5-10-2017: Reizen van Kutaisi naar Vardzia en onderweg vogelen in de lage Kaukasus (82 foto's) Vandaag reizen we via de Zekari pas naar Vardzia en onderweg gaan we op zoek gaan naar het kaspisch berghoen.
In alle vroegte vertrekken we uit ons hotel. Zelfs de nachtwaker slaapt als we beneden komen. We maken hem wakker en nemen hem mee naar onze kamer en laten de schorpioen onder het glas zien.
Hij lijkt erg verbaasd te zijn, en laat het beest voorlopig zitten waar hij zit. Hij neemt wel een van onze koffers mee naar beneden.
Er staan ontbijt en lunch pakketjes voor ons klaar en dan vertrekken we.
We hebben nog wat medicijnen nodig, dus we gaan eerst naar een apotheek. Als Johannes weer in de auto stapt, komt er een politieauto aan, die Johannes uitgebreid gaan staan ondervragen.
Het blijkt dat we op een eenrichtingsweg staan, met de neus de verkeerde kant op. Omdat wij het enige verkeer zijn op dit tijdstip had Johannes daar niet zo op gelet.
De agenten worden ondertussen wat vriendelijker omdat wij toeristen zijn, en we mogen met een waarschuwing verder.
Om 7:30 staan we in de bergpas waar het kaspisch korhoen leeft. Er schijnt een mager zonnetje, maar door de snijdende wind is het steenkoud.
Vanaf diverse plekken scannen we de bergwand af. We wandelen over de steile berghellingen op zoek naar een goed uitkijkpunt met beschutting tegen de wind.
Overal groeien gentianen. Wat een bijzondere bloem dat hij op deze hoogte zo uitbundig en lang kan bloeien.
Omdat we geen succes hebben rijden we met de auto een stukje verder om het daarvandaan nog eens te proberen. Johannes vindt een ideaal plekje, en daarvandaan wordt de bergwand afgezocht.
Er komen voortdurend groepjes witte kwikstaarten langs die ook naar hun wintergebied trekken. Door de inmiddels doorgebroken zon lijken het net zilverblaadjes.
Door de scope is een 'storm' van zaadpluisjes en draadjes te zien. Die draadjes zijn spinnendraden, waaraan migrerende spinnetjes hangen. Ook de spinnen zijn op trek naar warmere streken.
En dan, om 13:20, als de wind wat afzwakt, zien we na bijna 6 uur speuren onze doelsoort. Oscar maakt er mooie foto's van en Jolanda heeft hem goed kunnen horen. Gaaf. Weer een missie geslaagd.
We gaan terug naar de auto en eten daar onze lunch voor we verder rijden.
Rond 16:30 stoppen we bij een verlaten zomerboerderij. De herders en schapen zijn al vertrokken naar de winterweiden. We gaan hier op zoek naar de roodvoorhoofdkanarie die we bij Ushguli niet konden vinden.
We bestuderen de gebouwen en omliggende velden, en horen er dan 1 overvliegen. Die gaat een stukje terug langs de weg het gras in, dus we gaan daar met de auto naar toe.
Hier foerageert een groep waterpiepers samen met een groepje juveniele roodvoorhoofdkanaries. Die hebben niet zo een extreem rood voorhoofd, maar we zijn er toch blij mee.
We wandelen een tijdje met ze mee, totdat iedereen ze goed heeft kunnen zien.
Johannes hoort dan ook nog een speciale leeuwerik overvliegen, maar er is geen tijd meer om die op te sporen. We moeten nog een heel eind voor we in Vardzia zijn.
Vandaag hebben we 12 vogelsoorten op de foto gezet. Hiervan zijn er 4 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
