2024-01-14 (370 foto's) We staan vanmorgen vroeg op, want we moeten de koffers voor het ontbijt inpakken voor de reis naar onze volgende lodge.
Zodra we klaar zijn, lopen we naar het restaurant. Nog niet alles staat klaar, dus eerst maar een kopje thee. Zodra de kokkin er is ga ik een gebakken eitje halen.
Als iedereen is uitgegeten worden de koffers in de bus gezet, en om 8:00 uur vertrekken we.
Na een niet al te lange rit rijden we van de asfaltweg af en gaan we over een dirtroad verder. We stoppen op een gegeven moment om te gaan wandelen in een open veld dat vol staat met salie.
Bijna direct zien we een grey shrike zitten in een struik vrij ver weg. We lopen in de dekking van struiken dichterbij, totdat we mooie beeldvullende plaatjes kunnen maken.
Vlak bij zitten nog 2 soorten shrikes. Gaaf.
Er lopen diverse geiten los door het veld. Er zit hier duidelijk geen groot wild, als ze zo zonder bescherming mogen rondlopen.
We lopen in een grote boog naar een omgevallen boom waar Modou zijn speaker ophangt. Het is 'zijn' boom, en hij heeft aan de lokale bewoners gevraagd om hem niet in stukjes te hakken voor brandhout.
In een rijtje gaan we staan wachten op het moois wat maar wil komen aanvliegen. Van de diverse soorten die langs komen, is de eurasian hoopoe wel het mooist, helemaal als hij zijn kuif op zet.
Na een half uurtje gaan we op zoek naar kieviten en zandhoenders die hier hopelijk tussen de struiken lopen. In een brede lijn lopen we door het veld.
Al na 10 minuten vliegen er een paar four-banded sandgrouse's voor ons op. Modou onthoud waar ze landen, en vervolgens lopen we daar heel voorzichtig naar toe.
Modou speelt heel hard de roep af van de zandhoenders, zodat het geluid dat we maken tijdens het lopen overstemd wordt. En dat heeft succes!
Vlak voor ons zien we de vogels tussen de struiken lopen. Ze blijven even onzeker naar ons kijken, lang genoeg voor mooie foto's, en vliegen dan toch maar weg. Een prachtige waarneming.
Als we na dit succes terug lopen, ziet Jaap ineens een rufous-tailed scrub-robin. Zelfs Modou wordt daar enthousiast van, want dat is een nieuwe soort voor deze regio.
Voor ons is het geen nieuwe, want we hebben hem jaren geleden al eens in Noord Holland gezien, maar het is toch een leuke vogel om hier tegen te komen.
En Oscar ontdekt onze eerste abyssinian roller. Wow, wat is die blauw. En helemaal niet schuw want hij blijft netjes zitten tot we er vlak bij zijn.
Daarna lopen we naar een soort boomgaard met een laag muurtje er omheen, en hier lokt Modou een yellow penduline-tit. Gelukkig komt er eentje uit de bomen naar ons toe vliegen.
Hij blijft heel even naar ons kijken, en gaat dan gauw terug. Kort maar krachtig dus.
Na al deze successen gaan we terug naar de bus en door naar Farasutu Forest. Bij de ingang zitten 4 gidsen bij een houtskoolvuurtje waar ze Arabische thee op maken.
Ze laten de thee met heel erg veel suiker lange tijd koken tot het gitzwart is.
Een van de mannen gaat met ons mee om ons een verreaux's eagle owl aan te wijzen. We volgen hem het bos in, maar op de roestplaats van de uil is niemand thuis. Er wordt nog in de omgeving gezocht, maar hij is niet te vinden.
De uilen hebben jongen die net kunnen vliegen, en ze zijn waarschijnlijk in het gebied aan het rondtrekken. Jammer voor ons.
We lopen het bos weer uit en gaan bij een voederplaats zitten. We kopen een frisdrankje en genieten van de vogels die langskomen. Veel bekende soorten, maar gelukkig ook een nieuwe waxbill.
Na een ruim half uur lopen we naar de rand van het bos, waar een meer is. Langs de oever van het meer zit een black-crowned night heron, en ook zien we 2 violet turaco's in een boom zitten.
Er ontstaat even wat stress als ze wegvliegen. 1 persoon ziet ze nog, maar de rest van de groep lijkt ze gemist te hebben. Modou taped de turaco's, en ze komen gelukkig terugvliegen.
Wow, wat een mooie vogels, helemaal als hun vleugels open zijn. Iedereen heeft ze nu goed kunnen zien.
Inmiddels is er ook een white-backed night heron gevonden, die goed verstopt langs de waterkant zit.
Modou stuurt de Farasutu gids naar die kant van het water, en laat hem stapje voor stapje naar de white-backed night heron lopen, zodat deze ook stapje voor stapje uit de beschutting komen en beter zichtbaar worden, zonder dat ze opvliegen. Gaaf. En het lukt uitstekend.
De Farasutu gids blijkt de roestplek van een andere uil te kennen, en daar gaan we met de bus naar toe. Deze greyish eagle-owl blijkt gelukkig wel thuis te zijn.
En als we weg lopen van zijn roestplaats komen er ook nog eens 2 violet turaco's langs. Wat een feest.
De lunch gaan we op Baobab Island gebruiken, een eilandje in het mangrove moeras langs de rivier de Gambia. Met een motorbootje worden we overgezet naar het eiland.
Daar zien we een klaas's cuckoo, waar we eerst achteraan gaan, voor we naar de eetzaal gaan. Het is al 15:30 als we gaan lunchen. Nou ja, het was dan ook een fantastische ochtend.
Na het eten gaan we een klein uiltje lokken, dat vlak bij de lunchzaal in de mangroven zit. Eerst vliegt hij over ons heen en weer diep de mangroven in, maar bij de 2e poging gaat hij mooi in een boompje zitten.
We lopen nog wat over het eilandje en gaan dan weer met de boot naar de overkant.
Daarna gaan we naar weer een andere schuilhut met waterbakken waar we tijdens de hitte van de middag blijven zitten. Er komen hier 2 soorten honeyguide langs.
Een honeyguide heet zo omdat hij samen met mensen werkt: ze wijzen een mens de weg naar een bijenkolonie, in de hoop dat de mens de honingraten afbreekt om honing te oogsten, zodat zij daarna de was en de poppen kunnen opeten.
Ook komt er een african pygmy kingfisher langs, een soort die we al een paar keer gehoord hebben, en zich nu eindelijk laat zien.
Om 17:45 gaan we terug naar de bus, want we gaan in de avondkoelte op zoek naar een trap. Die vinden we niet, maar we zien wel een black-headed lapwing.
Onderweg naar onze volgende lodge rijden we door de stad Jalambang en daar wordt gestopt om iedereen de gelegenheid te geven geld te pinnen bij een bank. Helaas doen geen van de 3 ATM's het.
Geen geld dus. Morgen nog maar eens proberen.
Om 19:00 uur arriveren we eindelijk in de nature lodge. Er zijn 2 onder een kap hutjes, met in elk hutje 2 kamers. Elke kamer heeft een badkamer met toilet en (koude) douche.
De rest van de vakantie blijft het bij een koude douche, wat gezien de hoge temperatuur hier niet heel erg is.
De lodge is niet aangesloten op het elektriciteitnetwerk, en wekt zelf stroom op met behulp van zonnepanelen. De Nederlandse eigenaar heeft een baterijenpakket uit Nederland meegenomen, waarmee ze geheel zelfvoorzienend zijn.
In onze kamers is alles verlicht met 12 volt lampen, en alleen in het hoofdgebouw is 230 volt aanwezig. Iedereen moet de batterijen dus daar gaan opladen.
Jolanda gaat de kamer in orde brengen, terwijl Oscar de techniek gaat regelen. Als de kamer is ingericht komt Jolanda naar het hoodgebouw en wordt alvast met de checklist begonnen totdat het eten klaar is.
Alle dagelijkse dingen van deze lodge worden geregeld door Adema, een lokale dame met een Nederlandse naam die ook een beetje Nederlands spreekt. Omdat zij alleen is, is het hier 'eten wat de pot schaft'.
En dat blijkt gemarineerde kip met uiensaus en patat of rijst te zijn. Voor Oscar dus een uitdaging. Adema maakt daarom een omelet voor hem. Samen met wat patat moet dat maar genoeg zijn.
Na het eten gaan we verder met de checklist, en we blijven wat kletsen totdat alle batterijen zijn opgeladen. De accu's van de lodge blijken dan ook bijna leeg te zijn, dus de eigenaar begon al wat ongerust te worden.
Moe en voldaan van alle vogels die we gezien hebben gaat iedereen naar zijn kamer.
Vandaag zijn er door de groep 88 vogelsoorten gezien waarvan wij er 75 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 11 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die we gebruiken om ze op te zoeken engelstalig zijn)
