26-10-2012: Van Khorixas naar Etosha met bezoek aan de nomadische Himba stam. (138 foto's)

Dag negen is weer een reisdag.
Nadat we de tassen hebben ingepakt en voor de lodge gezet, gaan we ontbijten en daarna de lodgekunst en vogels fotograferen
De lodgekunst is gebaseerd op de rotsgraveringen van Twyfelfontein.
Onderweg stoppen we even bij een grote termietenheuvel.

We gaan vandaag naar de Himba, een trots nomadisch volk van ongeveer 20000 to 50000 mensen die in het noordwesten van Namibie leeft.
De Himba hangen nog erg aan tradities en de prachtige Himba vrouwen zijn bekend om hun rasta haarstijl.
De afgelopen 50 jaar is hun bestaan bedreigd door oorlog en droogte en door de bijna-aanleg van een dam waarbij hun gebied onder water zou zijn gezet.
Nu is de bedreiging, zoals bij veel afrikaanse mensen, voornamelijk HIV.

Wij zien bij ons bezoek vrouwen (van verschillende leeftijd), jongetjes en een oude man (waarschijnlijk het stamhoofd).
De andere mannen zijn 'buiten' op het vee aan het passen. Voor Himba is vee een maatstaf voor rijkdom.
Omdat de Himba weinig kleren dragen smeren ze zichzelf en hun haar in met een mengsel van rode oker en vet.
Hiermee beschermen ze zich tegen de zon en het geeft een prachtige rode kleur. Ze worden hierdoor ook wel de most beautiful people genoemd.
Omdat Himba zich nooit wassen smeren ze zich naast deze 'otjize' ook in met gemalen kruiden. Ze ruiken daardoor lekker.

De gids legt uit dat je aan de enkelbanden van een Himbavrouw kunt zien of en hoeveel kinderen ze heeft.
Als er 1 verticale streep op staat dan heeft ze 1 kind. Bij 2 strepen heeft ze 2 of meer kinderen. Zonder streep is ze nog kinderloos.
Deze enkelbanden worden door de mannen gemaakt om de vrouw status te geven en te beschermen tegen slangenbeten.
Himba's verdienen geld door zich te laten fotograferen door toeristen en door zelfgemaakte spullen te verkopen. Met dat geld kopen ze o.a. medicijnen en vet om de otjize te maken.

Zodra wij ons fotorondje gedaan hebben vraagt de gids of we geinteresseerd zijn om spulletjes te kopen. Als we bevestigend reageren wordt in no-time het middenplein volgezet met kleedjes met daarop spulletjes.
We zijn maar met zijn drieen, maar er staat genoeg voor een buslading toeristen.
De prijs van de souvenirs wordt aangegeven met een veelvoud aan vingers. Elke vinger betekend 10 Namibische dollar (1 Euro). Als we (voorzichtig) afdingen is de rangorde goed te zien.
De kleintjes kijken naar de groteren en de oudere vrouwen kijken naar het stamhoofd.

Na het bezoek aan de Himba lunchen we en gaan we weer op weg. Bij een benzinestop zien we een drietal Portugese motorrijders met bijzondere helmen.
Weer onderweg begint Piet op een gegeven moment te vertellen over een catastrofe die 58 jaar daarvoor in Outjo, de plaats waar we op dat moment naar toe rijden, is gebeurd.
Na een spannend verhaal verwachten wij een clou waarin een aardbeving of zo zit, maar het blijkt dat Piet het heeft over zijn geboorte in Outjo. Hij blijft ons vermaken.
Terwijl Piet de auto weer volgooit, bezoeken wij een paar leuke winkeltjes voor souvenirs.

Onderweg naar onze lodge stopt Piet opeens voor een schildpad die zo onvoorzichtig is om de weg over te steken.
We zetten hem terug in de berm (en maken er daar fotos van), maar het beest gaat gelijk weer richting de weg.
Omdat Piet bang is dat hij/zij dat niet overleeft besluit hij de schildpad af te geven bij een lodge in de buurt zodat het beest daar veilig in de tuin kan leven.
Onderweg naar die lodge begint het te regenen. De eerste regen daar sinds juni.

Die regen blijft aanhouden totdat we bij onze eigen lodge zijn. Piet is het niet eens met de kamers die ons zijn toegewezen (ze liggen nogal ver weg van het hoofdgebouw) en zorgt ervoor dat we de presidentiele suite krijgen.
Je moet soms afzien op vakantie :) Gelukkig wordt het droog, ook al blijft het dreigend, en kunnen we in de 'tuin' van de lodge op zoek naar leuke beesten.
Bij het restaurant is een voederplaats waar 's avonds etensresten worden neergelegd. Hier komen stekelvarkens op af.
Van Piet krijgt Jolanda de volgende ochtend een verzameling stekels die deze beesten achtergelaten hebben. In Outjo had ze er een paar gekocht en hier lagen ze voor het oprapen.

Klik op een foto voor een groter beeld.    (Google Map van deze dag)

(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)