9-8-2014: Lange autorit van west (Kibale forest national park) naar oost (Jinja) (98 foto's) Vandaag gaat de wekker af om 5:30.
We moeten dwars door Oeganda rijden, vanaf de westkant, helemaal naar de oostkant. Gelukkig ligt er een goede, geasfalteerde weg, die als een streep door Oeganda heen loopt.
Voor we op weg gaan, vogelen we eerst wat langs de bosrand van Kibala forest. Opeens laat Alfred de auto stoppen: Boven de weg, in een dikke tak, zit een chimpansee met haar baby naar beneden te kijken.
Een leuke bonus voor ons. Deze is duidelijk niet gewend aan mensen, en wordt zenuwachtig van onze aandacht. Ze loopt wat heen en weer op de tak, en haalt dan haar kind op, om in het bos te verdwijnen.
Dan gaan we echt op weg naar Jinja. Het is een lange rit, dus we stoppen onderweg maar sporadisch voor een vogel. En voor een rateltje dat onder de motorkap vandaan komt. Gelukkig was dat niets erstigs.
Rond 12:00 gaan we een stukje van de weg af, en picknicken we in een veld. In de lunchpakketten zitten 2 gebraden worstjes: heerlijk.
Daarna wordt niet meer gestopt, totdat we om 17:30 in ons hotel 'SUNSET' aankomen. En dat is wel een heel lange zit. Dit komt o.a. doordat we dwars door de stad Kampala moeten rijden en dat kost veel tijd.
Onderweg zien we veel bedrijvigheid: er worden stenen gebakken in 'steentorens', er wordt mais verwerkt tot maismeel, en er wordt hout verbrand tot houtskool.
Kampala is een van de grootste steden van Oeganda. Het is wel even wennen om na alle stille landweggetjes in de drukte van de stad terecht te komen.
Zodra we de stad inrijden doet Paul voor de veiligheid de deuren op slot. Het verkeer is een chaos, en het stinkt. Langs de weg staan heel veel kramen met alle mogelijke spullen en eten.
Als we een stukje langs een waterstroompje rijden, waarin het barst van de waadvogels: reigers - ibissen - en nog wat nieuwe soorten, vinden we het jammer dat er geen tijd is om te stoppen.
Bij het hotel moet onze bagage ineens door een scanner heen. Mogelijk omdat enige weken geleden een bom op het vliegveld is afgegaan?
Het hotel ligt direkt aan de Nijl. Met het statief op het balkon lukt het in de schemering nog net een paar vogels die langs de nijl zitten te fotograferen.
Bij het avondeten discussieren we met Alfred weer over de gewoonte van toeristen om kadotjes (pennen, schriftjes, snoep) voor de kinderen mee te nemen. Op zich vindt Alfred dat niet erg, maar wat wel erg is, is dat het meestal op straat uitgedeeld wordt.
Dat stimuleert die kinderen om te spijbelen! En dat is op de lange termijn niet goed. Hij propageert dat als je kado's hebt, dat je dat moet bespreken met de lokale gids. Die gids kan een afspraak maken met een school, en dan de spullen
aan die school geven. De leraren kunnen e.e.a. dan verder uitdelen.
Ook moet je als toerist niets kopen van jonge kinderen. Die kinderen horen overdag op school te zitten. Van het makkelijk verdiende toeristengeld worden ze alleen maar bedorven, met een groot risico dat ze op het verkeerde pad belanden.
Jolanda verteld dat wij, de toeristen, zich dat niet bewust zijn. Over deze aspecten hoor je in het westen nooit iets. Ze beloofd het verhaal in ieder geval wereldkundig te maken door het op onze website te zetten. Wat bij deze is gebeurd.
Vandaag hebben we 23 vogelsoorten gefotografeerd, waarvan 9 nieuwe Oegandese soorten.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)
