
|  |
De canyon is zo diep, dat ik de bodem niet heb kunnen zien. Alle condors zijn inmiddels de canyon uit, dus tijd om op te stappen.
|  |
Op de terugweg stoppen we nog bij een aantal uitkijkpunten. Hier zien we dat koeien een meer inlopen. Ze schijnen de wieren die daar in groeien lekker te vinden.
|  |
Langs de weg lopen weer een paar ezeltjes. Het is een veelgebruikt lastdier.
|  |
Bij het volgende uitkijkpunt krijgen we allemaal een stukje cactusvrucht te eten. De eerste soort, een groene, is zuur; de tweede, een gele, is zoet.
's zomers is er ook nog een rode soort die erg lekker moet zijn.
|  |
Deze tekeningen laten zien hoe de inca's hun terrassen bouwden. Eerst wordt een soort fundering gemaakt met grote en kleine kiezels. Dan wordt een muur gebouwd.
Aan de binnenkant komt eerst een laag zand dat ze lopend vanaf de kust hebben gehaald. Daarbovenop wordt het opgevuld met vruchtbare aarde.
|  |
De smalle terrassen werden bewerkt met een voetploeg. De lama's waren niet sterk genoeg om bij dit werk te helpen, zoals bij ons de os altijd voor een ploeg heeft gestaan.
Ook nu nog worden veel van de terrassen op deze traditionele wijze bewerkt. De smalle terrassen zijn simpelweg niet bereikbaar voor zware machines.
|  |
In de vallei liggen een heleboel inca-terrassen, die hier eigenlijk best breed zijn.
|  |
Op de helling recht tegenover ons, zijn wat smallere incaterrassen te zien.
Voor de inca’s woonden hier nog 3 verschillende indianenstammen die ook terrassen maakten.
Deze terrassen zijn niet zo goed gebouwd als de incaterrasssen en zijn slechts vaag te zien, als ribbels hoog op de hellingen.
Alleen de lager gelegen inca-terrassen zijn nog steeds duidelijk te zien, omdat ze zo goed gebouwd zijn.
|  |
Deze dames hebben duidelijk lol.
|  |
Dit lijkt gevaarlijk, maar die muur is best wel breed.
|  |
Deze vrouw weet zelf niet meer hoe oud ze is, maar de gids schat dat ze 85 jaar oud is. Ze komt op de toeristen af in de hoop op een snoepje.
Wij zitten helaas al in de bus, dus we kunnen haar niets geven.
|  |
Dan moeten we even op deze schaapskudde wachten.
|  |
Het lijkt wel of er na iedere bocht een nog mooier uitzicht ligt. hier is alles bij elkaar: bergen, een dorp, incaterrassen, rivier en moerassen.
|  |
Ook dichterbij is er van allerlei moois, zoals deze vlinder, ...
|  |
... en paarse bloemetjes.
|  |
Boven de weg ligt de mysterieuze Toro Muerto.
Deze begraafplaats van de Wari-indianen is gebouwd in een 90° steile rotswand.
Men weet niet hoe dit volk zijn doden naar deze rustplaats bracht.
Met professioneel klimmateriaal is het voor een geoefende klimmer al moeilijk tot bij de graven te komen.
Evenals de meeste andere volkeren in Peru begroef men zijn doden in foetushouding.
"Zoals men op de wereld kwam, moest men deze verlaten.", staat in hun ongeschreven bijbel
|  |
Er is een dichtgemetselde grot, waar de Wari rijkelijk met oker gestrooid hebben als offergave, ...
|  |
... en er liggen graf-stapels op de richels.
|  |
We ontdekken ook weer een nieuw hoedje. niet geborduurd, maar met veel kant versierd.
|  |
Op de cactus onder ons zit een kolibri.
|  |
Deze steen is een miniatuur van de inca-terrassen in de vallei erachter. Er zou een speciaal systeem in gemaakt zijn voor offergaven.
Als een sjamaan water aan de bovenkant op de steen giet, wordt dat water langs alle terrassen geleid. Als dat goed wordt uitgevoerd, voorspelt dat een goed groeiseizoen.
|  |
Hier hebben we een overzichtsfoto van de inca-terrassen gemaakt, met de offersteen rechts-onderin de foto.
|  |
Tussen de cactussen zit een groepje gele sijsjes.
|  |
Bij de kerk in het plaatsje Yanque is een tamme buizerd. Uiteraard wil ik hem wel op mijn handen houden. Ik voel niets van zijn klauwen.
|  |
Er is ook dit bruine exemplaar.
|  |
Het witte kerkje steekt scherp af tegen de blauwe berglucht.
|  |
Binnen is een mooi altaar.
|  |
Er zijn ook weer vrouwen en kinderen in klederdracht met jonge dieren.
|  |
Op de muren worden cactussen geplant, zodat niemand en niets er overheen klimt.
|  |
In een volgend dorp waar we stoppen om weer een kerk te bekijken, zijn de huizen naast die kerk ruines geworden. De bevolking is naar de stad getrokken.
|  |
Voor de lunch zijn we weer bij ons hotel. Als we onze rugzak in ons huisje gaan zetten, zit deze lijster naast de deur.
|  |
Buiten de eetzaal is deze man riemen aan het versieren met een naaimachine. Zoals je aan zijn muts ziet, is het in de hal niet echt warm, doordat de deur steeds open gaat.
|  |
’s Middags gaan we naar de aquas calientes of de natuurlijke warmwaterbaden.
Het groene, zwavelrijke water werd lang geleden door de Inca's al aangewend als geneesmiddel tegen allerlei huidziektes.
Via een simpel maar ingenieus kanalenstelsel komt dit water terecht in een aantal zwembaden. Het water is 38° .
Er is ook een sauna, waar het hete water over een kuil met eucalyptustakken geleid wordt.
|  |
Om 17:30 zijn we terug bij het hotel. We zien op een veldje ernaast deze mensen het kaf van het koren scheiden.
|  |