8-2-2019: Vogelen op Tenerife en vliegen van Tenerife Noord -> Fuerteventura en vogelen op Fuerteventura (112 foto's) Vanmiddag vliegen we naar Fuerteventura, maar eerst gaan we nog naar het noorden van Tenerife, naar het gebergte Anaga. Anaga is een van de 3 oorspronkelijke vulkanen, voordat de grote middelste vulkaan van El Teide deze 3 eilanden aan elkaar heeft verbonden.
In Anaga is ook een stuk nevelbos, waar we de bolles laurierduif leeft. Die willen we gaan zoeken.
We gaan om 7:45 ontbijten, en we rijden om 8:30 weg. Ruim een uur later lopen we het bos in. Als we uitstappen horen we duiven wegvliegen. Dat is niet wat we willen! Zachtjes lopen we het bos in en speuren we de bomen af op zoek naar duiven. Oscar vindt er gelukkig 2, die samen op een tak in het zonnetje zitten.
Gelukkig, de Bolles laurierduif is binnen. We horen ook een paar keer een roodborst zingen, maar die laat zich niet zien. Dat is hier ook een doelsoort, dus we blijven proberen. Na een tijdje gaan we verder naar een uitkijkpunt, en we hopen dat de roodborst zich daar wel wil laten zien.
Het is daar erg druk, en er is geen vogel te bekennen. Verder dan maar, naar een volgend uitkijkpunt. De uitzichten zijn prachtig. Er is ook een goed stuk laurierbos te zien, maar helaas geen vogels. Dan gaan we maar terug naar de eerste plek, en we lopen opnieuw het bos in. Nu zijn er vinken, maar nog steeds geen roodborst.
Al snel moeten we terug naar de auto. Jolanda zit al in de auto als er een roodborst gaat zingen. Godfried probeert hem te lokken, maar dan wordt hij gebeld door de autoverhuurder. Vanuit de auto ziet Jolanda de roodborst in een boom zitten; en verdwijnen als er een paar vinken bij komen.
Zonder Godfried zoeken we de vogel, maar we zien alleen maar de vinken. Godfried is klaar met zijn gesprek en zegt dan: daar zit hij, zien jullie hem niet, vlak bij in die kleine takjes. En ja hoor, in wat kleine takjes zit hij laag in de boom vlak bij ons. Maar helaas is hij weg nog voordat we het fototoestel hebben kunnen richten.
Tja, deze ondersoort van de roodborst hebben we dus gemist want we moeten nu echt naar het vliegveld. Godfried moet de auto nog voltanken, en netjes op tijd arriveren we op de luchthaven.
Op het vliegveld kopen we wat broodjes, en dan lopen we naar de gate. Om 12:30 gaan we de lucht in. We vliegen over Gran Canaria, en over de hele lengte van Fuereventura. Vanuit de lucht ziet Fuerteventura er kaal en droog uit.
Verrassend dat dit zich zo aan het ontwikkelen is als vogeleiland. Om 13:45 landen we op het vliegveld en, na het ophalen van de bagage en de bus, rijden we richting ons hotel. Onderweg gaan we natuurlijk wel al op diverse plaatsen vogelen. In een vallei met een enkele boerderij gaan we op zoek naar de canarische woestijnklapekster en de canarische roodbortsttapuit.
We vinden ze alle twee, en krijgen een bonus in de vorm van een paar hoppen. En thuis in Nederland komen we er achter dat we daar ook al een woestijnvink hebben gefotografeerd, en niet een kneu, zoals we ter plaatse dachten. Na een tijdje gaan we verder.
Nu stoppen we bij een veldje waar Godfried hoopt dat er grielen staan. Een griel is een nachtvogel, en overdag staat hij een beetje te staan, liefst in een groepje.
We zien niks, maar dan hoort Godfried toch wat. We gaan kijken, en dan zien we er inderdaad 1. En dan nog 1. En zo zien we er steeds meer. Uiteindelijk tellen we er maar liefst 15!
We gaan door naar een volgend gebiedje, waar hopelijk zwartbuikzandhoenders zitten. We gaan langs een stoffig paadje wandelen, en zoeken de kale veldjes af. We zien wat leuke soorten, maar geen zandhoen.
Als er mensen langskomen met honden, die het gebied doorjakkeren, weten we vrij snel dat er geen zandhoenders zitten want er vliegt geen vogel op. We hoeven dus niet door te lopen. Elk nadeel hep zijn voordeel zoals dat zo mooi heet.
We gaan terug naar de bus, en gaan naar een woestijnlandschap.
In de steenwoestijn gaan we zoeken naar een kraagtrap en een renvogel. Op een gegeven moment stoppen we, en gaan we naast de bus de omgeving scannen. Wij zien niets. Maar Godfried ziet wel wat: hij ziet de kop van een kraagtrap boven een heuveltje uitsteken. We wachten even of hij wil gaan lopen. Hij staat even op, om dan snel weer te gaan liggen.
We zijn dus nog iets te vroeg. De woestijnvogels zijn actief vlak na zonsopkomst, en vlak voor zonsondergang. Overdag is het te warm, en houden ze zich rustig.
Voor ons is het laat genoeg en daarom gaan we naar het hotel. Op de kamer gaan we uitpakken, en daarna in het uitstekende restaurant eten en lijsten. Na het eten gaan we snel slapen, want morgenochtend gaan we voor het ontbijt nog een keer de woestijn in.
Vandaag zijn er door de groep 25 vogelsoorten gezien waarvan wij er 22 op de foto hebben gezet. Hiervan zijn er 6 nieuw voor onze levenslijst.
