Vakantie Augustus 2004 in Canada

Canada-reis dag 13 (deel 2), Vancouver downtown

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien.
(Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
Voor de lunch worden we afgezet op Granvile Island, het drukke, oude, centrum. Hier zijn markthallen waar je van alles en nog wat kunt kopen.
Groente ligt er in vele kleuren opgestapeld.
En ook gewoon in groene tinten.
De eerste industrie was de houtindustrie. In 1863 werd de eerste zaagmolen geopend, en in 1865 werd het eerste hout geëxporteerd. Dat was naar Australië.

Op het terras naast de markthallen eten we onze lunch op.
Een jonge meeuw komt kijken of er wat te halen valt.

In 1870 werd het plaatsje Granville (waar we nu zijn) door de overheid beoordeeld, en in 1885 werd Granville uitgekozen als het westerse station voor de Canadian Pacific Railway. Het station kreeg de naam Vancouver, omdat het nabij gelegen eiland Vancouver een herkenbaar lokatiepunt was voor de mensen van de oostkust.
We worden weer met de bus opgehaald en doen de city-tour. Fotostop bij de gebouwen met zeilen die Vancouver een eigen gezicht hebben gegeven.
In de verte wachten 2 grote zeeschepen om gelost te worden.
Deze grote stad heeft ook veel hoogbouw.
Een brand verwoestte het grootste deel van de stad in 1886, maar door de komst van de spoorlijn kwam Vancouver daar weer snel bovenop en groeide snel.
In de haven is het een drukte van belang, en van alles door elkaar: plezierjachten, ferryboten, zeeschepen en watervliegtuigjes.
Toch was de trein het belangrijkste vervoermiddel in de ontwikkeling van de stad. De eerste trein die aankwam op het tijdelijke station Port Moody was in 1886.
Er staan overal in Vancouver van deze beschilderde orka's. Ze zijn beschilderd door scholen, kunstenaars, in opdracht van bedrijven etc. Op deze staat een Indiaanse totempaal op de staart, een chinese draak op het lijf en een watervliegtuig op de kop. Een smeltkroes van culturen, net zoals Canada een smeltkroes is.
Deze is lieflijk met bloemetjes beschilderd.
O.a. tulpen en andere voorjaarsbloemen uit Holland.
De Vancouver tower wordt hier weerspiegeld in een wolkenkrabber, met de Canadese vlag er voor. Symbolischer kan het niet.
Na de city-tour verlaten wij het gezelschap van de rondreis, en gaan op eigen houtje verder. We hebben een auto bij Hertz gehuurd, en gaan onderweg naar de familie in Victoria.
We hebben een Ford Explorer 4x4 , de grote wens van Oscar. En zoals je aan het dashbord kan zien, is hij van alle gemakken voorzien.
We zijn probleemloos uit Vancouver gereden, en gaan naar Tsawwassen, de afvaarthaven van de Ferry.
Wachten op de boot.
Mooi he, die auto. Nu Oscar er naast staat zie je hoe groot die auto wel is.
Deze native kunst staat op de zijkant van de souvenirswinkeltjes bij de ferry.
Dan varen we de haven uit. Ik vond al die meerpalen bij elkaar een interessant gezicht.
Uiteraard zijn er genoeg reddingsboten aan boord, hoewel we nooit ver van land af zullen varen.
Na het eten even rustig een krantje lezen in de lounge.
De ferry vaart tussen alle kleine eilandjes door, het is een prachtige route.
Het zusterschip van de boot waar wij op zitten.
De overtocht naar Swartz Bay op Vancouver Island duurt 1,5 uur.

Terug naar de overzicht-tabel
terug naar dag 13, Vancouver Stanley park verder naar dag 14, Victoria

Als je hieronder op een van de kleine foto's klikt, krijg je het grote exemplaar te zien. (Met BACK/TERUG/VORIGE van je browser ga je vanaf die foto terug naar deze pagina)
Voor de lunch worden we afgezet op Granvile Island, het drukke, oude, centrum. Hier zijn markthallen waar je van alles en nog wat kunt kopen.
Groente ligt er in vele kleuren opgestapeld.
En ook gewoon in groene tinten.
De eerste industrie was de houtindustrie. In 1863 werd de eerste zaagmolen geopend, en in 1865 werd het eerste hout geëxporteerd. Dat was naar Australië. Op het terras naast de markthallen eten we onze lunch op.
Een jonge meeuw komt kijken of er wat te halen valt. In 1870 werd het plaatsje Granville (waar we nu zijn) door de overheid beoordeeld, en in 1885 werd Granville uitgekozen als het westerse station voor de Canadian Pacific Railway. Het station kreeg de naam Vancouver, omdat het nabij gelegen eiland Vancouver een herkenbaar lokatiepunt was voor de mensen van de oostkust.
We worden weer met de bus opgehaald en doen de city-tour. Fotostop bij de gebouwen met zeilen die Vancouver een eigen gezicht hebben gegeven. In de verte wachten 2 grote zeeschepen om gelost te worden.
Deze grote stad heeft ook veel hoogbouw. Een brand verwoestte het grootste deel van de stad in 1886, maar door de komst van de spoorlijn kwam Vancouver daar weer snel bovenop en groeide snel.
In de haven is het een drukte van belang, en van alles door elkaar: plezierjachten, ferryboten, zeeschepen en watervliegtuigjes. Toch was de trein het belangrijkste vervoermiddel in de ontwikkeling van de stad. De eerste trein die aankwam op het tijdelijke station Port Moody was in 1886.
Er staan overal in Vancouver van deze beschilderde orka's. Ze zijn beschilderd door scholen, kunstenaars, in opdracht van bedrijven etc. Op deze staat een Indiaanse totempaal op de staart, een chinese draak op het lijf en een watervliegtuig op de kop. Een smeltkroes van culturen, net zoals Canada een smeltkroes is.
Deze is lieflijk met bloemetjes beschilderd.
O.a. tulpen en andere voorjaarsbloemen uit Holland.
De Vancouver tower wordt hier weerspiegeld in een wolkenkrabber, met de Canadese vlag er voor. Symbolischer kan het niet.
Na de city-tour verlaten wij het gezelschap van de rondreis, en gaan op eigen houtje verder. We hebben een auto bij Hertz gehuurd, en gaan onderweg naar de familie in Victoria.
We hebben een Ford Explorer 4x4 , de grote wens van Oscar. En zoals je aan het dashbord kan zien, is hij van alle gemakken voorzien.
We zijn probleemloos uit Vancouver gereden, en gaan naar Tsawwassen, de afvaarthaven van de Ferry.
Wachten op de boot. Mooi he, die auto. Nu Oscar er naast staat zie je hoe groot die auto wel is.
Deze native kunst staat op de zijkant van de souvenirswinkeltjes bij de ferry.
Dan varen we de haven uit. Ik vond al die meerpalen bij elkaar een interessant gezicht.
Uiteraard zijn er genoeg reddingsboten aan boord, hoewel we nooit ver van land af zullen varen.
Na het eten even rustig een krantje lezen in de lounge.
De ferry vaart tussen alle kleine eilandjes door, het is een prachtige route.
Het zusterschip van de boot waar wij op zitten. De overtocht naar Swartz Bay op Vancouver Island duurt 1,5 uur.