Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt,
krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina) |
|
11 mei. Al om 7:30 uur in de bus die helaas geen airco heeft.
We moeten naar de grens Guatemala/Mexico met een Guatemalteekse bus omdat onze eigen bus 15 uur moet omrijden om aan de Mexicaanse kant van de rivier te komen. De chauffeur is daarom de voorgaande avond al vertrokken. Hij kan nl. niet de grens-rivier over. Wij, en onze koffers, steken deze later op de dag met bootjes over. Onderweg rijden we langs heel wat brandende stukken grond. |
|
De boeren steken ieder jaar de velden en het oerwoud in brand. Dit is het trieste resultaat:
een armzalig restant van het oerwoud. Men rekent er op dat de jaarlijkse regens alle vuren blust.
Vorig jaar kwamen die regens echter 1 maand later dan gebruikelijk waardoor veel extra oerwoud is verbrand.
Hopelijk komen ze dit jaar wel op tijd. |
|
Een pallapas, of te wel Maya-hut. | |
Om 9:30 stoppen we in een plaatsje halverwege om de benen te strekken. | |
Hier zie je de belangrijkste autoweg waar we vandaag de hele dag overheen moeten rijden. | |
We verkennen het dorpje. Rondom de huizen scharrelt allerlei vee, zoals deze kippen. | |
En die kippen vinden gekke plekjes om hun nest te maken. Zie je de eieren in de stookplaats. | |
De honden krijgen gewoon een koeiekop als eten. | |
Gezellig toch, die varkens in de keuken? | |
De eigenaresse van een winkeltje met haar zoon.
Aan haar gouden tanden kun je zien dat ze rijk is. Want daar geven ze hun geld aan uit: gouden tanden. |
|
Na nog eens 2 uur rijden zijn we om 11:30 zijn bij het grensdorpje aan de Guatemalteekse kant gekomen. We moeten weer op de douane afhandeling wachten en bekijken de omgeving. | |
Maya versie van een box ... | |
... en van een bed. | |
Zo ziet hier een huis er uit. | |
Aan deze bus moeten even wat reparaties uitgevoerd worden. | |
Ietsje verder zijn we bij de grensrivier Usumacinta.
Ik deel pennen uit aan de kinderen. |
|
Ze vinden het prachtig. Nu staan ze nog beleefd te wachten, maar als ik de doos met pennen iets laat zakken ben ik ze in een mum van tijd kwijt aan de graaiende handjes. | |
Onze koffers worden door een heel stel kinderen naar de bootjes gedragen.
Omdat de rivier extreem laag staat, moeten ze een aardig eind naar beneden.
De gids vertelt dat de kinderen op deze manier waarschijnlijk meer geld verdienen dan hun vader. Het is dus een belangrijke bron van inkomsten. |
|
We gaan met de boot verder. | |
Uiteraard hangt er weer een gier boven ons hoofd. | |
In de boot eten we ons lunchpakket op: een ei, een appel, 2 broodjes en een sapje.
De meeste eieren worden aan de booteigenaar gegeven; ze zijn nl erg hard. Hij vindt dit geen probleem. |
|
Een paard tussen de rotsen langs de oever. | |
Halverwege leggen we aan bij het Mexicaanse grensdorpje. Onze bus staat daar op ons te wachten. | |
De koffers worden alvast naar boven gedragen. | |
Hoe vindt je deze kinderen? In onze ogen hebben ze echte maya-koppies. | |
De mensen zwemmen rond onze bootjes. | |
Op de vochtige oever komen vlinders drinken. | |
Hoog boven de rivier Usumacinta is de ingang van Yaxchilan. | |
Op deze kaart zie je hoe onze route door de ruïne was.
Naar de cijfers op de kaart wordt verderop in de tekst verwezen als (#). Yaxchilan oftewel “plaats van de groene stenen” is een “stad der vrouwen”. De aanduiding “plaats van de groene stenen” komt natuurlijk doordat het oerwoud alles had overwoekerd. En het is een “stad der vrouwen” omdat de stad waarschijnlijk een paar keer geregeerd is door een vrouw. Uit de inscripties hier blijkt overal dat vrouwen een zeer belangrijke plaats innamen. Iets wat je in andere ruïnes niet tegenkomt. |
|
We beginnen met een korte wandeling door het oerwoud.(1) | |
De eerste ruïne (piramide 18) die we zien is inderdaad niet meer dan dat: een ruïne.
Yaxchilan is gebouwd in de klassieke periode, en lag midden in een van de dichtsbevolkte streken van het Mayagebied. |
|
Iets verder staat gelukkig wel veel moois. Dit is Tempel 16,(2) met mooie inscripties boven de 3 ingangen. | |
Dit is een detailopname van de inscriptie boven de rechter deuropening. | |
En dit is een detaill van de linker deuropening. (De inscriptie boven de middelste deuropening is erg verweerd) | |
Ook hier staat een gigantische Ceiba boom. Alleen is deze groen. | |
Dit is een klein balspeelveld .
De Maya's hebben het rubber uitgevonden, en daar maakten ze een bal van. Hiermee werd dit spel gespeeld. De spelers moesten proberen om de bal met hun heup op te gooien, en een doel-steen in de zijkant van het veld te raken. Een massief rubberen bal is erg zwaar. Daarom maakten ze ook wel een bal met daarin een mensenschedel zodat hij hol, en dus lichter werd. |
|
Dit is een markeer-steen. De bedoeling hiervan in het spel is mij onbekend. | |
Hier heb je een beter overzicht over het speelveld. Bovenop de zijwanden van het speelveld konden de toeschouwers staan. |