30-9-2017: Vogelen in de Chorokhi delta (225 foto's) Vandaag gaan we de hele dag vogelen in de Chorokhi delta.
Het is weer vroeg als we op pad gaan. Met ontbijtpakketten achterin de bus vertrekken we al om 06:00 uur richting de delta.
Helaas is Oscar de hele nacht ziek geweest en daarom besluit hij in het hotel te blijven en een rustdag te houden.
Onderweg naar de delta verteld Johannes dat dit jaar voor het eerst een jachtverbod geldt in het natuurgebied.
Het gebied is namelijk ingelijfd bij de stad, en jagen mag niet binnen de stadsgrenzen van Batumi.
Voorgaande jaren werd er heel veel gejaagd, en hoorde je voortdurend geknal. Hij verheugt zich nu al op veel meer rust en hopelijk daardoor ook veel meer vogels.
We gaan eerst bij wat moeras/dras gebieden vlak bij de riviermonding kijken. In de boompjes zie je alweer veel roofvogels zitten die hier vannacht geslapen hebben.
Dat levert weer hele andere plaatjes op, dan als ze langs vliegen bij de telposten. Kiekendieven gaan hier eerst op jacht naar een ontbijt, voordat ze verder trekken.
We zien een ijsvogel in een stuk rietkraag zitten, en terwijl we voorzichtig dichterbij lopen, komt er ineens een scharrelaar langs.
Gaaf, zo'n mooie blauwe vogel. Die hadden we niet meer verwacht, want de eerste dag werd er door de tellers gezegd dat zij de laatste 2 scharrelaars van het seizoen hadden geteld.
Gelukkig voor ons komt deze dus toch ook nog voorbij.
Na 2 uurtjes rijden we verder naar een paar meertjes. Hier moeten de grijskoppurperkoeten zitten.
We stappen uit en gaan aan de rand van het meer staan zoeken naar de purperkoeten. Op de plas zitten heel veel meerkoeten, die het wel wat lastig maken.
Dan ziet Jolanda er 1 ver weg midden op de drijfplanten. Dat is snel. En Johannes is verbaasd dat hij daar helemaal open en bloot zit. Hij heeft ze tot nu toe alleen maar verscholen in het riet gezien.
Zou het jachtverbod nu al zo'n gedragsverandering hebben bewerkstelligd? Wij zijn in ieder geval erg blij.
Helemaal als we even later nog een paar exemplaren zien die een stuk dichterbij zijn. En via een dijkje lopen we voorzichtig naar ze toe. Zo kunnen we erg mooie foto's van ze maken.
Er vliegen een paar veldleeuweriken over, en Johannes roept dan: de eerste is een Kalanderleeuwerik. Jolanda doet haar best om de kleine vogel die snel overvliegt op de foto te zetten. Normaal doet Oscar dat.
Het lukt wel, maar overtuigend zijn de foto's niet.
In een struikje zitten 3 tjiftjafs. Leuk. En volgens Johannes is 1 van de 3 een siberische tjftjaf. Maar ja, welke? die rechts zit, zegt hij. Maar wat is rechts als er 3 vogeltjes gezellig door elkaar heen vliegen.
Nu zit hij daar, diegene die bleker en bruiner is. Het duurt even, en dan kan Jolanda het juiste vogeltje er uit halen, en lukt het om mooie plaatjes te maken.
HOP! roept Johannes. daar gaat een hop. O, gauw omdraaien om de in hoog tempo langs vliegende hop op de foto zetten. Het beest vliegt met grote slingerbewegingen tussen de struiken door. Pff, waar is Oscar als je hem nodig hebt.
Het is bijna 12:00 uur, en we bespreken hoe we met de lunch om gaan. We hadden natuurlijk ontbijtpakketten mee, maar geen lunchpakketten.
Niemand blijkt echter honger te hebben, en we besluiten om in de delta te blijven vogelen, en niet heel veel tijd te verliezen door op zoek te gaan naar een restaurant.
Nu rijden we dan eindelijk door naar de echte riviermonding. Daar eten we de restanten van de ontbijtpakketten op als lunch en gaan we over de rivier en de zee kijken.
Op het kiezelstrand zitten een aantal plevieren en diverse strandlopers, die zich allemaal heel dicht laten benaderen. We kunnen er echt hele mooie foto's van maken.
Hier vandaan hebben we ook een goed uitzicht op Batumi, en ook op de vuilnisbelt die op de andere oever ligt. De vuilnisbelt zorgt voor veel zwerfafval in de delta, want wind en water nemen het afval mee naar zee.
En de zee spoelt het dan verderop weer het land op. En de vuilnisbelt zorgt voor heel veel vogels in het gebied. Meeuwen en zwarte wouwen worden er door aangetrokken, op zoek naar een maaltje.
Op de kiezels vinden we een leeuwerik. Johannes hoopt dat het een kortteenleeuwerik is, maar dan moeten we wel zijn borst zien. De vogel blijft voor ons uit lopen en laat helaas alleen zijn achterkant zien.
Na een tijdje stelt Jolanda voor om er voorzichtig om heen te lopen, en zo te zorgen dat hij zich een keer omdraait. De eerste keer vliegt de vogel op, maar de tweede keer lukt het om hem van de voorkant te kunnen zien.
En jawel, het is een kortteenleeuwerik.
Om 16:30 besluiten we om terug naar het hotel te gaan. Op de terugweg komen we weer langs het meertjes, en nu zien we maar liefst 16 grijskoppurperkoeten! Zoveel had Johannes er nog nooit gezien. Leuk.
Bij het hotel blijkt dat Oscar zich gelukkig al weer veel beter voelt, en hij gaat gewoon mee eten.
Vanavond is het eindfeest van het vogelfestival. Er is een uitgebreid diner geregeld, met een heleboel gasten. Wij gaan even mee, maar besluiten dan om toch in het buffetrestaurant van het hotel te gaan eten.
Dat blijkt een goede keuze, want later horen we dat het eten pas heel laat geserveerd werd. Wel hebben we een demonstratie volksdansen gemist.
Maar ja, we moeten de koffers nog inpakken, want morgenochtend vertrekken we voor de avontuurlijke reis door Georgie van de 2e week.
Vandaag hebben we 62 vogelsoorten op de foto gezet. Hiervan zijn er 19 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
