Vandaag beginnen we gewoontegetrouw om 6:00 uur met koffie en koekjes waarna we door de tuin gaan wandelen. Onze lodge, de La Quinta Sarapiqui lodge, is opgericht in 1993 als sinaasappelboerderij en is inmiddels door een herbebossingsproject veranderd in een mooi inheems bos.
Door het bos zijn mooie paden aangelegd waardoor we heel gemakkelijk op zoek kunnen gaan naar de vogels. Er stroomt ook een riviertje door het bos, wat het allemaal extra mooi maakt.
Na een succesvolle wandeling gaan we om 7:00 uur ontbijten. Het is een vrij grote lodge, die rijkelijk versierd is met lodgekunst. Zelfs de lichtschakelaars in ons huisje zijn vrolijk versierd.
Na het ontbijt en het vastleggen van de kunst, gaan we met de bus op weg. Overal om ons heen zien we ananasvelden. Na 45 min rijden, komen we aan bij een ara-boer.
De ara-boer is een familie die zich heeft toegelegd op het redden van ara's uit de (illegale) vogelhandel en het rehabiliteren van kooivogels. Veel vogels die al voldoende zijn opgeknapt vliegen vrij rond over het terrein.
Ze blijven echter op de boerderij omdat ze niet zelfstandig in het wild kunnen overleven, en hier krijgen ze eten. Er zijn 2 soorten ara's: groene en rode. Beiden zijn inheems voor heel Costa Rica. Achterin de tuin staat een kooi waar kruisingen tussen beide soorten in zitten.
Er zijn ook enkele papegaaien die heel duidelijk gered zijn uit veel te kleine kooien. Papegaaien en ara's die in hun eentje in een kooi worden gehouden raken bijna altijd gestrest en gedeprimeerd waardoor ze hun borst en staart kaalplukken.
Jolanda herkent dat van de papegaai die zij zelf als kind heeft gehad.
Het toegangsgeld dat wij betalen om hier te zijn helpt de familie om het opvangen van de vogels te bekostigen. Toerisme is hun enige bron van inkomsten.
Wij zijn hier vandaag zodat we van dichtbij mooie vliegfoto's kunnen gaan maken. We lopen met de eigenares mee naar een groot veld, waar aan beide kanten een rek is gemaakt waar de ara's op kunnen zitten, en een goot waarin voer gestrooid kan worden.
De eigenares heeft een emmer met pinda's bij zich, en de ara's vliegen allemaal achter haar aan. Dat willen ze wel. De vrouw loopt heen en weer over het veld, en geeft de vogels telkens aan een ander kant van het veld te eten.
Zolang de vogels honger hebben vliegen ze heen en weer. Wij proberen ondertussen om mooie vlieg- en landingsfoto's te maken. En dat blijkt lastiger dan gedacht omdat er een hoop kunstmatige achtergronden zijn zoals prikkeldraad en een heen-en-weer lopende vrouw.
Na een half uurtje hebben de vogels er geen zin meer in en daarom gaan we terug naar het huis.
In de tuin wordt het restant aan pinda's gevoerd. En dan komt er een troep white-faced capuchin de tuin in. De aapjes komen ook wat pinda's halen. Maar al snel worden ze weggejaagd door de eigenaars. Het is vogelvoer, geen aapjesvoer.
Wij vinden het natuurlijk wel prachtig. Maar het is ook wel een beetje gevaarlijk. De aapjes hebben best lange hoektanden, en vooral het alfa-mannetje doet af en toe agressief.
Als we genoeg foto's hebben van de ara's en de aapjes gaan we met de bus terug naar de lodge. Omdat we wat vroeg terug zijn gaan we daar door een ander deel van de tuin dan vanochtend wandelen.
Om 12:30 uur staat het lunchbuffet klaar en kunnen we gaan eten. Er is ruime keus, en we laten het ons goed smaken. Daarna is er een kleine rustpauze.
Als de ergste middagwarmte voorbij is, gaan we met de bus naar het nectar en pollen reservaat. Dit is een prive tuin die vol staat met verbena's. Op deze kleine paarse bloemetjes komen kleine kolibriesoorten af die niet naar feeders durven te komen.
In de tuin zijn 2 schuilhutten waar wij ons over verdelen. We hopen hier met name de snowcap te zien. Er komt geregeld een vrouwtje langs, maar het mooie mannetje zien we helaas niet.
Na een tijdje neemt de eigenaar ons mee naar de weilanden achter de tuin. We wandelen door de zompige weilanden en lopen een heuvel op. Daarvandaan hebben we een mooi uitzicht over het dal.
Hier zien we ook meerdere echt wilde groene ara's overvliegen. Een paartje land in een boom zodat we nog wat duidelijke foto's van ze kunnen maken.
Inmiddels is het al 16:45 en is het al flink aan het schemeren. Daardoor is er te weinig licht voor foto's en dus lopen we terug naar de tuin, en dan naar de bus.
Als we bij de lodge aankomen ligt onze waszak met schone was al klaar bij de receptie. In de kamer verdeel ik de was over de koffers en daarna gaan we naar het avondeten.
Na de briefing en het lijsten gaan Tine, Oscar en Jolanda nog een keer naar het kikkerpaadje op zoek naar kikkers. We vinden opnieuw de fotogenieke red-eyed tree-frog. Na een half uurtje veel te veel foto's maken gaan ook wij naar de kamer voor een welverdiende nachtrust.
Vandaag zijn er door de groep 78 vogelsoorten gezien waarvan wij er 52 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 6 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die we gebruiken om ze op te zoeken engelstalig zijn)
