2021-11-27 (134 foto's)

4:00: ja, de dag begint vroeg, want we moeten de koffers alvast klaar maken voor vertrek.
Volgens de originele planning zouden we nog een half uur eerder weg moeten gaan. De doelsoort voor deze ochtend is de yellow-eared parrot, en daarvoor moeten we vlak na zonsopkomst bij de nestkasten zijn.
Er is echter bericht geweest dat er door de vele regen een landslide bij de weg heeft plaatsgevonden, en de chauffeurs willen daar niet in het donker langs rijden.
Om 5:00 uur staan er 4 fel gekleurde jeeps voor ons klaar, waarmee we de ochtendexcursie gaan doen.
Het zijn open jeeps, waarbij er wel een soort geplastificeerd canvas dak op zit, en de zij- en achterkant hebben een opgerold gordijn die naar beneden gerold kan worden, en dan met een rits vastgezet.

Het eerste deel van de tocht gaat prima, maar al gauw draaien we een onverharde weg in.
En dan stopt onze stoet: er is een nieuwe landslide geweest waardoor de weg geblokkeerd is met grote stukken rots.
We stappen uit, en gaan kijken. Nou dat ziet er naar uit dat we straks onverrichte zaken terug moeten naar Jardin.
Gelukkig gaan alle aanwezige chauffeurs en gidsen gezamenlijk aan de slag om de weg begaanbaar te maken, en dat lukt ook nog. Wij gaan lopend langs de opgeruimde landslide, en de jeeps volgen met een hoop heen-en-weer geschud.
Het heeft slechts een half uur gekost. Verderop zien we de al opgeruimde restanten van de landslide die gisteravond gemeld was. Er liggen nog wat takken en modder op de weg, maar we kunnen hier gewoon doorrijden.
Onderweg zien we dat het lijkt of de rivier besloten heeft om over de weg te gaan stromen, in plaats van door zijn eigen bedding. Ook dat is veroorzaakt doordat een landslide die de stroom van een van de riviertjes geblokkeerd heeft.
Al met al is het een behoorlijk spannende rit.

Later dan de bedoeling is arriveren we in het gebied met de waxpalmen waar de geelwangpapegaaien in nestelen.
Deze palmbomen werden door de lokale bevolking ieder jaar gekapt, omdat de bladeren gebruikt worden bij het palm-pasen feest.
Voor de spaanse kolonisatie werd er in deze streken aan voorouderverering gedaan. 1 keer per jaar werden de mummies van de belangrijkste voorouders door de straten gedragen en door iedereen vereerd. De christelijke priesters hebben dat feest omgebogen naar palm-pasen.
Vanwege de historische herkomst is de week van het palm-pasen feest het grootste religieuze feest in Colombia. Tegenwoordig wordt het beeld van Maria door de straten gedragen, en massaal toegewuifd met de bladeren van de waxpalm.
Door deze gewoonte waren er bijna geen waxpalmen meer over, en daardoor ook bijna geen geelwangpapegaai.
Gelukkig is het gelukt om de bevolking er van te overtuigen om niet meer de bladeren van de waxpalm te gebruiken, en het begint dan ook weer wat beter te gaan met deze immens hoge palmbomen.
In het reservaat waar we nu zijn worden ook nestkasten opgehangen, zodat het ook met de papegaaien weer wat beter gaat.
We speuren de palmbomen langs de weg af, maar zien geen papegaaien. En dan horen we papegaaien gekrijs. Hoopvol kijken we naar de lucht: en ja hoor, er komen 2 exemplaren onze kant opvliegen. Missie geslaagd.

Daarna rijden we door naar een restaurant. Hier gaan we helaas nog niet ontbijten, maar Laurens regelt wel voor iedereen koekjes of een reep. We gaan eerst met een lokale gids naar een antpitta feeder arena.
Het trail gaat langs een voetbalveldje met het doel (zonder net!) aan de rand van een afgrond (het is beter om hier geen doelpunt te scoren), en dan een bos in langs een steil pad over een bergrug heen. Mijn wandelstok komt hier goed van pas.
Onderweg wordt verteld dat we momenteel in het gebied zitten waar vroeger de FARC heerste. De FARC was een communistische terreurorganisatie die van 1964 tot 2017 heerste in de zuidoostelijke oerwouden en in de vlaktes aan de voet van de Andes.
De FARC had inkomsten uit drugshandel en het ontvoeren van mensen, en met name door alle ontvoeringen is het pas sinds 2017, na ondertekening van een vredesakkoord, veilig mogelijk om in deze regio te komen vogelen.
Deze verhalen maken de wandeling door het bos extra spannend.
Bij de feeder arena laat de Chestnut-naped Antpitta even op zich wachten, maar uiteindelijk komt hij in beeld en geeft hij een leuke show en laat daarbij ook zijn roep goed horen. Er wordt nog een antpittasoort geroepen, maar die laat zich helaas niet zien.
We gaan terug over het trail en met de jeeps naar El Robble, een vogelaars huis, en we krijgen dan eindelijk ons ontbijt. Rondom het huis zijn kolibrie- en fruit-feeders, dus tijdens het eten kunnen we genieten van de aan-en-af vliegende vogels.
Het klapstuk is een specht die op een vermolmde paal af komt. Na het ontbijt gaan we nog even langs de weg vogelen, totdat we weer met de jeeps terug naar ons hotel in Jardin moeten.
Onderweg stoppen we nog een keer op zoek naar de chestnut-crested cotinga. Die zien we eerst heel ver weg op een bergkam, en bij een 2e stop gelukkig een heel stuk dichterbij.

Als we in Jardin arriveren, halen we de koffers op uit de hotelkamer en stappen we in de bus. Het is al laat, en we hebben nog een lange reis naar Las Tangaras Lodge af te leggen, dus bij een broodjeszaak worden voor iedereen gegrilde broodjes besteld die we onderweg opeten.
Onderweg stoppen we bij het plaatsje Ciudad Bolivar, want Roger weet dat daar een uil in de boom zit. Hij heeft hem door de coronatoeristenstop wel 2 jaar geleden voor het laatst gezien, dus het is niet zeker of hij er nog is.
Na enig zoeken wordt het uilenhol met daarin een pluizig wit uilskuiken gevonden. En even later wordt ook een volwassen exemplaar gespot. Ook deze missie is geslaagd.
Er komen wat studenten van de nabij gelegen school langs, die allemaal even in de scope mogen kijken. Ze vinden het allemaal erg interessant, en er worden natuurlijk weer selfies met ons, de toeristen, gemaakt.
Dan vervolgen we onze weg. Met een slakkengangetje. Want de weg is zo slecht dat onze bus maar maximaal 30 km per uur kan rijden, en dat schiet niet echt op.
De slechte wegen hier zijn waarschijnlijk veroorzaakt door het FARC-verleden. De huidige regering probeert daar wat aan te doen, want ook hier zijn er de nodige wegwerkzaamheden. Een volgende tour zal daar hopelijk profijt van hebben.
Om 19:30 komen we aan bij de lodge. Daar krijgen we al snel ons eten, en na het lijsten gaan we vlug slapen.

Vandaag zijn er door de groep 59 vogelsoorten gezien waarvan wij er 31 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 8 nieuw voor onze levenslijst.

Klik op een foto voor een groter beeld.    (Google Map van deze dag)

(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)