30-11-2016: Ground rollers (148 foto's)

We staan om 04:15 op want het wordt een lange vogeldag.
De bedoeling is dat we eerst het bos in gaan, en in de middag naar een moeras.

We moeten eerst 1,5 uur rijden om bij het Mantadia national parc te komen. Vlak voor het park is een klein dorpje. Voor de dieren zijn kleine hutjes op palen gemaakt.
Dat is noodzakelijk, omdat de fossa anders de kippen en ganzen komt opeten.

Als we in het bos zijn, neemt Patrice ons eerst mee naar het nest van de scaly ground roller. Dat nest is een hol in de grond.
De vogel laat zich eerst niet zien. Maar als we een stukje verder het bos in zijn gelopen, zien we hem bij een open stuk zoeken naar wormen.
Ook dit is wel een erg mooie vogel.
De gids gaat dan het bos in op zoek naar de laatste ground roller die we moeten vinden. Hij komt terug met de melding dat er niks zit.
We gaan nu naar een klein meertje midden in het bos. Onze aandacht wordt meteen getrokken door een paar prachtige libellen die daar rondvliegen.
Maar daarvoor komen we hier niet. We komen hier voor een meller's duck (een saaie eend) en madagascar dodaars. Die dodaars is met zijn rode nek weer wel erg mooi.
De libellen gaan daarna natuurlijk ook op de foto. Ze hebben mooie kleuren en mooie tekeningen op de vleugels.
En dan ontdek ik nog een leuke verrassing: een bloeiende orchidee. Er komen hier veel orchideeen voor, maar de bloeitijd is allang voorbij.
Ik heb ze wel eerder gezien, maar alleen blaadjes zien er op een foto niet zo leuk uit. Ik ben dus blij met deze laatbloeier.

We gaan weer op pad, en opnieuw laat Patrice ons op het pad wachten, terwijl hij zelf het bos in duikt op zoek naar de ground roller.
De strategie om ons op het pad te laten wachten, in plaats van mee te lopen kris-kras door het bos is op verzoek van Marc.
Na de monstertocht zitten we allemaal nog laag in onze energie, dus voor ons is dat gezoek in het bos vrij zwaar. En Patrice kan nu veel sneller het bos doorzoeken. Prima idee dus.
Patrice heeft helaas weer geen succes, dus gaan we met de jeeps richting de picknickplek voor de lunch.
Daar is een huisje, met erin banken en een tafel. Zo kun je in de schaduw zitten, en als het regent zit je droog.

Wij gaan lunchen. Patrice niet: die duikt het bos alweer in.
Als wij zijn uitgegeten komt Patrice terug met een grote stok en iets in zijn hand: een flat-tail gecko.
Een gecko met een perfecte camouflage. Hij drukt zich heel plat tegen de bemoste tak aan, en de aangroeisels langs de randen van zijn poten en lijf zorgen er voor dat hij onzichtbaar wordt.
Zelfs zijn oogleden hebben een onregelmatige rand. Op de detailfoto's is dat goed te zien.

Na een kwartiertje rusten gaan we opnieuw naar het nest van de scaly ground roller. Hij is er nu wel, en hij heeft een worm bij zich voor zijn kuikens.
Een klein groepje, waaronder Oscar, blijft heel stil zitten in de hoop op mooie foto's. En dat lukt, want de vogel komt steeds dichter bij, en gaat zijn worm in het nest aan een van de kuikens voeren.
Gaaf, als je daar zo dicht bij kan zijn. Ondertussen wordt door de rest van de groep een havik gevonden. Daar maakt Jolanda mooie foto's van.

Met de jeeps rijden we daarna een stukje verder, naar een andere nestlocatie van de laatste ground roller. Ineens stoppen we, en springt Patrice uit de auto. Hij heeft nog een flat-tailed gecko gezien.
Vanuit de rijdende auto(!) ziet hij een beest die bijna onzichtbaar tegen een tak aangekleefd zit. Dat moet een gave zijn.
Iets verder stoppen we opnieuw: hier zitten die hele mooie diadeem sifaka's. Voor Jolanda is dit de herkansing, omdat ze er de vorige keer dat we ze gezien hebben niet bij was.

Dan zijn we bij de nest-locatie van de short-legged ground roller, de laatste ground roller die we nog moeten zien.
We moeten het bos in, en via een steile helling naar boven. Jolanda ziet op de tak die iedereen opzij duwt om het bos in te lopen een grote zwarte rups zitten.
Een prachtig beest, dus die wordt door iedereen die nog beneden staat eerst op de foto gezet. En daarna moet dan de achtervolging ingezet worden.
Na 15 minuten klimmen, zien we hem: de short-legged ground roller.
Deze loopt niet op de grond zoals de andere ground rollers, maar zit op een tak. Het is ook weer een raar beest, met een te grote kop in verhouding tot zijn lijf.
Nadat we foto's hebben gemaakt feliciteren we elkaar met het waarnemen van alle soorten ground rollers die er zijn: we hebben alle 5 soorten gezien, waarvan vandaag maar liefst 2 soorten.

Het is inmiddels al bijna 4 uur, dus het is eigenlijk te laat voor de wandeling door het moeras. Dat moeten we morgen maar doen.
Patrice wil ons onderweg naar de lodge nog wel even meenemen naar een paar plekjes waarvan hij weet dat daar vogels zitten die nog op onze wensenlijst staan.
Zo stoppen we vlak bij een moeras waar kleine ralletjes zitten. Hij trapt eerst een stuk riet plat, want anders kunnen we de ralletjes niet zien, en daarna lokt hij ze met een geluidsopname.
Er komen minstens 2 vogels kijken wie het waagt om in hun gebied te komen. Ze lopen snel van links naar rechts en weer terug. Een foto maken is lastig maar lukt gelukkig wel.
Als laatste stoppen we langs de weg bij een fruitdragende boom, waar groene duiven in zitten. Een mooie afsluiting van deze dag.

Vandaag hebben we 19 vogelsoorten op de foto gezet. Hiervan zijn er 7 nieuw voor onze levenslijst.

Klik op een foto voor een groter beeld.    (Google Map van deze dag)

(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)