Vandaag is al weer de laatste volle dag in Costa Rica. Nog een laatste dag genieten dus. De wekker staat op 5:00 uur zodat we de koffers in kunnen pakken en buiten het huisje klaarzetten voordat we naar het ontbijt gaan.
Om 6:00 uur zit iedereen aan een vrolijk ontbijt, versierd met orchideeen uit de tuin. De bus wordt ingeladen, en om 7:00 uur rijden we weg.
Vanmorgen gaan we naar het Rio Macho reservaat. Dat is een nevelwoud dat een stuk lager ligt dan het vorige nevelwoud, en waar heel andere soorten voorkomen.
Onderweg rijden we over een dam in de Rio Reventazon. De bus kan hier niet stoppen, maar hij rijdt wel heel langzaam. In het meer achter de dam zwemmen een paar least grebe's, en die willen we graag toevoegen aan onze lijst. Vanuit de bus lukt het nog aardig om ze op de foto te zetten.
Als we weer door het dorp Paraiso rijden, stoppen we even om te kijken of de crimson-fronted parakeets nu wel thuis zijn. En jawel, de hele troep zit in de palmboom naast de kerk. Gaaf.
Pieter woont hier vlak bij, en we gaan even langs zijn huis, zodat hij zijn koffer alvast kan afgeven, zodat hij morgen niet zoveel meer bij zich heeft.
Hierna gaat de tocht verder naar het Rio Macho Forest reservaat waar we gaan wandelen langs een breed bospad.
De vogelactiviteit valt tegen. En de vogels die er zijn zitten heel hoog en zijn moeilijk te fotograferen. We gaan daarom al snel terug richting de toegangsweg.
Pieter heeft voor iedereen een voedzame reep die we eerst gaan zitten opeten. Daarna wandelen we rustig naar beneden over de toegangsweg. Hier hebben we meer succes met het vogels spotten. Ook zien we diverse vlinders.
Langs de weg lopen grote met beton beschermde buizen, waardoor het drinkwater naar Paraiso stroomt. Er ligt een blad die van een boom is afgevallen, en die is zo groot dat hij als parasol dienst kan doen. Wat Lucas vervolgens ook in praktijk brengt. Geinig.
Om 10:30 kondigt Pieter aan dat we met de bus naar een volgende plek moeten gaan, want we willen de zonneral nog scoren.
We stoppen daarvoor bij een bruggetje over een stenig stroompje. Hier is de zonneral helaas niet thuis.
Inmiddels is het 12:00 uur en daarom gaan we in Orosi lunchen.
Na een prima lunch gaan we toch nog een keer op zoek naar de zonneral. Dat blijkt op het terrein van een grote, luxe lodge te zijn. Nadat Pieter toestemming heeft gekregen, lopen we met z'n allen naar een meertje.
Maar ook daar is er geen zonneral te vinden. Nu moeten we dus echt gaan zoeken. We lopen over bruggetjes en langs stroompjes, totdat Pieter ineens roept: hier zit hij.
We moeten een heel eind omlopen, om bij de plek te komen waar de vogel zit. Gelukkig blijft hij net lang genoeg zitten zodat iedereen hem goed kan zien. Daarna probeert een select groepje nog om wat vliegfoto's van hem te maken, omdat de mooie kleuren in zijn vleugels alleen dan te voorschijn komen.
Inmiddels is het al 13:40 en gaan we op weg naar San Jose. Dat is nog een flink eind rijden, en we moeten dwars door de stad naar ons hotel rijden.
Toch is vandaag een veel kortere reisdag dan volgens de originele planning het geval zou zijn. De Talari Mountain lodge waar we niet naar toe konden doordat een deel van de weg verzakt was, ligt veel verder van San Jose, dan de Quelitalis lodge waar we de laatste 2 nachten gelogeerd hebben.
Toch weer een klein voordeeltje van plan B.
We komen om 17:00 uur aan bij de bekende lodge in San Jose. Zodra we de bergrug over rijden, en aan de Pacifische kant komen begint het te regenen. En het blijft tot ver in de avond gestaag doorregenen. Tja, dat hoort dus bij dit jaargetij, en is de reden dat we alleen aan de Caribische kant van Costa Rica zijn geweest.
Pieter verteld dat er ook in maart een reis is, en die gaat wel naar diverse plekken aan de Pacifische kant. Wie weet, gaan we die ook nog een keer doen.
Het is al donker, dus iedereen gaat naar de kamer voor een uurtje rust.
Of, zoals in ons geval, om de koffers alvast om te pakken voor de vliegreis. Wij moeten de statieven en de dagrugzak weer in de koffers stoppen, en het gewicht moet goed verdeeld worden.
Alleen de fototassen pakken we nog niet helemaal in, want morgenochtend is er nog tijd voor een kleine wandeling in de buurt.
Om 18:30 gaan we eten , en krijgen we de laatste briefing en de laatste keer het invullen van de checklijst.
Ook doen we een evaluatie over highlites en lowlites. Omdat dit de eerste keer is dat er een specifieke fotoreis is uitgevoerd, met speciale fotomomenten, is Pieter nieuwsgierig naar onze meningen.
De speciale fotoactiviteiten zijn: ijsvogel voeren, kolibrie-bij-bloem fotosessie, ara's bij de ara-boer en de multi-flits sessie. De meningen zijn verdeeld, maar wij vinden het allemaal leuk om het een keer mee te hebben gemaakt.
Pieter verteld dat het totaal aantal soorten van deze foto-reis zo'n 50 soorten minder heeft opgeleverd als de gewone reis. De meesten vinden dat niet zo belangrijk, en de algemene tendens is dat iedereen genoten heeft van de reis.
Wij vonden met name het wat rustigere tempo en kortere reisdagen in vergelijk met de Colombia reis erg aangenaam.
Daarna geeft Lucas een afscheidsspeech en de envelop met de verzamelde fooi aan Pieter. Na deze 'officiele' onderdelen, gaan we nog even met z'n allen gezellig in de bar zitten.
Vandaag zijn er door de groep 54 vogelsoorten gezien waarvan wij er 29 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 3 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die we gebruiken om ze op te zoeken engelstalig zijn)
