4-8-2014: Game-drive en boottocht in Queen Elizabeth national park (273 foto's) Vandaag gaat de wekker af om 5:30.
We zijn vandaag vroeg genoeg op om een mooie zonsopkomst te fotograferen. Na het ontbijt beginnen we met een gamedrive in Queen Elizabeth national park, naar het kratermeer Bunyampaka.
Onderweg gaan we ook wat stukjes wandelen zodat we ook de kleine vogeltjes kunnen ontdekken.
We zien o.a. een honeyguide. Deze vogel eet graag bijennesten: was, honing en larven. Hij kan een nest echter niet zelf openbreken. Als hij een bijennest heeft gevonden, gaat hij een "partner" zoeken.
Dat kan bv een honingsdas zijn, of bij de grote soorten, mensen. Alarmerend wijst hij deze partner de weg naar het bijennest. De partner breekt het nest open, en laat wat stukjes achter voor de behulpzame vogel.
De lokale bevolking zal ook altijd een beloning op een tak neerleggen. Ze geloven dat anders hun voorouders langs komen om hen te straffen.
Als we bij de ingang van het park aankomen zien we een hoop mensen in het gras kijken. We zijn natuurlijk nieuwsgierig, en als blijkt dat er een grote slang ligt, springen we de auto uit.
Het is een python, een grote wurgslang. Hij is nogal onder de indruk van alle belangstelling, en wil eigenlijk alleen maar verdwijnen. Wij schieten van een respectvolle afstand onze plaatjes, en gaan dan het park in.
We komen al snel langs een grote kudde buffels. Een paar nemen een lekker modderbad. Dat werkt verkoelend, en helpt met het kwijtraken van insekten.
Paul hoort (uiteraard in het Swahili) van een collega-chauffeur dat er leeuwen gespot zijn. Rustig vogelend gaan we die kant op. We vinden een leeuwin en een jong mannetje. Ze doen niet veel, dus we rijden al snel weer verder.
Even verderop staat een grote bull-olifant van de struiken te eten. Dat blijft imposant. Dan zien we ineens een heleboel auto's langs het pad staan. Hier zijn een heleboel leeuwen.
Het blijkt dat ze net een prooi hebben gedood: een waterbok. Ze hebben al een tijdje zitten eten, maar een paar van de vrouwtjes hebben nog trek en gaan rustig door met het schooneten van het karkas.
Dit hebben we nog nooit gezien, en is weer heel bijzonder. (Je moet vooral naar het filmpje kijken.)
Het kratermeer Bunyampaka bekijken we vanaf een hoge rand: het restant van de vulkaan-wand. In het kratermeer wordt zout gewonnen, er zijn allemaal zout-pannen gemaakt.
Voor de lunch gaan we terug naar de lodge. Vlak voordat we het parkeerterrein oprijden, wandelen er een paar reuzen boszwijnen over de weg. Wat een grote beesten zijn dat.
Tijdens de lunch zetten we een fotocamera op statief klaar, zodat we alles wat er bij het waterhole gebeurt kunnen vastleggen. Een onrustige lunch op die manier, maar wel leuk.
Het is wel een soort ziekenboeg: een eenzaam, verstoten nijlpaard, een vermagerde olifant en een buffel met een paar wonden.
Na de lunch rijden we in een vlot tempo naar het Kazinga kanaal, waar we een boottocht gaan doen. Als we om 14:00 uur het water opvaren naar de overkant, is er vlak bij een pittige onweersbui.
"Die waait wel weg" zegt Alfred. Helaas is dat niet zo, en barst er een tropische regenbui boven ons los. We doen de opgerolde zijwanden van de boot naar beneden, en varen terug naar de steiger. Daar rennen we een schuur in om te schuilen.
Tussen de opgestapelde visnetten wachten we tot de bui over is. Om 15:00 uur is het bijna droog, en proberen we het opnieuw. Het is dan nog koud op het water, dus het zwemvest is ook handig om warm te blijven.
Langzaam wordt het droog, en warm, en dan kunnen we genieten van de vogels en ander wild waar we langs varen.
Het Kazinga kanaal verbindt de 2 grote meren Lake Edward en Lake George. Wij varen slechts een klein stukje aan het einde over dit kanaal, tot waar het uitmondt in Lake Edward.
Hier is een nederzetting waarvandaan de vissers het meer op gaan. Langs het water liggen tientallen bootjes. Direct na de bootjes, rusten honderden gevleugelde vissers uit van hun vistochten op het meer.
Honderden aalscholvers, ooievaars, pelikanen etc. zitten op de oever. Hier steken we weer het kanaal over en varen langs de andere kant terug. Aan die kant zien we niet zoveel spannends. We kijken alleen nog even bij een paar nijlpaarden die aan het bekvechten zijn.
Na de boottocht gaan we bij Katwe Village rondwandelen, op zoek naar piepers en leeuweriken. De pieper lukt wel, de leeuwerik niet. Hun jongen zijn waarschijnlijk al vliegvlug, waardoor ze weg zijn getrokken.
Als we terug rijden naar de lodge, steekt er vlak achter ons een kudde olifanten over. We zijn zelfs zo dicht bij, dat de meesten niet durven, en langs de kant blijven staan, verscholen in de bosjes.
Paul rijdt dus een stukje door, en dan steekt iedereen over.
Er loopt ook een kalf van een paar maanden tussen. lekker onhandig met zijn slurf is die.
Inmiddels wordt het al donker, dus we moeten verder. Er is hier weinig (geen) straatverlichting, en Paul wil graag voor het donker thuis zijn. Dat lukt net niet helemaal.
Tijdens het avondeten valt ineens de stroom in de lodge geheel uit. Er is iets met de generator, en de monteur kan morgen pas langskomen. We eten dus verder met kaarslicht.
Helaas was het opladen van de batterijen nog niet klaar, maar we denken dat het toch goed genoeg is om morgen gewoon foto's te kunnen maken.
We hebben de zon zien opkomen en ondergaan, dus het was een hele lange dag, waarin we de meeste fotos-op-een-dag van de vakantie gemaakt hebben.
Moe gaan we, onder gewapende begeleiding, naar ons huisje. Hier is wel licht, want het huisje heeft een eigen accu. Dus we hoeven niet op de tast ons bed in te kruipen.
Vandaag hebben we 86 vogelsoorten gefotografeerd, waarvan 25 nieuwe Oegandese soorten.
