Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina) |
|
Bij het ontbijt zien we voor het eerst alle mensen van de groep. Blanche, onze tourguide, legt de gang van zaken tijdens de busreis uit. | |
Dit is ons eerste hotel: het Days hotel.
Voor het hotel zie je de plaatselijke taxi's. Die zijn heel wat groter dan wat wij in Nederland gewend zijn. Onze twee grote koffers passen makkelijk naast elkaar achterin de kofferbak. Iets wat in Nederland altijd een probleem is! |
|
Je kijkt hier Yonge street af richting lake Ontario. Yonge street is de langste straat van de wereld:
vanaf lake Ontario naar de rivier Rainy: 1896 km.
Wij dachten wel even naar het meer te lopen, maar daar verkijk je je dus gigantisch op. Na 2 blokken zijn we maar gewoon terug gelopen naar het hotel. |
|
We beginnen vandaag om 09:00 uur met de city-tour door Toronto. 1e stop is bij het oude stadhuis. In het pand er achter zie je een mooie reflectie van de mooie toren met ouderwetse waterspuwers van het oude gemeentehuis. Het is van 1899-1966 gebruikt als gemeentehuis, nu is het een gerechtshof. | |
Dit is het nieuwe stadhuis. Het stelt 2 handen voor (de 2 half-ronde flatgebouwen) die de wereld koesteren. (het ronde gebouw in het midden.)
De fonteinen er voor maken het plaatje extra leuk.
Toronto is de grootste stad van Canada met 2.518.772 inwoners en de hoofdstad van de provincie Ontario. |
|
Daarna gaan we naar Chinatown. Feitelijk is Chinatown niet groter dan 2 of 3 blokken waar toevallig alle aziatische immigranten (meest uit Vietnam) zijn gaan wonen. Hierdoor zijn er hoofdzakelijk aziatische winkels. Het straatmeubilair is door de bewoners zelf aangeschaft en zorgt voor de oosterse sfeer. | |
We rijden naar een plekje vlak buiten de stad, waar je een mooi uitzicht krijgt op de city-skyline. Dat fenomeen is hier net zo belangrijk als in Amerika: Een beetje stad moet een duidelijk herkenbare skyline hebben. Om dat te bereiken worden alle wolkenkrabbers vlak bij elkaar in het centrum van de stad gebouwd. | |
We gaan weer de stad in, om bij een soort winkelhofje bij het "waterfront" Queens Quey een kopje koffie met
een muffin te eten.
Erachter zie je de CN toren, en een reuzenrad. Dat reuzenrad is niet voor mensen, maar voor auto's, bedoeld als reclame display. |
|
Daarna gaan we het parlementsgebouw uit 1892 van de provincie Ontario bekijken.
Elke provincie wordt bestuurd door een provinciebestuur vanuit imponerende parlementsgebouwen. Eigenlijk moet je hier net zo iets bij voorstellen als de regeringsgebouwen in Den Haag. Een Canadese provincie is immers iets heel anders dan een Nederlandse provincie. Het is hier allemaal vele malen groter, dus je kan een provincie beter vergelijken met een land, en de centrale regering met de Europese Centrale regering. Misschien liggen de machtsverhoudingen hier iets meer richting de centrale regering, maar heel anders dan in Europa zal het niet zijn. |
|
Op het gras voor het parlementsgebouw loopt deze eigenwijze eekhoorn met zijn mooie pluimstaart. Vanuit de bus zien we regelmatig eekhoorns over het gras lopen. Dat is hier eerder een plaag dan iets bijzonders. | |
Na de citytour gaan we op weg naar de Niagara watervallen. We rijden dan door een gebied met allemaal zacht-fruitteelt,
zoals perziken, pruimen en druiven. Een beetje zoals in Frankrijk.
Een wijnboer heeft ook een winkel/lunchroom bij zijn bedrijf gemaakt, en daar gaan we eten. In deze streek is het verboden om een winkel of restaurant of zo te vestigen. Alleen de boeren mogen hun eigen produkten verkopen in een winkel die ze "erbij" doen. Nadat we turkey-sandwiches en drinken in de winkel hebben gekocht, gaan we op het gras picknicken. |
|
Er is een mooie vijver met romantische brug naast het picknick veldje. De leuke bloementuin en vijver zijn een hobby van de vrouw des huizes. | |
Daarna gaan we naar het winkel-plaatsje "Niagara-on-the-lake". Op dit bord staat de geschiedenis: Het is ontstaan in 1780, De stad is in mei 1813 veroverd door de Amerikanen. In december 1813 werd de stad verbrand toen de Amerikanen zich weer terug trokken. Het was het machts-centrum van het district tot 1866. | |
Het is eigenlijk maar 1 straat met allemaal dure winkeltjes. Die winkelstraat is prachtig versierd met bloeiende zomerplanten. | |
Het ziet er ook allemaal erg nostalgisch uit, waardoor hier ook veel binnenlandse toeristen komen. Het is één grote file met auto's die door de straat rijden. | |
En dan gaan we eindelijk naar de watervallen.
Hier kijk je uit over de rivier, vlak voor de waterval zelf. De rivier verbindt Lake Ernie met Lake Ontario. De watervallen zijn zo'n 12.000 jaar geleden, na de laatste ijstijd gevormd. |
|
Er komt een grote wolk waterdamp vrij door de val die het water hier maakt.
Als we uit de bus stappen, lijkt het wel of het regent, doordat de wind die waterdamp onze kant op blaast. Even wat gegevens: American Falls Hoogte 56 m - Breedte 320 m - Volume of flow 10% of total Horseshoe Falls Hoogte 54 m - Breedte 675 m - Volume of flow 90% of total Totale waterstroom Over de watervallen 1 April-15 Sept: 2830 m3/s (8:00-22:00) 16 Sept-31 Oct.: 2830 m3/s (8:00-20:00) Elk ander tijdstip: 1415 m3/s Totaal gemiddelde waterstroom van de Niagara Rivier 5720 m3 (voor afscheiding voor electriciteit) |
|
Als je op dit punt naar het water kijkt, wordt je helemaal gebiologeerd door de kracht ervan.
De groene kleur geeft aan dat het smeltwater van gletchers is. Gletchers die wel heel ver weg kunnen liggen.
Toch is wat we nu zien lang zo imposant niet als toen de eerste ontdekker, Louis Hennepin, in 1678 de watervallen zag en hoorde. In het toeristenseizoen wordt overdag de helft van het water omgeleid naar de electriciteits centrale. Al sinds de eerste energiecentrale in 1895 werd geopend, zie je niet meer de echte kracht van de watervallen. |
|
Op deze overzichtsfoto kijk je over de rechterkant van het hoefijzer heen naar de linkerkant van het hoefijzer.
Zie je de regenboog in de waterdamp van het hoefijzer?
Verderop zie je aan de overzijde van de rivier eerst een dunne waterval, de bruidssluier waterval, en daar vlak achter de Amerikaanse waterval. |
|
De toeristenboot "maid-of-the-mist" vaart midden in de "horseshoe" van de waterval. Al sinds 1846 vaart hier een toeristenboot met deze naam. Het hoefijzer is maar liefst 800 m breed. Het was helaas zo druk, dat de wachtrijen voor de boot, de helikopter en zelfs de wandeling achter de waterval veel langer waren dan de tijd die wij met de groep hier konden doorbrengen. Dus, bewonderen we de watervall alleen vanaf de boulevard. | |
Aan de zijkant van de waterval zie je de kracht van al dat water het best. Er valt dan ook zo'n 100.000 cubic feet per
seconde over de waterval. Rechts zie je de wandelaars die "achter" de waterval gaan kijken.
De watervallen zijn zo'n 11 kilometer stroomafwaarts gevormd, maar door erosie is hij stroomopwaarts gekropen. Ook nu nog verplaatst de waterval zich zo'n meter per jaar stroomopwaarts. Het proces gaat als volgt: De bovenlaag is dolomiet, en keihard. Eronder is een zachtere laag kalkzandsteen. Water sijpelt door de bovenlaag en spoelt de zachte steen weg. De harde dolomiet verliest zijn steun, en valt onder zijn eigen gewicht naar beneden. Daar wordt ook de harde steen door het erop vallende water weggesleten. |
|
Dit is de linkerkant van het hoefijzer, met de toeristen aan de Amerikaanse kant van de watervallen.
De watervallen hebben ook veel stuntmannen aangetrokken. In 1859 wordt de eerste stunt uitgevoerd: Over een touw lopen, dat zo'n 1,5 km voor de waterval over de kloof gespannen is. In 1920 laat een stuntman zich voort het eerst in een vat over de waterval meevoeren, en overleeft het. Sindsdien hebben vele mannen en vrouwen geprobeerd dit te herhalen. Niet iedereen heeft zo'n stunt overleefd. |
|
Uitzicht op de Rainbow bridge tussen Amerika en Canada.
In 1848 is de eerste brug over de Niagara kloof gebouwd. 7 jaar later is er een suspension brug met 2 niveau's gebouwd. Een voor auto's en een voor de trein |
|
De Amerikaanse waterval (300 m breed) met de bruidsluier en hun versie van de "wandeling achter de waterval".
Onder de waterval komen steeds meer rotsen te liggen. Men vreest dat na verloop van (veel) tijd er geen waterval meer zal zijn, maar meer een soort stroomversnelling over deze rotsen. De falls hebben ook een eigen internetsite: www.fallsview.com |
|
We gaan terug naar Toronto, en daar vinden we een pool-tafel. Oscar wint natuurlijk het spelletje. | |
We eten Steak "American style" in het zusje van McDonalds. Het blijkt dat ze hier helemaal niet zo dol zijn op McDonald: Dat is te Amerikaans, en Amerika is de grote concurent waar ze eigenlijk niets van willen hebben. | |
Onze hotelkamer met 2 grote bedden. |