2021-11-22 (196 foto's) We verzamelen om 5:45 weer voor onze cabins voor een laatste wandeltocht langs de Rio Claro. En ook nu regent het als de wekker gaat, en gelukkig stopt ook nu de regen precies als het licht wordt.
We lopen vandaag op onze wandelsandalen, omdat de schoenen nog niet droog zijn. Dat gaat prima, aangezien we vandaag uitsluitend langs goede wegen lopen en geen trails hoeven te lopen.
Nu blijkt dat er achter het hoofdgebouw van de lodge een prachtig wandelpad langs de rivier loopt. Er valt dus veel te zien: mooie uitkijkpunten op de rivier, en aan de andere kant mooie vogels in het bos.
De doelsoort van vanmorgen is de endemische magdalena antbird die we gelukkig mooi te zien krijgen. En ook de endemische antioquia bristle-tyrant krijgen we leuk op de foto.
Het is inmiddels 8:00 uur, en tijd voor het ontbijt.
Na het ontbijt gaan we met de bus naar een meer open gebied vlakbij, waar we de rest van de ochtend langs een landweg gaan vogelen.
Na deze excursie regent het, en daarom gaan we met de bus de koffers bij de cabins ophalen. Ronald en Oscar proberen met paraplus de bagage een beetje droog te houden.
In de regen is het een nogal natte puzzel om de koffers in de bus te krijgen. Met het nodige geduw en getrek lukt het uiteindelijk wel.
We gaan nu naar Doradal, het dorpje waarvandaan Pablo Escobar in de jaren 70 t/m 90 zijn drugsimperium runde. Op het hoogtepunt van zijn carriere had hij 80% van de wereldhandel van cocaine in handen.
Hij liet honderden nieuwe huizen bouwen voor de mensen uit de sloppenwijken en daardoor werd hij lokaal erg populair.
Hij was een echte dierenliefhebber, en liet een dierentuin naast zijn hacienda aanleggen. Na zijn dood in 1993 werden deze dieren losgelaten, en de afstammelingen van zijn nijlpaarden bevolken nu in grote getalen de Magdalena rivier.
Als we de rivier Magdalena oversteken, proberen we een glimp van deze nijlpaarden op te vangen, maar we zien ze helaas niet.
In het stadje hebben we een stop, en bezoeken we een winkeltje dat gewijd is aan Escobar, en tevens kunnen we een boodschap doen bij een drogist. We kopen locale anti-mug spray en anti-jeuk creme, wat allebei sterker is dan wat wij in Nederland kunnen kopen. (wat vast niet zonder reden is)
Daarna gaan we lunchen in een restaurant in het dorp. Na de lunch hebben we een stop bij een aantal weilanden met moerasjes er tussen.
We hebben een weids uitzicht, en zien o.a. een aantal leuke papegaaiachtigen, en gelukkig na 1,5 uur ook de doelsoort: de northern screamer.
We blijven weer te lang hangen in dit mooie gebied, en gaan pas met zonsondergang weer de bus in.
Hierdoor arriveren we pas na 19:00 uur bij onze volgende bestemming La Victoria. Daar slapen we in een minimalistisch hotel, het enige hotel dat deze streek rijk is.
De kamer is verder wel ok: het heeft een bed, wc, een (koude) douche en plek om alle batterijen op te laden.
We zetten snel de koffers in de kamer, en gaan dan eten in een restaurantje vlak bij.
Als ik na het eten de koffers wil uitpakken blijken ze alle twee stuk te zijn gegaan. Na de schrik hierover lukt het me om ze met naald en draad voldoende op te lappen zodat ze de rest van de reis nog dienst kunnen doen, en vanaf nu worden ze iets voorzichtiger behandeld bij het inpakken van de bus.
We hebben altijd zachte XXL reistassen gebruikt voor onze rondreizen, omdat dat de allereerste keer dat we een rondreis deden gevraagd werd.
We bespreken de kofferkeuze met Laurens en hij geeft aan dat dat het niet per se noodzakelijk is om zachte reistassen te hebben (hij heeft zelf een harde koffer).
Bij thuiskomst in Nederland bestellen we daarom harde reiskoffers die beter bestand zijn tegen beschadigingen en tevens waterdicht zijn.
Vandaag zijn er door de groep 112 vogelsoorten gezien waarvan wij er 79 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 20 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die ik gebruikt heb om ze op te zoeken engelstalig zijn)
