2023-04-02 (207 foto's) Vandaag varen we de hele dag tussen de fjorden. We beginnen 's ochtends vroeg met een bezoek aan de Brujo gletsjer.
Als we wakker worden gaan we daarom direct naar de eetzaal voor het ontbijt, zodat we voor de aankomst bij de gletsjer aan dek kunnen staan.
We varen door het Asia fjord naar de gletsjer en zien al een flinke stroom ijsschotsen drijven, die afgekalfd zijn van de gletsjer.
Er zwemmen ook een paar flightless steamer-duck's heen en weer. Hun aparte manier van voortbewegen blijft op onze lachspieren werken, en we blijven ze dan ook op de foto zetten.
We zien heel veel watervallen van de rotsen stromen als we door het fjord varen. Sommigen vallen meters in vrije val omlaag. Dan varen we een bocht om, en kunnen we de gletsjer zien liggen.
De gletsjer is 70 m hoog en 'stroomt' over maar liefst 2 km breedte de zee in. De Brujo gletsjer is onderdeel van het Patagonische ijsveld.
Het Patagonische ijsveld wordt beschouwd als 's werelds op twee na grootste zoetwater reserve. De grootste zoetwater reserve is een ondergrondse laag in Brazilie, en de een na grootste is het Bailkalmeer in Rusland.
Best imposant ijsveld dus.
Met de telescoop wordt door Bernard op een ijsschots voor de gletsjer een red-legged shag ontdekt. Leuk, dat is een nieuwe voor de reis.
Als we verder naar het noorden varen zullen we ze nog wel meer gaan zien, maar zo'n eerste is altijd bijzonder.
Hij staat naast een aantal imperial shag's op de ijsschots en we kunnen daardoor goed zien dat de red-legged een stuk groter is.
Als we wegvaren komt de zon door, en dan ziet de gletsjer er nog mooier uit.
Even later hebben we nog een leuke waarneming van een groepje peale's dolphin's die dicht langs de rotsen voor de boot uit zwemmen.
Om 10:30 gaat Jolanda naar een fotografie workshop in de Shackleton Lecture Lounge terwijl Oscar rotsvast aan dek blijft staan in de hoop op een leuke waarneming.
De leukste waarneming is een regenboog, wat helaas wel betekent dat we af en toe door een regenbui varen.
Om 12:30 gaan we lunchen. Na de lunch gaan we naar de hut, waar Oscar de gpslogger die op het balkon hangt extra stevig vastmaakt met wat ducktape omdat we later vanmiddag weer de open zee opgaan, en er wordt flink wat wind verwacht.
Ook het personeel is bezig met voorbereiding op slecht weer: op de gangen en langs de trap worden papieren zakjes tussen reling en wand geplaatst.
's middags is er een lezing over de historie van de native bevolking van chileens patagonie. Daar gaat Jolanda ook naar toe. Buiten is voorlopig toch weinig te beleven.
Om 15:00 uur beginnen we al aan de buitenkant van de fjorden richting open zee te varen. Het aantal vogels neemt gelukkig weer toe en we beginnen de bekende albatrossen, skua's en penguins weer te zien.
3 uur later varen we echt de open zee op en wordt het voor ons vogelaars leuk.
Dat betekent echter ook dat het schip flink heen en weer gaat bewegen, en sommigen, inclusief personeel, vallen slachtoffer aan zeeziekte. (de ober zit ineens ziek op de grond van het keukentje van dek 8. och arme, en dat als het je werkplek is)
Op het voordek van dek 8 is het door de wind niet te doen, dus we gaan op het achterdek van dek 6 staan. Daar worden we al snel gehaald door Willem. Zij staan aan de zijkant van dek 6 en daar vliegt een southern royal albatross! Voor ons een nieuwe!
We lopen snel achter hem aan en kunnen hem leuk op de foto zetten. Even later komt er nog een exemplaar langsvliegen. We hebben de royal samen met een black browed albatros op 1 foto staan, en daar zie je goed dat de royal 2 keer zo groot is als de black-browed.
Ruim 3 meter spanwijdte heeft hij. Prachtig om hem over het water te zien scheren. Thuis blijkt er op diezelfde foto ook een wilsons's storm-petrel te staan, die een spanwijdte heeft van zo'n 40 cm is het net een stofje wat onder beide albatrossen vliegt.
Willem en Bernard melden dat er naast de boot ook de nodige wilsons's storm-petrel's vliegen, maar we zien ze niet.
Bernard verteld dan dat ze heel klein zijn, en dat je met de verrekijker in een golfdal moet blijven kijken tot je er eentje ziet. Jolanda volgt de aanwijzingen op, en ziet er dan eindelijk een.
Ook Oscar ziet na een tijdje het stormvogeltje vliegen. En dan moet hij natuurlijk ook nog op de foto. Met het toestel op dezelfde plek in een golfdal gericht wordt een eerste foto gemaakt. Het resultaat is echter wel een heel klein vogeltje in een heleboel zee.
We moeten een golfdal kiezen dat een stukje dichter bij de boot is. En dan lukt het om een paar herkenbare foto's te maken. Het begin is er, hopelijk krijgen we nog een kans om wat mooiere foto's te maken.
(zoals hierboven staat bleek thuis dat we er per ongeluk al een leuk op de foto hadden)
Inmiddels is het 19:45 en moeten we naar de eetzaal want daar moeten we voor 20:00 uur onze bestelling opgeven.
We geven door wat we willen eten, en lopen dan naar het winkeltje dat eindelijk open is. We kopen 6 pinguinknuffels, en Jolanda loopt met een arm vol pinguins weer naar de eetzaal, waar ze vervolgens applaus krijgt.
Door de ruwe zee is het erg rustig in de eetzaal, en al gauw krijgen we ons eten.
Na het eten gaan we een kopje koffie halen, die we in de hut gaan opdrinken. Daar doen we ook het avondritueel van fotokaartjes op de laptop zetten, door de foto's scannen, en schrijven in het dagboek.
We varen inmiddels alweer tussen de fjorden, dus gaan we een rustige nacht tegemoet.
Vandaag hebben wij 18 vogelsoorten op de foto gezet. Hiervan zijn er 2 nieuw voor onze levenslijst.
Klik op een foto voor een groter beeld.
(Google Map van deze dag)
(bij de foto's staan alle dieren met hun engelse namen omdat de boeken die we gebruiken om ze op te zoeken engelstalig zijn)
