30-7-2014: Vogelen in Bwindi impenetrable national forest over zwaar hiking trail (141 foto's) Vandaag gaat de wekker af om 05:30 uur.
We gaan de hele dag het bos in, en daarom nemen we een lunchpakket mee. In onze rugtas moet ook voldoende water mee voor een lange en warme dag. Ze zijn dus best zwaar.
We gaan met de auto naar het registratiekantoor, en daarvandaan gaan we lopend het Bwindi forest in. We krijgen een gewapende gids mee, die de hele dag achter ons aan loopt. Hij heeft een geweer bij zich, voor het geval we bosolifanten tegenkomen. Hij gaat dan in de lucht schieten om ze weg te jagen.
Het bos maakt onderdeel uit van het Albertine rift. In dit rift komen soorten voor die nergens anders voorkomen (endemisch), dus we kunnen wel een paar speciale vogels verwachten.
Dit trail is de zwaarste dagwandeling die we gaan meemaken: stijl en smal, met boomstammen waar we onder of overheen moeten klimmen, en glibberig. Vanwege de wind kiest Alfred voor het lage trail. Deze loopt naar beneden, naar een moeras.
Even wat statistieken: in totaal lopen we 5,5 km het bos in naar het moeras en dalen daarbij van 2350m naar 2150m. Op de terugweg moeten we dat dus weer klimmen. We zijn ruim 9 uur onderweg geweest.
In het begin is het best fris, maar later kunnen er gelukkig de nodige laagjes kleding in de rugtas.
De gewapende gids blijkt het nest te weten van een groene breedbek. Hiervoor moeten we een nog steiler zijpad opklimmen. Omdat we hier op 2200m hoogte zitten, moeten we een paar keer stil staan om op adem te komen.
En dan zien we inderdaad het nest. Vlak naast het nest zit een juveniel. Ondanks dat hij open en bloot op een tak zit, is de groene vogel die hoog boven ons in de boomkruinen zit, tussen de groene blaadjes moeilijk te vinden.
We zien een paar keer dat hij gevoerd wordt. Heel even zit de hele familie met z'n drieen naast elkaar op een tak. Door de klim is deze waarneming van de endemische vogel wel erg speciaal. Later koopt Jolanda een t-shirt met de vogel er op.
Onderaan het trail is een moeras, en daar gaan we op de grond zitten voor de lunch. We hebben brood, fruit een gekookt ei en een gebraden kippenpoot meegekregen. Heerlijk. We moeten wel alle restjes zoals de kippenbotjes, mee terug nemen. Dit om te voorkomen dat de dieren deze plek, en de mensen, gaan associeren met eten.
In het moeras leeft nog een speciale endemische soort: Grauers swamp warbler. Deze zien we 1 keer van links naar rechts het moeras overvliegen maar we hebben hem helaas niet op de foto kunnen zetten.
Na de lunch moeten we weer terug naar boven wandelen. Vogelend en met veel pauzes komen we rond 17:00 uur weer bij de weg uit. Met de auto naar de lodge, en daar hebben we dan 2 uurtjes een rustpauze. Nou ja, pauze: fotokaartjes leeglezen, accus opladen, tassen reisklaar maken, poging tot douchen. Genoeg te doen eigenlijk. (douchen lukt niet zo, omdat de waterdruk te laag is. Er komt slechts een zielig waterstraaltje uit de douche)
Vandaag hebben we 35 vogelsoorten gefotografeerd, waarvan 18 nieuwe Oegandese soorten.
