2022-10-10 (296 foto's)


Vandaag is koningsdag.
De wekker staat om 5:15, want we gaan voor het ontbijt een wandeling maken. Om 6:00 uur is er koffie met koekjes. Dit zullen we vrijwel elke dag gaan doen, zodat we 's morgens profijt kunnen trekken van de hoge vogelactiviteit vlak na zonsopkomst.
Terwijl we de koffie en koekjes nuttigen worden er verse bananen bij de feeders opgehangen, en er komt direct een groepje papegaaien op af. Na de koffie gaan we wandelen door de tuin van de lodge, maar dan komt er een familie montezuma oropendola aanvliegen die ook op de bananen bij de lodge afkomen. Ik ren gauw terug, zodat ik mooie close-ups van ze kan maken.
Ik ben precies op tijd om te zien hoe een jong gevoerd wordt met banaan. Erg leuk! Daarna snel terug naar de groep.
Aan het einde van de tuin is een plasje met een overdekte vlonder. In dat plasje zien we al van ver een ral lopen. Terwijl we dichterbij lopen kunnen we steeds mooiere foto's maken.
In een boom zien we een broad-winged hawk zitten, die hier heeft geslapen op zijn reis naar het zuiden. Hij peuzelt een groen vogeltje op, waarschijnlijk een honeycreeper. Dat hij gejaagd heeft is bijzonder, want meestal wordt er tijdens de trek niet gejaagd omdat dat te veel tijd kost.
Als we om 7:30 teruglopen naar het restaurant voor het ontbijt, zien we de vogeltrek alweer op gang komen. Boven ons hoofd zien we eerst een enkele roofvogel, maar al snel hele groepen overvliegen.
Tijdens het ontbijt kunnen we het spektakel van de roofvogeltrek goed zien. Overal om ons heen ontstaan kettles waar duizenden vogels in omhoog draaien op de opstijgende lucht. Ik stel me voor dat al die vogels ergens in het bos hebben geslapen. Niet vreemd dus, dat we er vanmorgen een hebben gezien.
Als iedereen klaar is met het ontbijt, gaat iemand van de lodge koeienkoppen neerleggen bij de voederplaats voor gieren. Wij houden vanaf de veranda de lucht in de gaten op arriverende koningsgieren.
Zodra er een wordt gespot, gaan we met de bus (het is een kippestukje, maar iedereen heeft statieven bij zich, dus wordt de bus toch erg gewaardeerd) naar de vogelhutten.
De groep wordt over de 2 vogelhutten verdeeld. Wij beginnen in de laagste hut, waarbij je iets boven het maaiveld op de open plek uitkijkt. Er zijn al een aantal zwarte gieren, en 1 koningsgier.
Het wordt een prachtig spektakel, waar we heel veel foto's van maken. Dit was een van onze doelen voor deze reis: mooie close-up foto's maken van de kleurrijke koningsgier.
En dat lukt heel erg goed. Na een uur wordt er gewisseld, en gaan we in de iets hoger gelegen hut zitten. Hier heb je wat meer overzicht over de open plek.
Wat mij opvalt als de gieren zijn uitgegeten is dat ze niet zomaar kunnen wegvliegen. Ze vliegen laag over de grond naar de onderste takken van een boom, en lopen daar dan over de takken heen naar boven. Pas als ze boven in de boom zijn kunnen ze wegvliegen.
Dat komt natuurlijk doordat hun krop vol zit met eten, en ze te zwaar zijn om vanaf de grond weg te kunnen vliegen. Die volle krop is duidelijk zichtbaar als een kale zak onderaan hun hals.

In totaal zien we 11 exemplaren, in alle 4 de kleden van de levensstadia, van de koningsgier:
   De volwassen exemplaren hebben een mooi zwart/wit verenkleed en fel gekleurde kop.
   Er is een 3e kalenderjaar exemplaar, waarbij er nog zwarte vlekjes op het witte deel van het verenkleed zitten.
   Het 2e kalenderjaar exemplaar heeft een geheel zwarte rug, maar wel al een witte buik en gekleurde kop.
   Als laatste verschijnt er een 1e kalenderjaar juveniel. Deze is geheel zwart. Buik, rug en kop zijn zwart. Hierdoor valt hij tussen alle zwarte gieren in eerste instantie helemaal niet op, maar hij is natuurlijk wel een heel stuk groter en de snavel is anders.
Dit jongste dier laat zich heel gemakkelijk wegjagen door met name de andere 2 jonge gieren.
Koningsgieren leggen meestal slechts 1 ei per broedseizoen. Het jong blijft bij de ouders tot het volgend broedseizoen. De volwassen vogel die naast de juveniel staat is denk ik dan ook een van de ouders.
Hoewel ze na 4 jaar een volwassen verenkleed hebben, duurt het waarschijnlijk nog een paar jaar voordat ze geslachtsrijp zijn.
Nog een grappig weetje: de meeste gieren hebben een heel goed reukvermogen, zodat ze aas met hun reukzin gemakkelijk kunnen opsporen. Een koningsgier heeft dat niet. Hij houdt daarom de zwarte gieren in de gaten, en als die massaal ergens naar toe gaan volgen zij ze.
Ze komen dus altijd laat aan bij een prooi, maar eten toch vaak als eerste: zij kunnen met hun grote, scherpe haaksnavel de huid van een prooi openbreken, iets wat een zwarte gier niet kan. Win-win situatie.

Na ruim 2 uur zijn de koeienkoppen op, en hebben we ook genoeg foto's en dus gaan we terug naar de lodge.
Voor de liefhebbers die vanmorgen de crake hebben gemist gaan we nogmaals in de tuin van de lodge wandelen. Wij gaan opnieuw mee, want je weet maar nooit wat er ineens langs vliegt. Als we bij het plasje zijn, zijn de crakes daar gelukkig ook nog.
Rondom het plasje zien we diverse libellen zitten, die ook op de foto gaan. Vooral een saffierblauw exemplaar trekt de aandacht.
Om 12:30 staat de lunch voor ons klaar op de veranda. Na de lunch is er een rustpauze, waarbij we vanaf de veranda blijven genieten van de activiteit bij de feeders.
Om 14:30 gaan we met een klein groepje wandelen langs de weg. Bij de T-kruising onderaan de lodge gaan we rechtsaf en lopen we langs het water. Aan de ene kant van de weg staat productiebos, aan de andere kant beschermde jungle. Het verschil is groot, en goed te zien.
We zien al snel beweging hoog in de bomen: apen. Een hele familie is hoog in de bomen aan het foerageren. Af en toe laten de spider monkeys iets van zich zien. Omdat er verder weinig vogelactiviteit is gaan we terug naar de lodge.
Onderweg zien we vanuit een schuilhut nog een flokje warblers overvliegen, waar wij een exemplaar van de chestnut-sided warbler met nog een redelijk zomerkleed goed weten te fotograferen.
Inmiddels gaat het weer regenen (het is immers middag), dus lopen we snel verder.

Om 18:00 uur is het avondeten klaar. Daarna gaan we nog met een 'kaaimanfluisteraar' naar de meertjes bij de lodge.
Hij roept de kaaimannen bij naam, en die komen uit het water zodat we ze goed kunnen zien. Hij voert ze met stukjes kippenvlees. De eerste is al 8 jaar oud, daarna zien we 2 jonkies van 2 resp. 6 maanden oud.
Die hebben snel geleerd dat er iets te halen valt als er wordt geroepen. De laatst wordt ugly mama genoemd, maar die komt niet het water uit.
Als we de 4 kaaimannen hebben gezien lopen we nog een stukje verder over de weg in de hoop op een nachtzwaluw. Al snel zien we een common pauraque opvliegen. Gelukkig gaat hij ook nog even op de weg zitten, zodat we een mooie foto van hem hebben.
Na deze nachtexcursie doen we nog de briefing en de checklist.

Vandaag zijn er door de groep 59 vogelsoorten gezien waarvan wij er 48 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 9 nieuw voor onze levenslijst.

Klik op een foto voor een groter beeld.    (Google Map van deze dag)

(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die we gebruiken om ze op te zoeken engelstalig zijn)